وقتی نقاب نوکر اسرائیل افتاد!

سرویس بین الملل «فردا»: در دو هفته اخیر میت رامنی، نامزد جمهوری‌خواه ریاست جمهوری آمریکا با دو چالش جدی روبه‌رو شده است؛ چالش در شعارهای اقتصادی و چالش در سیاست خارجی. این دو چالش که در پی دو رویداد برای او به وجود آمده تیم رسانه‌ای و انتخاباتی رامنی را به تغییر استراتژی و همچنین اتخاذ تصمیمات خلق‌الساعه وادار کرده است. تصمیماتی که محور آنها را غلتیدن در آغوش اسرائیل برای کسب رای در انتخابات آینده ریاست جمهوری ایالات متحده تشکیل می‌دهد. اقتصاد، فرصتی که تهدید شد رامنی در ابتدای ورودش به صحنه رقابت برای ریاست جمهوری، محور اصلی شعارهای انتخاباتی‌ش را اقتصاد قرار داد. او از رکود اقتصادی جهانی برای به نقد کشیدن سیاست‌های اقتصادی باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا استفاده کرد. نامزد جمهوری‌خواهان بیکاری گسترده در آمریکا را دستاویزی برای تخریب دموکرات‌ها کرد و تلاش نمود تا با جلب نظر کسانی که به‌دنبال تامین اجتماعی بودند، آرا اوباما را به سبد خود بریزد اما دیری نپایید که پرده فرو افتاد و همه به تماشای چهره واقعی رامنی نشستند آن هم در فضای مجازی! یکشنبه شب ویدیوئی از میت رامنی در سایت «مادِر جونز» منتشر شد که صاحبنظران آن را مهم‌ترین بحران انتخاباتی رامنی توصیف کرده‌اند. او در این ویدیو که از جلسه‌ای در پشت درهای بسته درز کرده است صراحتا اعلام می‌کند که طبقات پایین جامعه و کسانی که منتظر حمایت دولت هستند می‌توانند به اوباما رای دهند و رامنی هیچ مسئولیتی در برابر آنها ندارد! او با اشاره به طرفداران اوباما می‌گوید: «درست است که ۴۷ درصد شهروندان با اوباما هستند اما این ۴۷ درصد کسانی هستند که به دولت وابسته‌اند، کسانی که معتقدند قربانی شده‌اند! کسانی که معتقدند دولت در قبال آنها مسئول است! کسانی که فکر می‌کنند ما مسئول دادن بهداشت، تغذیه و مسکن به آنها هستیم!» او تاکید می‌کند: «آنها کسانی هستند که مالیات نمی‌دهند. وظیفه من نگرانی درباره این آدم‌ها نیست! آنها می‌توانند به اوباما رای دهند!» این در حالی است که بخش بزرگی از این ۴۷ درصد آمریکایی طرفدار اوباما مالیات می‌پردازند، به‌علاوه بخشی از این افراد بازنشستگانی هستند که یک عمر کار کرده و مالیات پرداخت کرده‌اند و اکنون در پی افزایش حقوق بازنشستگی و خدمات تامین اجتماعی هستند. اگرچه از اول هم مشخص بود رامنی سیاست‌های اقتصادی بازار آزاد را در پی می‌گیرد و بعید است منافع اقلیت ثروتمند آمریکا که بخش عمده ای از آنها را صهیونیست ها تشکیل می دهند را فدای اکثریت فقیر کند اما این ویدیو نشان داد که او هم مانند اسلاف جمهوری‌خواه خود نانی سر سفره افراد نیازمند و آسیب‌دیده نمی‌برد. هرچند اوباما هم نانی بر سر سفره فقیران نبرده است اما رامنی درست مانند جورج بوش پسر تنها و تنها به فکر اجرای سیاست‌های دیکته شده از طرف لابی‌های صهیونیستی و سرمایه‌داران امریکایی است. اگر اوباما در سطحی ناچیز مقاومت‌هایی از خود نشان داد، رامنی غلام حلقه به گوش آنهاست. سیاست خارجی، از آشفتگی تا همراهی با اسرائیل دومین چالش مهم میت رامنی در پی کشته شدن سفیر آمریکا و سه آمریکایی در لیبی آشکار شد. در حالی که افکار عمومی متوجه خارج از مرزهای کشور شده بود، مسئله سیاست خارجی در صدر اولویت های رای دهندگان قرار گرفت و رامنی مجبور شد توجه خود را از اقتصاد بردارد و به سیاست خارجی معطوف کند. اگرچه در ابتدای امسال میت رامنی به اسرائیل رفت و با بنجامین نتانیاهو دیدار کرد اما در پی اتفاقات اخیر لازم دید تا برای سر و سامان دادن به برنامه‌هایش درباره سیاست خارجی و جلب توجه اسرائیل مجددا مواضعش را مشخص کند. بنابراین با موضع‌گیری درباره فلسطین و ایران از یک طرف آشفتگی او در برنامه‌هایش برای سیاست خارجی تاحدودی کاهش یافت و از طرف دیگر خیال اسرائیل را برای همیشه در زمینه این دو کشور راحت کرد. او در آخرین اظهاراتش درباره حمله به ایران پشت سر اسرائیل ایستاد. همچنین فرهنگ فلسطینی را تحقیر کرد و آن را فرهنگی درجه دو خواند! و به این ترتیب تلاش نمود تا با جلب اسرائیل عقب‌افتادگی خود را از رقیبش اوباما جبران کند. در شرایطی که اوباما از سوی اسرائیل برای تعیین «خط قرمز» برای ایران تحت فشار است و تعلل او در این زمینه باعث دلخوری لابی‌های صهیونیستی از رئیس جمهور آمریکا شده است، رامنی توانسته دل اسرائیلی ها را به دست آورد و آنها اکنون رامنی را برای اجرای اهدافشان در منطقه گزینه مناسب‌تری می‌دانند. شاید به همین دلیل است که با وجود تمام گاف‌های میت رامنی نامزد جمهوری‌خواه انتخابات آمریکا، او در نظرسنجی‌ها فاصله اندکی با دیگر نامزد انتخابات دارد و رسانه‌های آمریکایی با پشتیبانی لابی‌های صهیونسیتی همچنان درباره او داستان‌سرایی می‌کنند. با این اوصاف بعید نیست در انتخابات نوامبر ۲۰۱۲ نام میت رامنی از صندوق رای در آید و با این کار آمریکا بار دیگر ثابت کند که با همه ادعای استقلالش عروسک خیمه شب‌بازی اسرائیل است.