تغییر نظام آموزشی،پاشنه آشیل آقای وزیر
ناگفته پیداست که چنین طرح گسترده و با اهمیتی نیازمند صدها ساعت کار کارشناسی و اجرای آزمایشی در یک منطقه یا یک شهر است و پس از اطلاع از نتیجه آن می توان این طرح را به کل کشور تعمیم داد.در ضمن توجه به فراهم آوردن زیر ساخت ها برای اجرای بی کم و کاست این طرح باید اولویت مدیران وزارت آموزش و پرورش باشد که متاسفانه شواهد امر نشان می دهد که مدارس با همان امکانات محدود گذشته به استقبال این طرح در اول مهر می روند.
کد خبر :
219978
سرویس اجتماعی فردا-مهدی علیپور: تغییر در نظام آموزشی.این شاه بیت سخنان این روزهای وزیر آموزش و پرورش در حالی مدام در سخنرانی و مصاحبه هایش تکرار می شود که کارشناسان آموزشی از تبعات اجرای نسنجیده
، ناقص و برنامه ریزی نشده آن ابراز نگرانی می کنند.کمتر از 2هفته تا آغاز سال تحصیلی جدید باقی مانده و اکنون مهم ترین دغدغه مدیران مدارس،معلمان،خانواده ها و دانش آموزان اجرای طرحی موسوم به 3-3-6 است که هنوز کسی به روشنی از چگونگی اجرا و تبعات آن،بنیان های نظری طرح وضرورت اجرای آن آگاهی ندارد. قرار است این تغییر ساختار در گام نخست از مهر امسال با اضافه شدن یک پایه به مقطع ابتدایی، شکل اجرایی به خود بگیرد.گویا مسئولان بلند پایه وزارت آموزش و پرورش پشت درهای بسته به توافق رسیده اند که تنها راه برای جامه عمل پوشاندن به اهداف سند جامع تحول بنیادین آموزش و پرورش در
کشور اجرای طرح 3-3-6 است.
اما سوال اینجاست که آیا تحول تنها از طریق تغییر در ساختار اتفاق می افتد؟اگر چنین است چرا تاکنون این تغییر سیستم جواب دلخواه را در ساختار آموزشی کشور نداده است؟مگر طرح 3-3-6 حدود45سال پیش آزموده نشد و آیا اجرای دوباره آن،اگر چه با کمی تغییر،برداشتن چند گام به عقب در نظام آموزشی ما محسوب نمی شود؟اینها تنها بخشی از سوالاتی است که هیچ گاه وزیر آموزش و پرورش و معاونانش به صرافت پاسخ دادن به آن برنیامده اند و کلاف اجرای این طرح را پیچیده تر کردند.برخی کارشناسان بر این باورند که اصلاح سیستم آموزش و پرورش که سال هاست لنگ می زند نه در تغییر سیستم که در تغییر محتوا و شیوه
آموزشی حاکم بر مدارس ما است.
از سوی دیگر چه ضرورتی برای اجرای شتابان طرح 3-3-6 وجود دارد.ناگفته پیداست که چنین طرح گسترده و با اهمیتی نیازمند صدها ساعت کار کارشناسی و اجرای آزمایشی در یک منطقه یا یک شهر است و پس از اطلاع از نتیجه آن می توان این طرح را به کل کشور تعمیم داد.در ضمن توجه به فراهم آوردن زیر ساخت ها برای اجرای بی کم و کاست این طرح باید اولویت مدیران وزارت آموزش و پرورش باشد که متاسفانه شواهد امر نشان می دهد که مدارس با همان امکانات محدود گذشته به استقبال این طرح در اول مهر می روند.
کمبود ظرفیت مدارس در پذیرش همزمان کلاش ششم و کلاس اول ابتدایی،ابهام در ضرورت اجرای طرح، مشخص نبودن ارتباط کتاب های پایه ششم ابتدایی با پایه پنجم، بلاتکلیفی کلاس های خالی و معلمان بیکار سال اول راهنمایی در سال آینده از جمله ابهامات کارشناسان درباره اجرای نظام 3-3-6 است که هنوز بی پاسخ مانده است.
به گفته معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش پیش بینی می شود فضاهای آموزشی در پایه ششم از 250 کلاس به 300 هزار کلاس درس افزایش یابد.قرار است در پایه ششم ابتدایی علاوه بر کتاب هایی که در پایه پنجم ابتدایی تدریس می شود، 2 کتاب تفکر و پژوهش و کار و فناوری به کتاب های درسی اضافه شود. معاون آموزش ابتدایی وزیرآموزش و پرورش گفته: محتوای کتاب های پایه دوم ابتدایی تغییر کرده و کتاب های این پایه ادامه دروس پایه اول ابتدایی است به گونه ای که کتاب های درسی پایه اول و دوم به یکدیگر پیوستگی دارد و همسو با یکدیگر هستند. این در حالی است که کتاب های پایه دوم تغییر محتوایی و کتاب
های پایه ششم ابتدایی جدید التالیف است.
امسال یک میلیون و 80 هزار دانش آموز کلاس پنجم به جای رفتن به اول راهنمایی به کلاس ششم دبستان می روند و مدارس راهنمایی بدون پایه اول کار خود را آغاز می کنند.از سویی پیش بینی می شود درسال تحصیلی آینده در پایه اول ابتدایی شاهد حضور یک میلیون و 250 هزار نوآموز باشیم.
به نظر می رسد طرح3-3-6 آزمونی بزرگ برای «محمد رضا حاجی بابایی»و وزارتخانه مطبوعش باشد،آزمونی که بسیاری از کارشناسان پیش بینی می کنند گرفتن نمره قبولی در آن برای وزیر آموزش و پرورش دشوار و توام با مشکلات متعددی خواهد بود.