علت تفاوت سطح مهمانان اجلاس تهران/فیلم

خراسان: شانزدهمين اجلاس سران غير متعهدها را که در آستانه برگزاري آن در تهران هستيم،بايد بزرگترين گردهمايي نمايندگان کشورها در تاريخ سياسي کشورمان بدانيم. به گواه تاريخ از زمان تشکيل دولت هاي مدرن در دنيا اين اولين بار است که بيش از 120کشور جهان قرار است براي نشستي رسمي نمايندگان خود را در سطوح بالا به کشورمان گسيل کنند. در آستانه آغاز اين کنفرانس تاريخي، علي سعيدلو معاون بين الملل رييس جمهور و رييس ستاد برگزاري شانزدهمين اجلاس سران عضو جنبش عدم تعهد، به بررسي مقدمات، کم وکيف و چگونگي برگزاري اجلاس سران غيرمتعهدها پرداخته که بخشی از آن را در ادامه می خوانید: آقاي دکتر براي شروع گفتگو کمي در مورد زمان و نحوه تشکيل ستاد برگزاري اجلاس عدم تعهد توضيح بفرماييد. ستاد برگزاري شانزدهمين اجلاس سران عضو جنبش عدم تعهد (نم) با دستور رياست محترم جمهوري در آبان‌ ماه سال 1390 تشکيل شد و از آنجا که برگزاري يک اجلاس بزرگ آن هم در چنين سطحي که به لحاظ تعداد اعضا و گستردگي جغرافيايي بعد از مجمع عمومي سازمان ملل متحد بزرگترين اجلاس در سطح بين‌ المللي محسوب مي ‌شود از اهميت بسيار بالايي برخوردار است و با توجه به کمبود زمان جهت ايجاد هماهنگي لازم با وزارتخانه‌ هاي متعدد و همچنين آمادگي‌ هايي که براي برگزاري هر چه بهتر اجلاس در کشور نياز بود ، رييس‌ جمهور تشخيص دادند که رياست ستاد را به بنده که آن زمان معاون بين الملل ايشان هم بودم، محول کنند و طبق برنامه ريزي هاي انجام شده قرار است تا شانزدهمين اجلاس جنبش عدم تعهد پنجم تا دهم شهريورماه در تهران برگزار و طي اين روزها به ترتيب پنجم و ششم شهريورماه اجلاس کارشناسان در سطح معاونان وزيران امور خارجه ، هفتم و هشتم شهريوراجلاس وزراي امور خارجه کشورهاي عضو و در نهايت در روزهاي نهم و دهم شاهد بالاترين سطح نشست ها يعني اجلاس سران عضو جنبش غيرمتعهدها باشيم. در زمان دعوت از ميهمانان رسمي اجلاس شاهد بوديم که سطح دعوت کننده ها از ميهمانان تفاوت داشت و از معاون رييس جمهور تا وزراي مختلف و سفرا در تغيير بود ، علت اين تفاوت سطوح دعوت کننده ها در چيست ؟ به نکته خوبي اشاره کرديد؛ اين تفاوت، دلايل منطقي و عرفي خود را دارد به اين شکل که سطح دعوت‌ از ميهمانان اجلاس براساس اهميت‌ کشورها براي ميزبان و به ويژه نوع روابط جمهوري اسلامي ايران با آنها مشخص شده است مثلاً کشورهايي همچون اندونزي، مصر، هند و کوبا از جمله کشورهايي هستند که در منطقه خود داراي تأثيرگذاري فراواني هستند و همچنين برخي کشورهاي ديگر طبيعتاً حضورشان براي ما مهم است؛ اما نوع سطح روابط در دعوت ها تعيين‌ کننده بود و از طرف ديگر جمهوري اسلامي ايران به خاطر اينکه براي همه کشورها احترام قائل است تلاش کرد که هيئت‌ هايي را به تمامي کشورهاي عضو اين جنبش بفرستد تا دعوت ‌نامه رييس‌ جمهور را ابلاغ کنند اما با توجه به اينکه وقت و امکان فرستادن هيئت‌ها در يک سطح وجود نداشت، دعوت ‌نامه‌ها براساس سطح روابط بين جمهوري اسلامي ايران و آن کشورها ارسال مي‌ شد. يکي از مسائل مهم و قابل توجه بحث هتل ها و اماکن اقامتي در نظر گرفته شده براي ميهمانان است و اينکه از لحاظ استانداردهاي جهاني مورد تاييد باشند ، آيا تمهيد ويژه اي از سوي ستاد در اين خصوص ديده شده است ؟ بله مسئله مهمي است که با توجه به مهمان نوازي ايرانيان تاثير زيادي در نگاه ميهمانان به کشورمان دارد ، بايد بگويم که هتل ‌هاي ممتاز تهران به عنوان امکانات کشور در مورد اقامت ميهمانان خارجي اجلاس، مورد توجه است و استفاده خواهد شد ولي با توجه به تعداد بالاي ميهمانان، ما در نظر داريم تا از ساير امکانات دولتي هم براي برگزاري هر چه بهتر اجلاس در اين زمينه استفاده کنيم. طبق عرف و قانون جنبش عدم تعهد اين جنبش دبيرخانه ثابت ندارد و دبيرخانه در کشورهايي که رياست جنبش را برعهده مي گيرند تشکيل خواهد شد آيا براي اين مسئله که يکي از مشکلات ساختاري جنبش هم به شمار مي رود فکري کرده ايد؟ در حال حاضر يکي از مشکلات کنوني اين جنبش نداشتن يک دبيرخانه ثابت است که در اين زمينه بايد يک فکر اساسي شود. به اعتقاد بنده جنبش غيرمتعهد ها مي توانست منشاء تحولات بسياري در جهان از زمان ايجاد اين جنبش که همان آزادي و استقلال ملت ها است باشد که شايد يکي از موانع پيش روي اين هدف همين نداشتن دبيرخانه ثابت باشد. حال اميدواريم در اجلاس تهران شاهد نقطه عطفي در ميزان تاثيرگذاري اين جنبش باشيم چرا که اين جنبش پس از سازمان ملل بزرگترين و گسترده ‌ترين تشکل بين‌المللي محسوب مي‌ شود و مي‌تواند بستر مناسبي را براي پيشبرد اهداف اعضاي آن ايجاد کند.