قهرمان المپیک: 10 سال است بیکارم!

خبرگزاری دانشجو: مهرداد کرم‌زاده در خصوص کسب مدال نقره در مسابقات پرتاب دیسک پارالمپیک لندن گفت: از دو سال پیش به صورت مداوم در اردو بودم و 16 ماه نیز در تهران و 6 ماه نیز با هزینه خودم خارج از ایران تمرین کردم تا توانستم این مدال را به دست‌ آورم. وی در ادامه افزود: تمرینات سختی را در این مدت پشت سر گذاشتم و از آنجایی که متاهل و دارای 2 فرزند پسر هستم دوری از خانواده در این مدت برایم بسیار سخت بود و در ماه تنها 3 یا 4 روز می‌توانستم به بوشهر بروم و خانواده‌ام را از نزدیک ببینم. دارنده نشان نقره پرتاب دیسک پارالمپیک یادآور شد: تمرینات فشرده را برای کسب مدال طلا تحمل کردم و با توجه به رکوردهایی که در ایران ثبت کرده بودم کسب این مدال دور از دسترس نبود اما متاسفانه قهرمانی را از دست دادم و با مدال نقره به ایران بازگشتم به همین دلیل شرمنده خانواده و هموطنانم هستم. کرم زاده در خصوص روز مسابقه و مبارزه با حریف انگلیسی خود گفت: پیش از این تجربه حضور در چندین دوره پارالمپیک را داشته‌ام و ورزشکاری نیستم که تحت تاثیر شرایط محیط قرار بگیرم اما قبول کنید که حضور 88 هزار تماشاگر انگلیسی در استادیوم برای من یک فشار محسوب می‌شد در حالی که در مسابقات میدانی همراهی تماشاگران امری ضروری و لازم است. وی تصریح کرد: بعد از پرتاب هر دیسک سعی داشتم با حرکات دست تماشاگران را وادار به تشویق کنم ولی این امر محقق نشد و نتوانستم رکورد خود را تکرار کنم البته نباید از یاد برد که رقیب من علاوه بر استفاده از شرایط میزبانی به لحاظ سنی نیز از من جوان‌تر بود. نایب قهرمان پرتاب دیسک پارالمپیک خود را مدیون دعای 75 میلیون ایرانی دانست و گفت: مردم ما علی‌رغم مشکلات و کمبودهایی که دارند همواره از ورزشکاران حمایت می‌کنند و از آنجا که من همیشه در کنار مردم هستم و در بین آنها زندگی می‌کنم دوست دارم که از آنها درس اخلاق و انسانیت یاد بگیرم. کرم زاده تصریح کرد: به یاد دارم که اولین استاد من در اهواز آقای بهرام‌زاده بود و با وجود اینکه 21 سال از آن زمان می‌گذرد به یاد دارم که همیشه به من می‌گفت «انسان باش» و من آن زمان از شنیدن این نصیحت او تعجب می‌کردم ولی امروز معنای انسان بودن را به خوبی درک کردم. وی حضور ورزشکاران در بین اقشار مختلف جامعه را امری ضروری دانست و گفت: گاهی اوقات برای اینکه خودم را بهتر پیدا کنم و بتوانم نصیحت مربی قدیمی خود را اجرا کنم به کهریزک می‌روم که آخرین بار نیز مربوط به 48 ساعت قبل از پرواز به لندن است. نایب قهرمان پرتاب دیسک پارالمپیک در خصوص آخرین حضورش در آسایشگاه کهریزک گفت: در زمان حضورم در کهریزک مشغول میوه دادن به یک پدر پیر بودم و زمانی که تکه‌های میوه را در دهانش می‌گذاشتم گفت من مطمئن هستم که تو با مدال طلا بر می‌گردی چون در آن زمان که در میدان مسابقه هستی من از همین جا و از تلویزیون، مسابقه تو را می‌بینم و برای تو دعا می‌کنم. کرم‌زاده افزود: می‌دانم که اگر امروز با مدال به کشورم بازگشتم از دعای خیر همین پدر پیر است و من خود را مدیون دعای همه هموطنانم می‌دانم. وی تصریح کرد: من دو سوم عمر خود را گذرانده‌ام و دوست دارم یک سوم باقی مانده عمرم را با عزت بگذرانم و برای خانواده و ملتم مثمرثمر باشم. این ورزشکار معلول کشورمان به وجود تبعیض بین گروه‌های مختلف ورزشکاران اشاره کرد و گفت: بین ورزشکاران معلول و جانباز با برخی از ورزشکاران خاص تبعیض وجود دارد ولی مطمئن باشید که همه ما به خاطر عشق به مردم تلاش می‌کنیم و زمانی که برای پرتاب دیسک «یا علی» گفتم و مردم ایران را صدا کردم این حس و حال واقعی من بود و یک خسته نباشید و خدا قوت از طرف مردم برای من کافی است. کرم‌زاده یادآور شد: عشق من پرچم ایران و قرآنی است که همیشه و حتی در زمان مسابقات همراه من است و همین عشق من را در مسابقات مختلف موفق کرده و خدا را شکر که دست پر به ایران بازگشتم. وی در خصوص مشکلات مالی ورزشکاران جانباز و معلول گفت: من در حال حاضر شغلی ندارم البته تا سال 81 در محلی مشغول به کار بودم که به دلیل حضور در اردوهای تیم ملی از کارم اخراج شدم در این 10 سال بیکار هستم و تنها حقوقی که می‌گیرم مبلغ 350 هزار تومان از صندوق حمایت از ورزشکاران و قهرمانان است. نایب قهرمان پرتاب دیسک پارالمپیک افزود: البته در مدت یک سال و نیم گذشته که در اردو بودم کمیته ملی المپیک و پارالمپیک حقوقی موقت برای ما در نظر گرفت که مبلغ آن 750 هزار تومان است که این حقوق پس از پایان پارالمپیک قطع می‌شود. کرم زاده تصریح کرد: من آرزو دارم حقوق ورزشکاران معلول با المپیکی‌ها یکسان شود در واقع با وجود اینکه 28 مدال جهانی را در کارنامه دارم مدال‌های طلای من حساب نمی‌شود و اگر این خواسته محقق شود در رتبه‌بندی صندوق حمایت از ورزشکاران و قهرمانان باید مبلغ یک و نیم میلیون ماهیانه دریافت کنم. وی خاطرنشان کرد: بیان این مشکلات به این دلیل نیست که ورزشکاران معلول به خاطر پول تلاش می‌کنند و دوست ندارم که عشق به وطن را با پول مقایسه کنم. نایب قهرمان پرتاب دیسک پارالمپیک به دستمزدهای گزاف برخی از ورزشکاران اشاره کرد و گفت: متاسفانه شاهدیم که ورزشکارانی که دوست ندارم نام آنها را ببرم در فلان رشته پول‌های میلیاردی می‌گیرند ولی ما ورزشکارانی که پرچم ایران را در جهان به اهتزاز در می‌آوریم و به واسطه معلولیت با هزینه‌های جانبی زیادی روبه‌رو هستیم به سختی زندگی می‌کنیم. کرم‌زاده یادآور شد: مجید اخشابی ماه گذشته از مکه با من تماس گرفت و گفت از راه دور هر دعایی که داری انجام بده و من در حالی از خود بی خود شده بودم از خداوند خواستم تا من را شرمنده ملت و خانواده‌ام نکند و بتوانم آن طور که باید نتیجه تمرینات و هزینه‌هایی که برای من انجام شده است را بگیرم. وی در پایان گفت: در دو سال گذشته روزانه 18 تن وزنه جابه‌جا کردم و تمرینات فشرده‌ای را پشت سر گذاشتم اما زمانی که دیدم یک بچه کوچک از مدال من خوشحال شده و به من تبریک گفت تمام خستگی‌ها از تنم خارج شد.