وعده ایجاد 2.5 میلیون شغل محقق شد؟

سخنان فوق را کسی غیر از رییس جمهور بیان نکرده است. سخنانی که در سال 90 و شش سال پس از روی کار آمدن او گفته می شد، بنابراین همگان تصور می کردند که دادن وعده ایجاد 2.5 میلیون شغل ، حالا که شش سال از ریاست جمهوری احمدی نژاد می گذرد، وعده ای حساب شده است و به سرنوشت وعده هایی چون حل مشکل مسکن، حل مشکل ازدواج و ... دچار نخواهد شد. اما حالا که یک سال و نیم از وعده بزرگ احمدی نژاد گذشته،سوال این است که وضعیت اشتغال و اشتغال زایی در کشور به کجا رسیده است؟

وعده های بی سرانجام، سر سفره مردم

بهتر است قبل از پاسخ به پرسش بالا، داستان تولد این وعده را به اختصار مرور کنیم. وعده حل مشکل اشتغال در کنار وعده های دیگری مانند حل مشکل مسکن، ازدواج، تورم، عدم وجود نفت سر سفره های مردم در سال 84 به کرّات توسط احمدی نژاد داده شد. اما اوج ارائه این وعده که همه نگاه ها را متوجه دولت کرد، وعده ایجاد 2.5 میلیون شغل در سال 91 بود. محمود احمدی نژاد در آغاز سال 1390 این وعده را داد و حتی این رقم را رقم بزرگی ندانست. احمدی نژاد در فروردین سال 1390در همایش تعاون، کار آفرینی و اشتغال با بیان اینکه برخي مدعي هستند شرايط براي تحقق وعده دولت مبني بر ايجاد 2.5 ميليون شغل در سال 90 مهيا نيست، بيان داشت: با قطعيت اعلام مي‌كنم كه همه شرايط از لحاظ امكانات سرزميني نيروي انساني كارآمد، منابع مالي و شرايط اجتماعي و سياسي براي تحقق اين وعده و تبلور جهاد اقتصادي فراهم است. وی همچنین در اردیبهشت ماه همان سال در جمع مردم ایلام گفت که « ظرف دو سال آينده دو تا 5/2 ميليون شغل در کشور ايجاد خواهيم کرد و اين به نظر ما شدني است و همه مجموعه ها بايد براي رسيدن به اين هدف بسيج شوند تا اين هدف محقق شود.»

می توان گفت تعداد آنها که گمان کردند با این حساب بزودی صاحب شغل خواهند شد کم نبود. اما آیا آنها سهمی از این 2.5 شغل وعده داده شده داشتند؟ عبدالرضا شیخ الاسلامی، وزیر تعاون، کار و امور اجتماعی در اسفند ماه سال 90 آب پاکی را روی دست همه ریخت و اعلام کرد که دولت وعده ایجاد 2.5 میلیون شغل نداده بوده. وی در روزهای پایانی سال 90 اعلام کرد که « فكر نمي‌كنم تا پايان سال دو ميليون و 500 هزار فرصت شغلي ايجاد شود، دولت هم در اين زمينه قول نداده و قسم نخورده است.»

شیخ الاسلامی اما شهریور امسال نکات جالبتری در مورد این وعده گفت. شیخ الاسلامی با فراموش کردن اینکه اصلا قرار بوده 2.5 میلیون شغل در سال 90 ایجاد شود گفت « از دومیلیون و سیصد هزار شغلی که قرار است امسال ایجاد شود بیش از نیمی از آنها حفظ اشتغال موجود می باشد.» او در توضیح صحبت های خود گفت:« در بخش حفظ اشتغال موجود یک میلیون و 70 هزار شغل مربوط به کسانی است که در کوتاه‌مدت بیکار و به طور مجدد شاغل شده‌اند همچنین 120 هزار شغل نیز به جابه‌جایی فعالیت‌ها و مشاغل مربوط می‌شود.» حال اینکه چگونه حفظ یک شغل، ایجاد شغل محسوب می شود به کنار اما آیا همین آمار ارائه شده از شغل های ایجاد شده درست است؟

شغل هایی که روی کاغذ ایجاد می شوند

وزیر کار اوایل امسال از ایجاد 1.6 میلیون شغل در سال گذشته خبر داد، خبری که بعدا توسط مرکز آمار ایران تصحیح شد. عادل آذر در اردیبهشت ماه امسال اعلام کرد که در سال 90، یک میلیون و 375 هزار شغل پایدار ایجاد شده است . اما با وجود آنکه وی از همه خواست به این آمار اعتماد کنند، برخی کارشناسان شبهاتی را در مورد صحت این آمار مطرح کردند. به گواه آمار بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی، دولت در سال گذشته حتی 300 هزار شغل هم ایجاد نکرده است. فتح‌الله بيات، رييس اتحاديه کارگران قراردادی و پيمانی ايران نیز در اين مورد به خبرگزاری ايسنا گفته است: «وقتی هر روز از گوشه و کنار خبر اخراج کارگران و تعطيلی کارخانه‌ای را می شنويم، چطور است که آمار ايجاد اشتغال افزايش يافته است؟» وی در این مورد معتقد است که «اگر حتی۵۰۰ هزار شغل به وجود آمده باشد، شاهکار است.»

اینگونه است که یکی دیگر از وعده های محمود احمدی نژاد نیز سرانجام نامعلومی پیدا کرده است و هر چه که باشد، حتی با پذیرفتن آمار رسمی، این وعده محقق نشده و دولت نتوانسته 2.5 میلیون شغل ادعایی خود را ایجاد کند. این جاست که باید در اظهار نظرهای افرادی مانند مدير عامل صندوق مهر امام رضا (ع) در مورد اشتغالزایی در دولت نهم و دهم تردید کرد. وی در تمجید از احمدی نژاد در این مورد تا بدانجا پیش رفته بود که مرداد ماه پارسال اعلام کرد:« من اعتقاد دارم كه با ارائه اين آمار و عملكرد در واقع جمهوري اسلامي ايران و شخص رييس‌جمهور استحقاق دريافت جايزه نوبل در راستاي كارآفريني، اشتغال زايي و ارائه تسهيلات زود بازده را دارا مي باشد.»