تکرار ادعاهای آژانس درباره پارچین

مهر: مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرد که آژانس در تاسیساتی که به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید نهایی کند که هیچ اقدام مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد.

متن جدید ترین گزارش آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به این شرح است:

اجرای موافقتنامه پادمان NPT و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی)

A. مقدمه

1. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پادمانNPT و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت درجمهوری اسلامی ایران (ایران) می باشد. 2. شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه هایش در خصوص ایران الزام آور است . مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند . 3. در راستای درخواست شورای حکام در قطعنامه GOV/2012/50 ( 13 سپتامبر 2012) ‍‍،‌این سند گزارش جامعی را در خصوص اجرای اساسی آن قطعنامه و قطعنامه GOV/2011/69 (18 نوامبر 2012) درارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران فراهم می آورد. این سند همچنین به تحولات بعد از آخرین گزارش مدیرکل (Gov/2012/37, 30 August 2012) و همچنین مسائل باقیمانده طولانی می پردازد. این گزارش بر آن حوزه هایی که ایران بطور کامل تعهدات الزام آور خود را اجرا نکرده است متمرکز است چنانکه ایجاد اعتماد بین المللی به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران مستلزم اجرای کامل این تعهدات است.

B . آشکارسازی مسائل حل نشده

4. همانطور که قبلا گزارش شد شورا در قطعنامه GOV/2011/69 از جمله تاکید نمود برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل اساسی باقیمانده برای اهداف تامین آشکارسازی در خصوص این مسائل شامل دسترسی به کلیه اطلاعات مربوطه ‍، مستندات، سایتها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورا همچنین در آن قطعنامه از ایران خواست که با هدف اعاده اعتماد بین المللی به ماهیت منحصرا صلح‏ آمیز برنامه هسته ای ایران بطور جدی و بدون پیش شرط در مذاکرات مشارکت نماید. در پرتو این، از ژانویه 2012 به بعد مقامات آژانس و ایران چندین دور گفتگو در تهران و وین از جمله طی یک دیدار مدیرکل از تهران در می 2012 انجام دادند. با این حال، هیچ نتیجه مشخصی حاصل نشد. بویژه هیچ توافقی در خصوص یک رویکرد ساختاری برای حل وفصل مسائل باقیمانده مرتبط با ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته ای و هیچ موافقتی توسط ایران با درخواست آژانس برای دسترسی به سایت پارچین وجود نداشت. 5. شورا در قطعنامه GOV/2012/50 تاکید نمود که برای ایران ضروری است که فورا یک رویکرد ساختاری را نهایی و اجرا نماید از جمله در گام نخست، دسترسی آژانس را به سایتهای مربوطه ای که درخواست نموده بود‍، فراهم سازد . شورا در آن قطعنامه همچنین تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین المللی به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران ‍، اساسی و فوری می باشد. 6. آژانس در پرتو قطعنامه GOV/2012/50 و بلافاصله متعاقب نشست سپتامبر 2012 شورای حکام،‌گامهایی برای ترغیب ایران برای گفتگوهای بیشتر از جمله ملاقات بین مدیر کل و جناب آقای فریدون عباسی معاون رئیس جمهور ایران و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در 17 سپتامبر 2012 برداشت. آژانس در تاریخ 24 اکتبر در نامه ای به ایران تعهد آژانس را برای گفتگو مورد تاکید قرار داد و پیشنهاد نمود که یک نشست در سطح عالی در 13 و 14 نوامبر 2012 با هدف نهای نمودن یک سند رویکرد ساختاری ‍که توافق بر روی آن به آژانس و ایران این امکان را بدهد تا کار اساسی در خصوص مسائل باقیمانده را شروع نمایند برگزار گردد. ایران در نامه مورخ 2012 تعهدش را برای گفتگو با آژانس مورد تایید قرار داد و از یک هیات آژانس برای بازدید از تهران در اواسط دسامبر 2012 به منظور "‌بحث در خصوص مدالیته برای حل و فصل ادعاها ‍، بر اساس اصول ایجاد شده در دیدار بین جناب آقای دکتر جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی و مدیر کل در 30 می 2012" دعوت نمود. متعاقبا توافق شد که آژانس و ایران در 13 دسامبر در تهران ملاقات نمایند. C . تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه پادمان ایران 7. ایران تحت موافقتنامه پادمان خود 16 تاسیسات هسته ای و 9 مکان خارج از تاسیسات (LOFs) را که مواد هسته ای بطور معمول در آنجا استفاده می شود به آژانس اعلام نموده است . با وجود این که بعضی از این فعالیتها که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت همانطور که در ذیل نشان داده می شود، می باشد،آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات(LOFs) ادامه می دهد.

D . فعالیتهای مرتبط با غنی سازی

8. ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل، تعلیق نکرده است. کلیه این فعالیتها تحت پادمان آژانس می باشد و همه مواد هسته ای ، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در آن تاسیسات تحت مراقبت و نظارت آژانس می باشند. 9. ایران بیان داشته است هدف غنی سازی UF6 تا 5 درصد U-235 تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای خود می باشد و هدف غنی سازی UF6 تا 20 درصد U-235 ساخت سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی است. 10. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود شروع نموده است در آن تاسیسات تقریبا [مقادیر زیر را] تولید نموده است: • 7611 کیلوگرم (735+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیر کل) UF6 غنی شده تا 5 درصد U-235 که از این مقدار: 5303 کیلوگرم در حال حاضر در انبار می باشد؛ 1226 کیلوگرم در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت (PFEP) خوراک دهی شده است و 1029 کیلوگرم در کارخانه غنی سازی سوخــت فوردو برای غنی سازی تا 20 درصد U-235 خوراک دهی شده است؛ و 53 کیلوگرم به داخل تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) برای تبدیل به UO2 خوراک دهی شده است . و • 8/232 کیلوگرم (4/43+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیر کل) UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 که از این مقدار: 9/134 کیلوگرم در حال حاضر در انبار می باشد؛ 6/1 کیلوگرم باقی مانده است؛ و 3/96 کیلوگرم به کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) برای تبدیل به U3O8 خوراک دهی شده است. D.1 . نطنز 11. کارخانه غنی سازی سوخت(FEP): کارخانه غنی سازی سوخت یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید اورانیوم با غلظت پایین تا غنای 5 درصد U-235 می باشد که اولین بار در سال 2007 مورد بهره برداری قرار گرفت. این کارخانه به دو سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده از سوی ایران، 8 واحد برای سالن تولیدA با 18 آبشار درهر واحد که روی هم حدود 25000 سانتریفیوژ می شود برنامه ریزی شده است. هنوزهیچ گونه اطلاعات طراحی تشریحی برای سالن تولید B ارائه نشده است. 12. تا تاریخ10 نوامبر 2012 ، ایران به طور کامل 61 آبشار را در سالن تولید A نصب کرده بود بود که 54 آبشار آن که با UF6 طبیعی تغذیه می شود توسط ایران اعلام شده بود. ایران یک آبشار دیگر را نیز تا حدی نصب کرده است. کارهای مقدماتی نصب برای 28 آبشار دیگر تکمیل شده بود و در ارتباط با 54 آبشار فوق الذکر ادامه دارد. همه سانتریفیوژهایی که در سالن A نصب شده اند از نوع IR-1 هستند. 13. آژانس بین تاریخهای 20 اکتبر 2012 و 11 نوامبر 2012 یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در کارخانه غنی سازی سوخت انجام داد و تحقیق نمود که تا 21 اکتبر 2012 مقدار 85644 کیلوگرم از UF6 طبیعی از زمان شروع تولید در فوریه 2007 در آبشارها خوراک دهی شده و مقدار 7451 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده بود. بنا به ارزیابی ایران بین تاریخهای 22 اکتبر 2012 و 9 نوامبر 2012 مقدار کل 1576 کیلوگرم UF6 طبیعی به آبشارها خوراک دهی شده و مقدار تقریباً 160 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده است که در نتیجه از زمان شروع تولید مقدار کل 7611 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده است. 14. بر اساس نتایج تحلیل نمونه های محیط زیستی که از تاریخ فوریه 2007 در کارخانه غنی سازی سوخت برداشته شده است و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام کرده عمل نموده است. 15. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تحقیقات و توسعه و جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین است که نخستین بار در تاریخ اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات دارای یک سالن آبشار است که می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید اورانیوم با غنای پایین غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده اند. 16. در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) که بین 15 سپتامبر 2012 و اول اکتبر 2012 توسط آژانس انجام شده است، آژانس مطابق اندانزه گیری عدم قطعیتهایی که بطور عادی به چنین تاسیساتی مربوط است موجودی را همانطور که ایران در تاریخ 15 سپتامبر 2012 اعلام نمود راستی آزمایی کرد. 17. محوطه تولید: تا تاریخ 6 نوامبر 2012 ایران UF6 با غنای پایین را به دو آبشار متصل به هم (آبشارهای 1 و 6) شامل کلاً 328 سانتریفیوژ IR-1 خوراک دهی می کرد. 18- آژانس راستی آزمایی نمود که از تاریخ 15 سپتامبر 2012 ، 1119.6 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 تولید شده درFEP به آبشارها در محوطه تولید از زمان آغاز تولید در فوریه 2010 تزریق شده است ، و اینکه مجموع 129.1 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 تولید شده است. ایران تخمین زده است که بین 16 سپتامبر 2012 و 11 نوامبر 2012، مجموع 57.4 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 تولیدشده در FEP به آبشارهای محوطه تولید تزریق شده است و اینکه تقریباٌ 8.2 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 تولید شده است. اینها منجر شده است به تولید مجموعاٌ 137.3کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 در PFEP از زمان آغاز تولید. 19- محوطه تحقیق و توسعه : پس از گزارش قبلی مدیرکل ، ایران به طور متناوب UF6 طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-2m و IR-4 ، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهای کوچک یا بزرگتر تزریق نموده است. ایران هنوز سه نوع جدید از سانتریفیوژها را (IR-5,IR-6,IR-6s) آنگونه که قصد انجام آن را نشان داده بود، نصب نکرده است. . 20- بین 22 اگوست 2012 و 11 نوامبر 2012 ، تقریباٌ در مجموع 198.6 کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ LEU ( اورانیوم با غنای پایین) به عنوان محصول گرفته نشده و باقیمانده آن در پایان فرآیند مجدداٌ ترکیب شده است. 21- براساس نتایج تحلیل نمونه های محیطی درPFEP و سایر فعالیتهای راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده ، فعالیت کرده است. D.2. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو 22. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی مورخ 18 ژانویه 2012 ، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا سقف 20 درصد از اورانیوم 235 و تولید UF6 غنی شده تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 می باشد. هنوز اطلاعات بیشتری از سوی ایران در مورد این تاسیسات بویژه در پرتو اختلاف بین هدف اولیه و اعلام شده این تاسیسات با هدفی که اکنون مورد استفاده قرار دارد، نیاز است. این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 عملیاتی گشت دارای 16 آبشار می باشد که به طور مساوی بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند و در مجموع 2784 سانتریفیوژ را در خود جای داده است. تا امروز تمامی سانتریفیوژهایی که نصب شده اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند. ایران هنوز باید آژانس را از این امر مطلع نماید که کدام آبشارها را برای غنی سازی تا 5 درصد اورانیوم 235 و/یا برای غنی سازی تا 20 درصد اورانیوم 235 به کار می‌گیرد. 23. از زمان گزارش قبلی مدیر کل، ایران 644 سانتریفوژ در تأسیسات فردو نصب کرده است که در نتیجه نصب سانتریفوژها در هشت آبشار واحد یک کامل شده است که هیچ یک از آنها با گاز UF6 تغذیه نشده است.ایران تمامی هشت آبشار را در واحد دو نصب کرده بود که چهار آبشار (که به شکل دو آبشار متصل به هم طراحی شده اند) با UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 تغذیه می شدند و چهار آبشار دیگر که باید مورد آزمایش خلأ قرار می گرفتند آماده تغذیه با UF6 بودند. 24. ایران برآورد نموده است که بین 14 دسامبر 2011، یعنی موقعی که تغذیه نخستین مجموعه دو آبشار به هم پیوسته آغاز شد، و 10 نوامبر 2012 مجموع 693 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 به آبشارهای موجود در تأسیسات فردو خوراک دهی شده و تقریبا 5/95 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 تولید شده که از این میزان، 7/73 کیلوگرم آن از این فرآیند خارج شده و توسط آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفته است. 25. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در آخرین پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام داشته فعالیت نموده است. D.3. سایر اقدامات مرتبط با غنی سازی 26. آژانس همچنان در انتظار دریافت پاسخ محتوایی ایران به درخواست های آژانس برای اطلاعات بیشتر در رابطه با اعلام اخباری از طرف ایران در خصوص ساخت ده تاسیسات جدید غنی سازی اورانیوم می باشد که براساس گفته ایران درخصوص محل استقرار 5 مورد آن تصمیم گیری شده است. ایران آن گونه که از طرف آژانس درخواست شده است هنوز اطلاعات مربوط به اعلام مورخ 7 فوریه 2010 را که تکنولوژی غنی سازی لیزری را در اختیار دارد را در اختیار آژانس قرار نداده است. در نتیجه عدم همکاری ایران در خصوص این موضوعات، آژانس قادر به انجام راستی آزمایی و ارایه گزارش کامل در این موارد نمی باشد.

E.. فعالیت های بازفرآوری

27. متعاقب قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. ایران بیان داشته است که « فعالیتهای بازفرآوری ندارد». آژانس به نظارت خود بر کاربرد سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران TRR و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، یدوگزنون MIX ادامه داده است. آژانس در تاریخ 11 نوامبر 2012 یک بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی در TRR و در تاریخ 12 نوامبر 2012 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس تنها در ارتباط با TRR، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید نهایی کند که هیچ اقدام مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

28. برخلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین از جمله ادامه ساخت رآکتور تعدیل شده آب سنگین در اراک و رآکتور تحقیقات هسته ای ایران (راکتور IR-40) را که تحت پادمانهای آژانس قرار دارد به حال تعلیق در نیاورده است. 29. در 10 نوامبر 2012، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-40 در اراک انجام داد و مشاهده نمود که نصب لوله‌های مدار تعدیل کننده و خنک کننده همچنان ادامه دارد. در جریان راستی آزمایی اطلاعات طراح، ایران اظهار داشت انتظار می رود بهره برداری از راکتور IR-40 در سه ماهه اول 2014 آغاز گردد. 30. آژانس از زمان بازدید خود از کارخانه تولید آب سنگین در مورخ 17 اوت 2011 امکان دسترسی بیشتر به کارخانه را نداشته است. در نتیجه، آژانس برای نظارت بر وضعیت این کارخانه بار دیگر بر تصاویر ماهواره ای اتکا نموده است. براساس تصاویر اخیر به نظر می رسد که کارخانه آب سنگین در حال فعالیت می باشد. تا این تاریخ، ایران اجازه نداده است تا آژانس از آب سنگین ذخیره شده در تاسیسات فرآوری اورانیوم UCF نمونه برداری نماید.

G . تبدیل اورانیوم و تولید سوخت

31- اگرچه ایران موظف است همه فعالیتهای مرتبط با غنی سازی و پروژه های مرتبط با آب سنگین را تعلیق نماید ، اما شماری از فعالیت هایی را که ایران در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) و کارخانه تولید سوخت (FMP) و FPFP در اصفهان اجرا کرده است ، همانطور که در زیر نشان داده شده است ، تخلف از آن وظایف می باشد ، با وجود اینکه آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند. 32- براساس آخرین اطلاعات در دسترس آژانس : • ایران در UCF ، 550 تن UF6 تولید کرده است که 99 تن از آن به FEP ارسال شده است • ایران اقلام سوخت تولید شده در FMP و FPFP را ( که ذیلاٌ ذکر می گردد) به TRR (راکتور تحقیقاتی تهران) منتقل کرده است : 10 ظرف حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 20% U-235 ، 4 ظرف حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 3.34% U-235 و 5 ظرف حاوی اورانیوم طبیعی. 33- تاسیسات تبدیل اورانیوم : همانگونه که قبلاٌ گزارش گردید، آژانس در مارس 2012 یک PIV در UCF اجرا نمود . به منظور نهایی ساختن ارزیابی نتایج PIV ، آژانس از ایران درخواست نمود اطلاعات بیشتری ارائه نماید. 34- در DIQ (پرسشنامه اطلاعات طراحی ) انجام شده برای UCF مورخ 13 اکتبر 2012 ، ایران آژانس را از افزایش ظرفیت تولید UO2 طبیعی در UCF از 10 تن در سال به 14 تن در سال آگاه کرد. 35. آژانس در مورخ 5 نوامبر 2012 راستی آزمایی نموده که ایران 24 کیلوگرم از اورانیوم به شکل UO2 را در جریان فعالیتهای تحقیق و توسعه تولید نموده که شامل تبدیل UF6 غنی شده تا 3.34 درصد از u235 بوده است. ایران متعاقبا 13.6 کیلوگرم از اورانیوم را به شکل UO2 به FMP منتقل کرد. در مورخ 6 نوامبر 2012 ایران فعالیتهای تحقیق و توسعه را از سر گرفته، اما اورانیوم اضافی به شکل UO2 را از تبدیل UF6 غنی سازی شده تا 34/3 درصد اورانیوم 235 تولید نکرده است. در همین تاریخ، ایران از طریق تبدیل کنستانتره سنگ معدن اورانیوم در حدود 6231 کیلوگرم از اورانیوم طبیعی به شکل UO2 تولید نموده که در این میان آژانس راستی آزمایی نموده که ایران 3100 کیلوگرم را به FMP منتقل نموده است. 36. در جریان DIV انجام شده درUCF در مورخ 6 نوامبر 2012، ایران به آژانس اطلاع داد که به دلیل ترکیدگی مخزن ذخیره، مقادیر فراوانی از مایع محتوی ضایعات اورانیوم طبیعی، روی کف تاسیسات ریخته است. بازرسان آژانس سرریز شدن این مواد را تایید کردند. آژانس در حال گفتگو با ایران در مورد حسابرسی مواد طبیعی سرریز شده از مخزن می باشد. 37. کارخانه تولید سوخت : بین 4 تا 6 سپتامبر 2012، آژانس به انجام یک PIV در FMP مبادرت ورزید که هنوز در حال ارزیابی نتایج آن می باشد. در مورخ 7 نوامبر 2012 آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی در FMP انجام داده و تایید نمود که تولید صفحه ها برای راکتور IR-40 با استفاده از UO2 طبیعی در حال انجام می باشد. ایران به آژانس اطلاع داد که تولید مجموعه سوخت نمونه برای راکتور IR-40 را تکمیل کرده است. در 7 نوامبر 2012 ایران تولید مجموعه سوخت حاوی مواد هسته ای را آغاز نکرده است. در همان زمان، آژانس دو نمونه میله سوخت ساخته شده UO2 غنی شده تا 34/3 درصد اورانیوم 235 را قبل از انتقال آن به راکتور تحقیقاتی تهران راستی آزمایی نمود. 38. کارخانه ساخت صفحه سوخت: آژانس در مورخ 29 سپتامبر 2012 یک PIV در FPFP انجام داد و تایید نمود که میان آغاز فعالیتهای تبدیل بین 17 سپتامبر و 26 سپتامبر 2012، به میزان 7/82 کیلو گرم UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 وارد فرآیند تبدیل شده و 38 کیلوگرم اورانیوم به صورت پودر U3O8 و اقلام سوخت تولید شده است. ایران اعلام کرده است که بین 27 سپتامبر 2012 و 10 نوامبر 2012 هیچ مقدار دیگری از UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 را در سیلندرهای متصل به فرآیند، تبدیل نکرده است. در 11 نوامبر 2012 آژانس یک مجموعه سوخت جدید را قبل از انتقال آن به راکتور تحقیقاتی تهران راستی آزمایی و وجود 46 صفحه سوخت را تایید نمود. در 12 نوامبر 2012، آژانس و ایران در خصوص یک رهیافت پادمانی روزآمد شده برای FPFP توافق کردند.

H- ابعاد نظامی احتمالی

39. گزارشهای قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل این مسایل انجام دهد مشخص نموده اند. آژانس از سال 2002 به نحو فزاینده ای نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هسته ای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه بار هسته ای موشک نگرانی داشته است. 40. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیر کل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس را ارائه نمود که نشان می داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مرتبط است. این اطلاعات از طیف گسترده ای از منابع مستقل از جمله از تعدادی از کشورهای عضو، تلاشهای خود آژانس و اطلاعاتی که ایران ارائه کرده بدست آمده و روی هم رفته آژانس آنها را معتبر ارزیابی کرده است. اطلاعات مزبور نشان می دهند که فعالیتها قبل از اواخر سال 2003 تحت یک برنامه ساختار بندی شده رخ داده اند؛ و برخی از آنها بعد از سال 2003 نیز ادامه یافته اند؛ و ممکن است برخی از آنها هنوز هم ادامه داشته باشند. آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورد که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد. 41. شورای امنیت در قطعنامه 1929 (2010) تعهدات ایران را برای انجام اقداماتی که شورای حکام در قطعنامه های GOV/2006/14 و GOV/2009/82 ایران را ملزم به آن نموده است و برای همکاری کامل با آژانس در خصوص مسایل باقی مانده مخصوصاً مسایلی که موجب نگرانیهایی درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران شده اند از جمله دسترسی بدون تاخیر به سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس مجدداً مورد تایید قرار داد. شورای حکام در قطعنامه GOV/2011/69 مورخ 18 نوامبر 2011 نگرانی عمیق و فزاینده خود را در مورد مسایل حل نشده مربوط به برنامه هسته ای ایران از جمله مواردی که برای خارج کردن وجود ابعاد نظامی احتمالی نیازمند روشن شدن هستند ابراز نمود. شورای حکام طی قطعنامه GOV/2012/50 تصمیم گرفت که همکاری ایران با آژانس در خصوص حل و فصل کلیه مسایل باقی مانده به منظور بازگرداندن اعتماد بین المللی در مورد ماهیت صرفاً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران دارای ضرورتی فوری و اساسی می باشد. 42. همانطور که در بخش B ذکر شد، از نشست نوامبر 2011 شورای حکام، آژانس طی چند دور مذاکره رسمی و تعداد بسیاری تماس غیر رسمی با ایران، تلاش گسترده ای برای حل همه مسایل باقیمانده مربوط به برنامه هسته ای ایران، مخصوصاً ابعاد نظامی احتمالی بعمل آورده اما این تلاشها منجر به نتایج ملموسی نشده است. آژانس بطور خاص : • به دنبال توافق با ایران برای رسیدن به یک رهیافت ساختاری برای شفاف سازی همه موضوعات باقیمانده و با تمرکز بر مسایل ترسیم شده در ضمیمه سند GOV/2011/65 بوده است. در این زمینه هنوز توافقی حاصل نشده است. • از ایران خواسته است که اظهارات اولیه در ارتباط با موضوعات تعیین شده در بخش C سند GOV/2011/65 را به آژانس ارائه نماید. اظهارات بعدی ایران نگرانی های آژانس را در ارتباط با این موضوعات رد می کرد و استدلال ایران عمدتا مبتنی بر این بود که این نگرانی ها را بر پایه ادعاهای بی اساس می دانست. • به عنوان بخشی از رهیافت ساختاری، 13 موضوع را تعیین کرده است که منطبق با موضوعات مندرج در ضمیمه سند GOV/2011/65 می باشد و لازم است مورد توجه قرار گیرند. • در مورد ماهیت نگرانی های آژانس و اطلاعات در دسترس آن در مورد پارچین و کارشناس خارجی، برای ایران شفاف سازی کرده و سوالات اولیه ای را در این مورد به ایران ارائه نموده که ایران تاکنون به آنها پاسخی نداده است، و • چند مرتبه از 26 ژانویه 2012 به این سو ، درخواست دسترسی به سایت پارچین را به ایران ارائه کرده که ایران بر خلاف قطعنامه GOV/2012/50 هنوز دسترسی به این سایت را برای آژانس فراهم نساخته است. 43. پارچین: چنانکه در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیر کل بیان شده است اطلاعاتی که کشورهای عضو به آژانس داده اند نشان می دهند که ایران برای انجام آزمایشهای هیدرودینامیک یک مخزن بزرگ مواد انفجاری ساخته است; چنین آزمایشهایی شاخصی قوی برای توسعه احتمالی سلاح هسته ای است. اطلاعات مزبور همچنین نشان می دهند که این مخزن در سال 2000 در پارچین نصب شده بود. همانگونه که قبلا گزارش شد، محل استقرار این مخزن در سایت پارچین در ماه مارس 2011 مشخص شد، و آژانس در ژانویه 2012 ایران را از این محل مطلع ساخت. ایران بیان داشته است که " اتهام فعالیتهای هسته ای در پارچین بی اساس است". 44. همانگونه که قبلا گزارش شد، تصویر های ماهواره ای دوره زمانی فوریه 2005 تا ژانویه 2012 که در اختیار آژانس هست تقریباً هیچ فعالیتی را در داخل یا نزدیک ساختمانی که این مخزن در آن قرار دارد نشان نمی دهد. اما از زمان نخستین درخواست آزانس برای دسترسی به این محل، تصویرهای ماهواره ای نشان می دهند که فعالیتهای گسترده انجام شده و تغییراتی در نتیجه آن در این محل روی داده است. از فوریه 2012 تعدادی از تصویرهای ماهواره ای محل مزبور این موارد را نشان می دهند: * حضور مکرر و فعالیتهای مشمول تجهیزات، کامیونها و پرسنل ؛ * جاری شدن مقدار زیادی مایع در مدت زمانی طولانی از ساختمانی که مخزن در آن قرار دارد؛ * برداشتن لوله های خارجی از ساختمانی که مخزن در آن قرار دارد؛ * تخریب و برداشتن 5 ساختمان یا ساختار دیگر و حصار پیرامون محل؛ * شکل دهی مجدد به زیرساختهای تامین آب و برق؛ * پوشاندن ساختمانی که مخزن در آن قرار دارد و یک ساختمان دیگر ؛ و * زدودن اولیه و برداشتن میزان قابل توجهی از خاک محل و منطقه اطراف آن، در محدوده ای بیش از 25 هکتار، و برداشتن میزان بیشتری از خاک محل در عمقی بیشتر و جایگزین کردن خاک جدید؛ 45. با توجه به فعالیتهای عمده ای که ایران تاکنون انجام داده، و هم چنان در محل مذکور از سایت پارچین در حال انجام است، زمانی که آژانس به این محل دسترسی بیابد، توانایی اش برای اجرای راستی آزمایی موثر به نحو عمده ای خدشه دار خواهد شد. آژانس هم چنان دسترسی به این محل را بدون تاخیر بیشتر خواستار است و ضروری است ایران بدون تاخیر بیشتر پاسخ های محتوایی به سوالات مشروح آژانس درخصوص سایت پارچین و کارشناس خارجی، که در فوریه 2012 درخواست شد، ارائه نماید.

I - اطلاعات طراحی 46. ایران بر خلاف موافقتنامه پادمان و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت مواد کد اصلاحی 1/3 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان ایران را اجرا نمی نماید. این کد مقرر می دارد که اطلاعات طراحی برای تاسیسات جدید به محض اینکه تصمیم به ساخت آن و یا صدور مجوز برای ساخت تاسیسات جدید ، هر کدام که اول باشد، اتخاذ شد به آژانس تسلیم شود. کد اصلاحی 1/3 همچنین مقرر می دارد که اطلاعات طراحی کامل تر به محض اینکه طراحی در تعریف پروژه، طراحی اولیه، ساخت و مراحل شروع اجرا توسعه یافت باید تسلیم گردد. ایران تنها کشور با فعالیتهای عمده هسته ای است که آژانس در آنجا موافقتنامه جامع پادمان را انجام می دهد و این کشور مواد کد اصلاحی 1/3 را اجرا نمی کند. اشاره به این نکته حائز اهمیت است که فقدان این گونه اطلاعات اولیه زمانی را که برای برنامه ریزی ترتیبات ضروری پادمان در اختیار آژانس است کاهش می دهد بویژه در مورد تاسیسات جدید و نیز سطح اعتماد را در صورت فقدان سایر تاسیسات هسته ای تقلیل می دهد. 47. برخلاف تعهدات ایران تحت کد اصلاحی 3.1 ، ایران از سال 2006 پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوط به راکتور IR40 را روزآمد نکرده است. فقدان اطلاعات به روز شده در مورد راکتور IR-40، تاثیر نامطلوبی بر توانایی آژانس جهت راستی آزمایی موثر طراحی این تاسیسات و اجرای یک رویکرد پادمانی موثر داشته است. 48. پاسخ ایران به درخواستهای آژانس برای تایید یا ارائه اطلاعات بیشتر درمورد اظهاراتش مبنی بر قصد ساخت تاسیسات هسته ای جدید این است که اطلاعات لازم را در "زمان مقتضی" ارائه خواهد داد به جای اینکه براساس ملزومات کد اصلاحی 3.1 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقت نامه پادمانش عمل نماید.

-J پروتکل الحاقی

48. برخلاف قطعنامه های مربوط شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نماید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در ایران را ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد. k . سایر موضوعات

50. آژانس و ایران به بحث پیرامون اختلاف وزن بین مقدار مواد هسته ای اعلام شده توسط مجری طرح و اندازه گیری به عمل آمده توسط آژانس در ارتباط با آزمایشات تبدیل توسط ایران بین سالهای 1995 و 2002 در آزمایشگاه تحقیقاتی چندمنظوره جابربن حیان (JHL) ادامه داده است. 51. همان طور که قبلا گزارش شده بود ایران اکنون در قلب راکتور تحقیقاتی تهران شماری از مجموعه های سوخت را که در ایران تولید شده اند و شامل مواد هسته ای است که در ایران تا 5/3 درصد و نیز تا 20 درصد از اورانیوم 235 غنی شده اند. 52. همان طور که در گزارش قبلی مدیر کل آمده بود در روزهای 29 و 30 ژوئیه 2012 آژانس بازرسی را در نیروگاه هسته ای بوشهر در حالی که راکتور با 75 درصد قدرت اسمی اش فعالیت داشت انجام داد. در نامه ای به تاریخ 15 اکتبر 2012 ایران به آژانس اطلاع داد که مجموعه های سوخت از تاریخ 22 تا 29 اکتبر 2012 از قلب (راکتور) به حوضچه سوخت مصرف شده انتقال خواهد یافت. در روزهای 6 و 7 نوامبر آژانس بازرسی را در نیروگاه انجام داد و راستی آزمایی کرد که مجموعه های سوخت در حوضچه سوخت مصرف شده قرار دارند. L. خلاصه:

53. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، از آنجا که ایران همکاری لازم را از جمله در مورد اجرای پروتکل الحاقی، به عمل نمی آورد، آژانس قادر نیست درخصوص عدم فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده اطمینان موثقی ارائه دهد و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران برای فعالیت های صلح آمیز هستند. 54. بر خلاف قطعنامه های نوامبر 2011 و سپتامبر 2012 و علی رغم گفتگوی فشرده بین آژانس و ایران از ژانویه 2012 تا کنون، هیچ نتیجه ملموسی جهت حل و فصل موضوعات باقی مانده، عاید نشده است و از جمله آنکه ایران رویکرد ساختاری را منعقد و اجرا نکرده است. بنا بر این مدیر کل قادر به گزارش هیچگونه پیشرفتی در شفاف سازی موضوعات مربوط به ابعاد محتمل نظامی برنامه هسته ای ایران نیست. 55. مایه نگرانی است که فعالیتهای گسترده و مهم انجام شده از فوریه 2012 تا کنون در مکان واقع شده در سایت پارچین که آژانس خواستار دسترسی به آن شده است، توانایی آژانس جهت راستی آزمایی را به شدت کاهش داده است. آژانس درخواست خود را تکرار می کند مبنی بر اینکه ایران بدون تاخیر بیشتر دسترسی به این مکان و پاسخهای محتوایی به سئوالات ریز آژانس در خصوص سایت پارچین و کارشناس خارجی را فراهم کند. 56. با توجه به ماهیت و میزان اطلاعات معتبر موجود، از نظر آژانس همچنان برای ایران ضروری است که بدون تاخیر بیشتر وارد تعامل با آژانس در مورد محتوای نگرانی های آژانس شود. در فقدان چنین تعاملی، آژانس قادر نخواهد بود نگرانی های مربوط به موضوعات مرتبط با برنامه هسته ای ایران از جمله موضوعاتی که نیاز به شفاف سازی دارند تا وجود ابعاد محتمل نظامی برنامه هسته ای ایران را منتفی سازند، حل و فصل نماید. 57. مدیرکل همانگونه که در قطعنامه های الزام آور شورای حکام و شورای امنیت درخواست شده، همچنان اصرار دارد که ایران قدم هایی به سمت اجرای کامل موافقتنامه پادمان و سایر تعهداتش بردارد و از ایران مصرانه می خواهد وارد تعامل با آژانس جهت نیل به نتایج ملموس در مورد حل و فصل موضوعات محتوایی باقی مانده شود. 58. مدیرکل به نحو شایسته به گزارش دهی خود ادامه خواهد داد.