خطرناک‌ترین اتوبان تهران کجاست؟

عصر ايران: یکی از اتوبان‌های زیبای شهر تهران، اتوبان امام علی (ع) است که از بالای بزرگراه ارتش در شمال شرقی تهران آغاز می‌شود و تا نظام آباد ادامه می‌یابد و البته طرح توسعه‌ی آن نیز در دست اجراست. این اتوبان که نسبت به اکثر اتوبان‌های شهری، تازه ساز است، برغم اهمیت ارتباطی و آراستگی‌اش، یکی از خطرناک‌ترین معابر شهر است. يکی از علل این خطرناکی، شیب اتوبان است که به ویژه در روزهای بارانی و برفی، احتمال تصادف را تشدید می‌کند. به علاوه، اتوبان امام علی (ع) را شاید بتوان پیچ در پیچ‌ترین اتوبان شهری تهران نامید، زیرا در بخش عمده‌ای از مسیر آن، نمی‌توان یک یا دو کیلومتر را در مسیر مستقیم رانندگی کرد و مدام باید در پیچ و تاب اتوبان پیچید و جلو رفت. این نکات به علاوه اندک بودن نسبی بار ترافیک در این اتوبان، باعث شده است تا کنون تصادفات جرحی و فوتی متعددی در آن شکل بگیرد و پلیس نیز که حداکثر سرعت مجاز در اتوبان‌های شهری را 110 کیلومتر اعلام کرده، این رقم را در این اتوبان به 80 کیلومتر در ساعت تقلیل دهد. با این حال، موارد پیش گفته، تنها وجوه خطرناک این اتوبان نیستند، بلکه رودخانه‌ای که از وسط دو مسیر رفت و برگشت اتوبان می‌گذرد ، مزید بر علت شده است تا رانندگی در اتوبان امام علی(ع)، در حد اعلای خطر باشد و احتمال مرگ به طرز مضاعفی افزایش یابد. البته شهرداری بخش عمده رودخانه را با سازه‌های بتونی پوشانده است تا از سقوط خودروها در آن جلوگیری کند، ولی در نقاط زیادی از این اتوبان رودخانه سرپوشیده نیست و این احتمال که با کوچکترین تصادف یا انحراف از مسیر، خودروها به رودخانه بتنی سقوط کنند و ضریب آسیب‌شان بالا برود، وجود دارد. البته احتمالاً این بخش‌های سر باز، بنا به ملاحظاتی فنی برای زمان‌هایی مانند سیل یا جهت لایروبی و نظایر آن باشد، ولی این‌ها دلایل موجهی برای ناامن کردن دائمی اتوبان نیستند و این بخش‌ها را می‌توان با سازه‌های توری - فلزی متحرک که در مواقع نیاز قابل برداشتن و جابجایی باشند، پوشاند. در صورت افتادن خودرو و سرنشینان در این رودخانه، با توجه به جریان آب در آن که به دلیل شیب رود در برخی نقاط بسیار شدید است، افراد به درون بخش‌های سرپوشیده رودخانه کشیده می‌شوند و عملیات نجات بسیار سخت می‌شود، زیرا قبل از آن باید عملیات تجسس نیز برای یافتن قربانیان صورت گیرد. آنچه این سناریو را محتمل‌تر و اتوبان را خطرناک‌تر می‌کند، این است که بسیاری از طول مسیر حتی گاردریل هم ندارد و بین خودرویی که با سرعت از اتوبان می‌گذرد و دره بتونی رودخانه، تنها یک خطای کوچک رانندگی و اندکی چمن فاصله است. متأسفانه تابلوهای هشدار دهنده درباره خطر سقوط در رودخانه هم در این اتوبان نصب نشده است. جالب توجه اینجاست که بخش‌هایی از روخانه سرپوشیده شده است، اما در بعضی نقاط، کنار رودخانه سرپوشیده گودال‌هایی وجود دارد که سقوط در آنها، احتمال مرگ را شدیداً افزایش می‌دهد. بی‌گمان می‌توان با تکمیل عملیات پوشش رودخانه - ولو با سازه‌های توری، فلزی و نیز تجهیر همه قسمت‌های اتوبان به گارد ریل یا حفاظ‌های استانداردتری مانند سیم حائل و البته کنترل سرعت در این اتوبان، کاری کرد که مردم این گذرگاه را به همان زیبایی‌اش بشناسند نه به خطرناکی و مرگ آوری‌اش. حیف است که این همه زحمت و هزینه که برای ساخت اتوبان امام علی (ع) صرف شده، به خاطر مسائلی کوچک و کم هزینه ، هدر رود و این اتوبان، قاتل جان شهروندان شود.