چرا رهبران حماس فراموشکار شده‌اند؟

تابناک: مشکل فراموشی مقامات حماس روز به روز حاد‌تر می‌شود. چند روز بیشتر از برقراری آتش بس میان رژیم صهیونیستی و نیروهای مقاومت فلسطینی در غزه نگذشته که تمجید و تحسین‌های رهبران این جنبش از ایران، بار دیگر جای خود را به موضع‌گیری‌های جنجالی و به چالش کشیدن رویکردهای ایران داده است. «موسی ابومرزوق»، معاون دفتر سیاسی جنبش حماس، روز دوشنبه اعلام کرد که اگر ایران نمی‌خواهد افکار عمومی جهان عرب را علیه خود تحریک کند، باید در حمایت خود از دولت سوریه بازنگری نماید. بنا برگزارش‌های برخی خبرگزاری‌ها، ابومرزوق که در گفت‌و‌گویی با خبرنگاران در مقر جدید این جنبش در قاهره، پایتخت مصر سخن می‌گفت، اظهار داشت: «ایران دیگر در جهان عرب، موقعیت خوبی ندارد و برای همین باید برای از دست ندادن افکار عمومی جهان عرب، در سیاستش در قبال سوریه تجدیدنظر کند». ابومرزوق همچنین با بیان این ادعا که حماس درخواست ایران برای حمایت بیشتر از دولت سوریه را رد کرده، گفت: «مخالفت حماس با این درخواست ایران، بر روابط ما با ایران تأثیر گذاشته است». این سخنان ابومرزوق در حالی گفته می‌شود که بلافاصله پس از اعلام آتش‌بس میان رژیم صهیونیستی و نیروهای مقاومت فلسطینی، خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس و اسماعیل هنیه، نخست وزیر دولت فلسطین در غزه، طی سخنانی جداگانه، ضمن تقدیر از اقدامات ایران در حمایت از فلسطین، بر نقش برجسته ایران در پیروزی جبهه مقاومت تأکید کردند. محمود الزهار، از دیگر رهبران بلندپایه این جنبش نیز در سخنانی مشابه، نه تنها به تمجید از نقش ایران پرداخت، بلکه از کشورهای عرب منطقه نیز خواست با فرستادن کمک‌های مالی و تسلیحاتی، رویه‌ای مشابه ایران را در قبال این جنبش در پیش بگیرند. با این حال، به نظر می‌رسد مشکل فراموشی بار دیگر بر رهبران این جنبش عارض شده و با تصور به آرامش رسیدن اوضاع، بار دیگر بر نکات افتراق خود با ایران تأکید می‌ورزند. البته خود خالد مشعل نیز در سخنانش، موضوع سوریه را بدون اشاره نگذاشته و گفته بود که «با وجود اختلاف نظر بر سر سوریه»، از ایران تشکر می‌کند؛ اما آن گونه که مشخص است، ابومرزوق پا را از این فرا‌تر گذاشته و خود را در جایگاهی تصور کرده که می‌تواند درباره نقش و جایگاه منطقه‌ای ایران به ارزیابی و حتی نصیحت بپردازد. به طور کلی رهبران جنبش حماس در ماه‌های اخیر نشان داده‌اند که موضع‌گیری‌هایشان به شکل چشمگیری تحت تأثیر فضا و زمانی قرار دارد که اقدام به سخنرانی و مصاحبه می‌کنند؛ بنابراین، موضع‌گیری‌های آنان در فضای آرام و در مصر، با موضع‌گیری‌هایشان در زمان جنگ و در غزه تفاوت‌های چشمگیری دارد! با این حال، آنچه این افراد نباید فراموش کنند، تفاوت کارکرد کشورهای عرب و ترکیه در بحران اخیر غزه با عملکرد ایران در قبال مقاومت فلسطین بوده است.‌ همان گونه که خود این افراد اذعان دارند، اگر حمایت‌های نظامی ایران نبود، اقدامات «دیپلماتیک» دوستان عرب و ترک حماس، نمی‌توانست دردی را از آن‌ها دوا کند. بی‌گمان، این آخرین درگیری میان فلسطین و رژیم صهیونیستی نبوده و در دوستی دوستان حماس با غرب و رژیم صهیونیستی نیز به این سادگی‌ها خلل نخواهد رساند.