آقای جلالی! مطابق خواست «دشمن» عمل میکنید/ این تفسیر «اخباری مسلکانه» از ولایت پذیری را از کجا آوردهاید؟
در مرام اخباری مسلکانه، «ولایت پذیری» گویا صرفا کارکردی لفظی دارد تا محتوایی...فایده طرح این سخنان پس از فروکش کردن ماجرا چیست؟آیا غیر از این است که این سخنان رهاوردی جز تحریک احساسات مردم در جهت تعمیق اختلاف دارد؟ آقای جلالی فراموش کرده اند که رهبری از لفظ«خیانت» برای این سنخ کردار سیاسی یاد کردند؟آیا متهم کردن مجلس به فرمانبرداری از هاشمی رفسنجانی جز «دروغ» چیز دیگری نام دارد؟
کد خبر :
233315
سرویس سیاسی «فردا»: گویا قرار است پس از فروکش کردن آتش هر اختلافی برخی با ماموریت شخصی یا جریانی به میدان بیایند و برای اثبات خود گام در میدان نفی دیگران گذارده با تفسیر های اخباری مسلکانه از مسائل مهم عقیدتی، نفع سیاسی خود را با منتسب کردن مسائل وهم آلود و آمیخته با تهمت و دروغ پیگیری کنند . پس از بیانات حکیمانه و راهبردی هبری در مورد طرح سوال از رییس جمهور از آنجا که پیش بینی می شد برخی از هر دو طرف ماجرا علم انالحق به اهتزاز در آوردند، «فردا» طی مطلبی هشدار گونه نوشت :« بیان رهبری در این زمینه، روشن و البته چند جانبه است. هم رویکرد مجلس مثبت ارزیابی شده و هم
آمادگی دولت برای پاسخگویی؛ بنابراین اگر برخی رسانهها یا افراد و جریانها ندای انا الحق سر دهند و داعیه اینکه حق با ما بود را داشته باشند، عملا به ماهیت خواسته رهبری ـ یعنی وحدت ـ جامه عمل نپوشاندهاند. تمامی حواشی سؤال از رئیسجمهور باید همینجا متوقف گردد و دنبالهدار کردن این ماجرا نفعی برای نظام نخواهد داشت بلکه به آنچه موجب متضرر شدن ما میشود، دامن خواهد زد. امری که به روشنی و با قاطعیت، از سوی رهبری به خواسته دشمن تعبیر شده است.» فصل الخطاب بودن این کلام رهبری از سوی نمایندگان سؤال کننده از رئیس جمهور به وضوح، روشن شد. نمایندگانی که بیشترین
پافشاریها را برای وقوع این سؤال از رئیسجمهور صورت داده بودند، امروز با یک کلام رهبری، ولایتمداری خویش را ثابت کردند و حتی اگر نظرشان هم، مغایر بود، تصمیم رهبر انقلاب را ارج نهادند و این اقدام، حرکتی مهم و وظیفهای ذاتی بود. اما به موزات این امر کسانی که همواره از مسائل اختلافی ای که روی می دهد بهره برداری غیر انقلابی می کنند به میدان آمده و ندای هل من مبارز سر داده و نسبت های آنچنانی به طراحان سوال دادهاند . حجت السلام جلالی رییس دفتر آیت الله مصباح یزدی که سابقه ای طولانی در نسبت دادن موارد غیر واقع به نیروهای انقلاب دارد و اظهار نظرهای شاذ وی همواره
جنجال می آفریند، در اظهاراتی خاص در مشهد گفته است:« هاشمی رفسنجانی گفته است که اگر یک روز هم از دولت احمدی نژاد باقی مانده باید عدم کفایت دولت را بگیریم و این دولت را بیندازیم....افرادی که پشت قضیه طرح سوال از رییس جمهور بودند نماینده های شهرهای کوچک را جلو انداختند ولی بعد از آنکه برخی از نماینده های حزب اللهی به این مسئله اعتراض کردند، طرح از حد نصاب افتاد...هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی به دنبال این امر 15 امضای نمایندگان را که پنهان کرده بودند روز بعد از آن عنوان کردند که طرح با 77 امضا اعلام وصول شد....: حتی شش نفر از نماینده ها می خواستند
امضای خود را پس بگیرند ولی لاریجانی رییس مجلس با این امر مخالفت کرد و این نماینده های مجلس هر کاری کردند نتوانستند امضای خود را پس بگیرند. حتی هیات رییسه مجلس شورای اسلامی که خودشان پشت این قضیه بودند این طرح را امضا نکرده بودند ولی اصرار داشتند که این طرح به سرانجامی برسد. » به طور مشخص سوال این است که فایده طرح این سخنان پس از فروکش کردن ماجرا چیست؟آیا غیر از این است که این سخنان چیزی جز تحریک احساسات مردم در جهت تعمیق اختلاف را به همراه دارد؟ آقای جلالی فراموش کرده اند که رهبری از لفظ«خیانت» برای این سنخ کردار سیاسی یاد کردند؟آیا متهم کردن مجلس به
فرمانبرداری از هاشمی رفسنجانی جز «دروغ» چیز دیگری نام دارد؟آن هم در شرایطی که به قاطعانه می توان گفت در ادوار مجلس پس از انقلاب مجلسی مانند مجلس نهم منتقدان رویکرد آیت الله هاشمی را در خود جای نداده است. نکته مهم فهم تفسیر ایشان از ولایت پذیری است .در مرام اخباری مسلکانه «ولایت پذیری» گویا صرفا کارکردی لفظی دارد تا محتوایی . بدین سان که می توان این امر را لقلقه زبان کرد و از آن ابزاری سیاسی ساخت اما در مسائل مهم عقیدتی محتوای آن را به کناری نهاد و برا اساس درک شخصی و نفع سیاسی به میدان کنش سیاسی وارد شد . اگر اعمال و گفتار آقای جلالی غیر از این است خوشحال می
شویم که با توضیحی «اصول گرایانه» نه «اخباری مآبانه» رفع ابهام شود . برای درک بهتر این اموری که شرح داده شد مرور سخنان رهبر حکیم انقلاب کفایت می کند؛ «اين كارى هم كه الان در مجلس محترم شوراى اسلامى هست، اين هم يكى از همان مسائلى است كه يك جنبهى تحسين و تمجيد درش هست. اين را من عرض بكنم؛ شما برادران و خواهران عزيز و ملت عزيز ما توجه داشته باشيد؛ اينى كه از مسئولان كشور سئوال بكنند، حالا يا از رئيس جمهور يا از ساير مسئولان اجرائى، اين از دو جهت كار مثبتى است: يكى اينكه نشان ميدهد كه نمايندگان مردم در قوهى مقننه احساس مسئوليت ميكنند نسبت به مسائل كشور؛ اين مثبت
است. جنبهى ديگر اين است كه مسئولان كشور با اعتماد به نفس و با شجاعت قابل تحسين ميگويند آماده هستند كه بيايند توضيح بدهند، اين سئوالات را بيان كنند؛ اين هم مثبت است. هم مسئولان قوهى مقننهى ما به وظيفه عمل ميكنند، هم مسئولان قوهى مجريه ما نشان ميدهند كه به صحت عمل خودشان و صداقت خودشان اطمينان دارند و اعتماد دارند. انسان چه ميخواهد ديگر، از همه بهتر، اين است. حالا اين كار اتفاق افتاده است؛ يعنى مجلس ميگويد ميخواهد بپرسد، اين احساس وظيفه است؛ دستگاه دولتى ميگويد ميخواهد با اعتماد به نفس پاسخ بدهد و از عهدهى پاسخ برمىآيد - كه اين را به ما هم گفتند - اين
هم قابل تحسين هست؛ هر دو قضيه خوب است، لكن من معتقدم كه اين دو نقطهى مثبت تا اينجا انجام گرفته، از اينجا به بعد ديگر ادامه پيدا نكند. همين جا تمامش بكنند؛ همين جا تمام كنند قضيه را. مجلس يك امتحان خوبى داده است، يك امتحان خوبى مسئولين اجرائى دادهاند؛ اين امتحان، امتحان خوبى بود. مردم هم با بصيرتند، مردم ميفهمند، تشخيص ميدهند. ادامهى اين كار همان چيزى است كه دشمنان ميخواهند ؛ دوست ميدارند اين دو قوه را در مقابل هم قرار بدهند؛ يك عدهاى تحت تأثير احساسات از اين طرف، يك عدهاى تحت تأثير احساسات از آن طرف، يك عدهاى قلمها و وسائل تبليغ را در روزنامه و در
پايگاه اينترنتى و غيره به كار بگيرند و يك فضاى شلوغى درست كنند. نه، كشور احتياج دارد به آرامش. همهى مسئولين، چه مسئولين تقنين، چه مسئولين قضا، چه مسئولين اجرا، براى اينكه كار خود را انجام بدهند، آرامش لازم دارند، مردم هم آرامش را دوست دارند. آنچه كه وظيفهى مجلس بود، انجام گرفت؛ دولت هم در مقابل آنچه كه وظيفهى مجلس است، اعتماد به نفس لازم را نشان داد؛ اين از هر دو طرف خرسند كننده است..»