شروع دوباره براي فوتسال ايران
رضا حيدريان
تيم ملي فوتسال ما در مسابقات جام جهاني تايلند كه از سه هفته ديگر آغاز ميشود از قرعه مناسبي برخوردار است و اگر قدر اين قرعه را بداند، ميتواند به جمع چهار تيم پاياني مسابقات راه پيدا كند. مراکش تیم ناشناختهای است که تا به حال با آنها بازی نکردهایم، من بازیکنان اين تيم را در کویت دیدهام. آنها تکنیکی بودند و میگفتند در لیگهای هلند و بلژیک بازی میکنند. مراکش لیگ فوتسال ندارد و برای جام جهاني بازیکنانشان را از ليگهاي نقاط مختلف دنيا جمع ميكنند بنابراین براي تيم ما مراکش حریف سختتری نسبت به پاناما خواهد بود. تکلیف اسپانیا هم مشخص است. آنها تیم قدرتمندی هستند. به هر حال ما اگر در گروهمان اول شویم کارمان دشوارتر میشود و در مرحله یک شانزدهم نهایی باید با تیم سختتری بازی کنیم. نمیدانم شاید اسپانیا هم همین سیاست را داشته باشد و با باخت عمدی برابر ایران بخواهد در گروه دوم شده تا در مراحل بعد برابر تیم راحتتری قرار بگیرد. حتی خاویر لوزانو - مدرس اسپانيايي فوتسال- که برای تدریس مربیگری به تهران آمده بود میگفت میدانیم که برزیل از ما بهتر است اما ما سیاست دیگری به کار میگیریم و شاید ضدفوتبال بازی کنیم. چند سالی هست که اسپانیا با همین سیاست برزیل را شکست میدهد. در مرحله یک شانزدهم نهایی طبق جدول مسابقات و احتمالات موجود به احتمال زياد باید با گواتمالا بازی کنیم که حریف چندان مطرحی نیست. در یک هشتم نهایی هم به مصاف پاراگوئه میرویم که این تیم جزو تیمهای خوب آمریکای جنوبی است و بیشتر بازیکنانش در لیگ ایتالیا بازی میکنند. امیدوارم این بازی را ببريم و بتوانیم در جمع هشت تیم نهايي قرار بگیریم. فکر میکنم در یک چهارم نهایی هم با روسیه بازی میکنیم که اگر اینطور باشد قرار گرفتن در بین چهار تیم برتر جهان دور از دسترس نیست. این موفقیت در جام جهانی میتواند شروعی دوباره برای فوتسال ايران باشد. به هر حال بازیهای جام جهانی هم با توجه به اینکه به صورت تکحذفی برگزار ميشود جاي هيچ اشتباهي را براي تيمها باقي نميگذارد. یک تیم چهار سال زحمت میکشد اما اگر در یکی از مراحل شکست بخورد از رسیدن به فینال بازمیماند. البته شرایط برای همه تیمها یکسان است و ممکن است مثل دوره قبل که با سه گل از اسپانیا پیش افتادیم، بتوانيم این تیم را ببریم. به عنوان يك بازيكن پابه سن گذاشته هنوز هم دوست دارم به تيم ملي كشورم خدمت كنم. من در سال 2008 چهار ماه مانده به شروع جام جهانی از تیم ملی خداحافظی کردم اما زمانی که بازیهای تیم ملی را میدیدم حسرت میخوردم. به هر حال من آن موقع احساس کردم که وقتش رسیده تا خداحافظی کنم و با قهرمانی آسیا هم خداحافظی کردم. اما ای کاش میتوانستم حداقل در بازی برابر ایتالیا در جام جهانی 2008 که در 30 ثانیه مانده به آخر بازی از صعود بازماندیم حضور داشته باشم. منبع: تهران امروز