چرا آن آقا حالا یقه نمی دراند؟
حالا پاسخ این همه اتهام مالی و غیرمالی که متوجه اوست را چه کسی می دهد؟ آیا اظهارات و اقدامات متعدد او در طول مدت تصدی مسوولیت های کلیدی در معاونت سینمایی و سازمان سینمایی، درحال حاضر مورد تایید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس سازمان سینمایی - که تا همین یکماه پیش او را متعهد و توانمند و شایسته می دانستند - هست یا خیر؟
نمی دانم جرائم عجیب و غریبی را که می گویند این مشاور جوان مرتکب شده - البته در صورت صحت - به تنهایی و بدون تایید و حمایت بالادستی هایش انجام داده یا نه ولی آنچه مسلم است، او یکی از موثرترین و مبسوط الیَدترین عناصر تیم سینمایی دولت دهم بود و گرچه حالا تمام روسا و همکارانش پشتش را خالی کرده اند و از او اعلام برائت می کنند ( اینجا و اینجا ) ولی شکی در آن نیست که او تا آخرین لحظه پیش از دستگیری اش بطور کامل مورد حمایت رییس سازمان سینمایی قرار داشت و تمامی حرف ها و اقداماتش بطور کامل مورد تایید بود، با این استناد که هرگز کلامی از رییس این سازمان خلاف آنچه او می گفت، شنیده نشد. او در پروژه تعطیلی خانه سینما یکی از اصلی ترین مهره ها بود و نقش فعالش در این تعطیلی و تلاش علیه اصناف سینمایی نیز اظهر من الشمس است ( اینجا ، اینجا و اینجا ). او 16 مهرماه امسال، یعنی همین یک ماه پیش با حکم وزیر ارشاد رییس دبیرخانه و سخنگوی شورای عالی سینما شد ( اینجا و اینجا ) و در حکمش به "تعهد، توانمندی و شایستگی های جناب عالی" اشاره شد وتاکید شده که این انتصاب "به پیشنهاد معاون وزیر و رییس سازمان امور سینمایی" صادر شده. البته او از یکسال و نیم پیش از این تاریخ، یعنی از همان اوایل تشکیل شورای عالی سینما به عنوان رییس دبیرخانه و سخنگوی این شورا مصاحبه می کرد ( اینجا و اینجا و اینجا ). او بارها درباره بودجه سازمان سینمایی اظهارنظر رسمی کرد ( اینجا و اینجا )، از تقدیم لایحه نظام صنفی به مجلس سخن گفت ( اینجا )، می خواست همه چیز را قانونمند کند( اینجا ). از "برداشتن گامهای انقلابی ـ اسلامی در سینمای ایران" حرف می زد ( اینجا )، "بدنبال واگذاری تصدیگری از بدنه دولتی مدیریت سینما به بخش خصوصی" بود ( اینجا )، آخرین وضعیت همه چیز را او با جزییات اعلام می کرد ( اینجا )، درباره مسایل کلان فرهنگی هم اظهار نظر می کرد ( اینجا و اینجا )، محکم پای رییسش می ایستاد ( اینجا ) و خلاصه همواره رسما مواضع سازمان سینمایی را اعلام می کرد و تمام شواهد نشان از اعتماد کامل و انکارناپذیر مسوولان ارشد فرهنگی به او دارد. حالا پاسخ این همه اتهام مالی و غیرمالی که متوجه اوست را چه کسی می دهد؟ آیا اظهارات و اقدامات متعدد او در طول مدت تصدی مسوولیت های کلیدی در معاونت سینمایی و سازمان سینمایی، درحال حاضر مورد تایید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس سازمان سینمایی - که تا همین یکماه پیش او را متعهد و توانمند و شایسته می دانستند - هست یا خیر؟ نظر صاحب منصبان فرهنگ و سینما درباره اتهامات مالی و غیرمالی که به ایشان نسبت داده شده و در دوره مسوولیت آنها انجام گرفته، چیست؟ آیا اقداماتی که با محوریت و مجریگری ایشان به اجرا رسیده، نظیر تعطیلی خانه سینما، همچنان مشروع و مورد تایید است؟ ضمنا این پرسش همچنان باقی است که این تخلفات چه زمانی توسط مسوولان وزارت ارشاد کشف شده؟ چون تا یکماه پیش که ایشان متعهد و شایسته بود. آنها که دم از "اقدام پیشگیرانه و هوشمندانه سازمان سینمایی" می زنند و مدعی هستند "این امر حکایت از خود پالایشی سیستم و نشان از پاکی مدیران و کارکنان سازمان سینمایی دارد"( اینجا )، حکم یکماه پیش وزیر ارشاد برای ایشان را چطور توجیه می کنند؟ پرسش مهم دیگر اینکه آنچه از سوی وزارت ارشاد اسلامی "حساسیت ویژه دربرخورد با تخلفات در این وزارتخانه و رسیدگی و پیگیری جدی با هماهنگی مراجع ذیصلاح قوه قضائیه تا حصول نتیجه" خوانده شده ( اینجا )، دیگر شامل چه مواردی می شود؟
اگر فرض کنیم اتفاقات عجیب و غریبی مثلا از هتلی در اصفهان و هتلی در شهر کن نقل می شود، آیا بررسی آن هم از جمله این حساسیت های ویژه و خودپالایشی ها است؟ یا اگر فرض کنیم ماجراهایی در پشت صحنه یک فیلم فاخر در ارمنستان به وجود آمده باشد، آیا این حساسیت ها و خودپالایشی ها، پیگیری آن را هم شامل می شود؟ آیا بررسی بودجه های حیرت آور تخصیص یافته به موسسات فیلمسازی خاص که نام ها و نام های خانوادگی آشنایی در آنها به چشم می خورد هم مشمول این پیگیری جدی خواهند شد؟ آیا پروژه های جنجالی سینما با بودجه های کلان و مشکوک هم از گزند این پیگیری ها و تفحص ها و "اقدامات پیشگیرانه و هوشمندانه" در امان نخواهند بود؟ این سوالات و پرسش های پرشمار دیگر از جمله مواردی است که معلوم نیست چه کسی باید به آنها پاسخ دهد. شاید لازم باشد "کمیته مشترک رسیدگی به تخلفات سینمایی" که ظاهراً قرار است با تهیه منشور اخلاقی به پاکسازی سینما بپردازد و سخنگوی سازمان سینمایی هم از لزوم آن سخن گفته ( اینجا ) کار خود را از اتاق های ساختمان بهارستان آغاز کند. راستی یک نکته دیگر؛ مانده ام آن آقایی که در امور مربوط به فساد در سینما تخصص دارد و دائماً افاضه می فرماید، چرا در برابر چنین اتفاقاتی سکوت کرده است؟ چرا فریاد نمی زند؟ چرا کفن پوش نمی شود؟ چرا جیغ نمی کشد و یقه نمی دراند؟