تنها کشوري که به اجلاس تهران نيامد
نشست تهران در حالي برگزار شد كه ايران از طرف كشورهاي غربي هميشه تحت عنوان درخواستهاي جامعه جهاني مورد حمله قرار ميگرفت و به همه ثابت شد كه دستكم سه پنجم كشورهاي جهان به همراه مقامات عاليرتبه سازمانهاي بينالمللي عملاً عنوان دهن پركن و گمراه كننده «جامعه جهاني» را ديگر قبول ندارند و اگر «جامعه جهاني» هم باشد، نشان و نماد آن در تهران بود.
ایران آباد: شانزدهمين نشست سران كشورهاي جنبش غير متعهدها در تهران برگزار شد به عنوان موفقيتي بزرگ در تاريخ ديپلماسي كشور ثبت گرديد، موفقيتي كه براي بسياري گران آمد و برخيها هم به دليل كوچكي در گرداب آن گم شدند. نشست تهران در حالي برگزار شد كه ايران از طرف كشورهاي غربي هميشه تحت عنوان درخواستهاي جامعه جهاني مورد حمله قرار ميگرفت و به همه ثابت شد كه دستكم سه پنجم كشورهاي جهان به همراه مقامات عاليرتبه سازمانهاي بينالمللي عملاً عنوان دهن پركن و گمراه كننده «جامعه جهاني» را ديگر قبول ندارند و اگر «جامعه جهاني» هم باشد، نشان و نماد آن در تهران بود. اما در اين ميان بودند كشورهايي كه خود را به دلايل واهي و پوچ از اين قافله بزرگ جهاني عقب انداخته و تحت فشارهاي آمريكا و برخي از كشورهاي همسايه خود حاضر به شركت در نشست تهران نشدند. در حقيقت از 120 كشور عضو جنبش عدم تعهد، يك كشور به تهران نيامد، اما حضور اين كشور آن اندازه كم رنگ بود كه حتي به چشم كسي هم نرسيد و اين گزارش نيز نه به دليل مهمي كار مقامات آن كشور كه براي اثبات كم عقلي و عدم استقلال مقامات آن كشور از يك سو و توضيح از مقامات رسمي كشور براي عدم اطلاعرساني در اين زمينه نوشته شده است. اين كشور كه با طرحي سعودي - آمريكايي عملاً انقلاب مردم خود را دزديد و اكنون به صورت رسمي از طرف سفير آمريكا اداره ميشود با اين اقدام، شان خود را در قامت يك كشور مستقل به شدت پايين آورد در حالي كه در تهران كسي حتي اشارهاي هم به عدم حضور مقامات آن نكرد. روابط ايران و يمن ماههاست كه شكرآب است، ادعاهاي ثابت نشده صنعا عليه دخالت ايران در امور داخلي اين كشور كه براي سرپوش گذاشتن بر ناتواني حاكمان به خواستهاي مردمي صورت گرفته است، بارها و بارها تكرار شده و از پشت اين تكرارها تاكنون نه تنها چيزي دست يمن را نگرفته، بلكه باعث نشده تا اعتراضات مردمي هم فروكش كند. هنگامي كه عبدربه منصور هادي به عنوان رئيس جمهور يمن حاضر نشد فرستاده محمود احمدينژاد كه حامل پيام دعوت از وي بود را بپذيرد، بايد رفتار ديگري در مقابل اين كشور در پيش گرفته ميشد. هر چند ايران بر اساس وظيفه خود براي دعوت از همه كشورهاي عضو رفتار كرد، اما نحوه رفتار رئيس جمهور يمن نشان داد كه او نه تنها از عرف ديپماتيك چيزي نميداند - چون پيام براي شخص او فرستاده شده بود - بلكه از لحاظ موقعيت شناسي هم در مرتبه پاييني قرار دارد. عدم حضور مقامات يمني در نشست تهران، شكستي براي تهران محسوب نميشود، بلكه شكست كامل سياسي و راهبردي براي عبدربه منصور هادي و دولت اوست كه با اين اقدام خود و به تبعيت از دستور سفير آمريكا در صنعا، موقعيت مهم حضور سران و مقامات دهها كشور در تهران براي گسترش روابط خود با جهان را از دست داد. در اين ميان برخي از خبرگزاريهاي داخلي به نقل از منابعي تاكيد كرده بودند كه يمن در سطح قائم مقام وزارت امورخارجه در نشست تهران حضور خواهد يافت، اما پيگيريهاي «ايرانآباد» به جايي ختم نشد و در تماس تلفني هم كه با سفارت يمن در اين مورد برقرار شد، اعلام گرديد كه شخصي بنام «مثني حسن» وزير دولت در امور سياسي اين كشور در نشست تهران حضور داشته است! در حالي كه فردي با اين مشخصات، معاون و يا قائم مقام وزير امورخارجه اين كشور است. هر چند عبدالله السري - کاردار يمن - پيش از اين در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري جنبش عدم تعهد - نمنا - گفته بود كه معاون وزير امورخارجه اين كشور روز پنجم شهريور ماه براي حضور در نشست به همراه هيئتي وارد تهران خواهد شد كه با صحبتهاي سفارت اين كشور در تهران در تعارض است. لازم به ذكر است كه علي مثني حسن كه از وي به عنوان معاون و يا قائم مقام وزير امورخارجه يمن ياد ميشود، از سيدمسعود حسيني معاون وزير نيرو در امور پشتيباني، حقوقي و امور مجلس به جاي رئيس جمهور، استقبال كرده بود! در پايان اين نكته هم بايد اشاره شود كه رامين مهمانپرست سخنگوي وزارت امورخارجه و سخنگوي اجلاس عدم تعهد در تهران گفته بود كه در مجموع 118 كشور در نشست حضور خواهند داشت!