مختاریون علیه مختار!

تاکنون در محافل خبری نام عبدالله اسکندری به‎عنوان طراح چهره‎پردازی این سریال موهن شنیده می‎شد اما بررسی عنوان‎بندی آغاز و پایان این سریال و مقایسه آن با عنوان‎بندی سریال مختارنامه نشان می‎دهد که آذر محمدی و جلیل فتوحی‎نیا طراح لباس و طراح صحنه مختارنامه نیز در ساخت این اثر مشارکت داشته‎اند.

کد خبر : 214963

هفته نامه پنجره: «خیانت تیم سازنده مختارنامه با خدمت به سازندگان سریال عمر!» این تیتر گزارش افشاگرانه روزنامه جوان بود که پس از مدت ‎‎ ها حرف و حدیث برای نخستین ‎ بار پرده از اتفاقی تلخ در کارنامه سینما و تلویزیون ایران برمی ‎ داشت. اخبار پراکنده و غیررسمی درباره این اتفاق مدتی نقل محافل رسانه ‎ ای بود اما آن ‎ قدر اما و اگر در پس آن می ‎ آمد و آن ‎ قدر نام ‎‎ های مطرح شده شناسنامه قابل دفاعی داشتند که کمتر این حرف و حدیث ‎‎ ها قرین صحت قلمداد می ‎ شد. با آغاز ماه رمضان و روی آنتن رفتن نخستین قسمت از سریال «عمر الفاروق» همه چیز رنگ واقعیت به خود گرفت و دیگر جایی برای تکذیب نبود؛ تیتراژ سریال گواه متقنی بر صحت کلیه شنیده ‎‎ ها بود.

وقایع ‎ نگاری یک خیانت از پیش اعلام شده

پیگیران اخبار رسانه ‎‎ ها به ‎ ویژه در حوزه سینما و تلویزیون حتما با شیطنت ‎ ها و فعالیت ‎‎ های گاه ‎ به ‎ گاه وهابیون در زمینه تولید محصولات فرهنگی آشنا هستند؛ چه آن زمان که برای محصولات دیگر کشور ‎ ها و به ‎ ویژه ایران حاشیه ‎ سازی می ‎ کنند و چه آن هنگام که خود عزم میدان می ‎ کنند و دست به دوربین می ‎ شوند! از نمونه ‎‎ های متأخر این ‎ گونه فعالیت ‎‎ ها هم می ‎ توان به تحریم تولیداتی چون سریال «یوسف پیامبر»، خبرسازی برای فراهم ‎ آوردن زمینه تحریم فیلم سینمایی «محمد (صلی ‎ الله ‎ علیه ‎ وآله ‎ وسلم)» به کارگردانی مجید مجیدی و نیز تهیه ‎ و تولید سریال «الحسن و الحسین» اشاره کرد؛ فعالیت ‎‎ هایی که مرور تحلیلی آن ‎‎ ها بهترین سند برای تأکید بر مقاصد پشت ‎ پرده این جریان به ‎ ظاهر رسانه ‎ ای و فرهنگی است. با همین سابقه ذهنی هم انتشار اخباری پیرامون دورخیز این جریان برای تولید سریالی با محوریت زندگی خلیفه دوم کافی بود تا گوش به ‎ زنگ به ثمر نشستن حرکت مغرضانه دیگری در این حوزه باشیم. سریالی که «عمرالفاروق» نام داشت و نخستین ‎ بار در آذرماه سال 89 و در کنفرانس خبری مشترک شیخ ولید بن ابراهیم رییس هیأت مدیره شبکه MBC و محمد عبدالرحمن الکواری مدیر تلویزیون قطر وعده تولید آن رسانه ‎ ای شد. درست از همان مقطع جریان تبلیغاتی رسانه ‎‎ های وهابی پیرامون تولید این مجموعه آغاز شد و درباره آن به صراحت نوشتند: «این مجموعه نمایشی تلویزیونی از آن سو اهمیت دارد که نمایشگر راه و روش عملی عمر بن ‎ الخطاب و شخصیت وی است که نقشی استثنایی در تاریخ دعوت به اسلام و تأسیس کشوری اسلامی ایفا کرد؛ به اضافه مزیت ‎‎ های شخصیت خلیفه دوم مسلمانان و کرامت ‎‎ های ویژه او، که او را الگویی هدایت ‎ کننده برای مسلمانان تا به امروز قرار داده است.» با چنین پس ‎ زمینه ‎ ای که به روشنی نشان ‎ دهنده جهت ‎ گیری سازندگان است نگارش فیلم ‎ نامه در کشور قطر آغاز شد و هم ‎ زمان اعلام کردند: «تاریخ اولیه مدنظر برای پخش سریال زندگی عمر بن ‎ الخطاب، ماه رمضان آینده (سال90) است و سریال به زبان ‎‎ های اسلامی مختلف مانند فارسی، اردو، مالایی و... و همچنین زبان ‎‎ های زنده دنیا از جمله انگلیسی، فرانسوی و... دوبله خواهد شد.» و بدین ترتیب تولید این سریال به ‎ عنوان «پرخرج ‎ ترین پروژه تلویزیونی در جهان عرب» در دستور کار دو بنیاد بزرگ رسانه ‎ ای قرار گرفت؛ گروه تلویزیونی mbc که پایگاه اصلی آن در عربستان سعودی است و سازمان عمومی رسانه ‎‎ های دولتی در قطر.

خبری که برخلاف انتظارات تأیید شد

تا این ‎ جای کار به ‎ ظاهر همه چیز مطابق با جهت ‎ گیری، عادات و اساسا ماهیت رسانه ‎ ای جریان فوق ‎ الذکر پیش می ‎ رفت؛ جماعتی از اعراب وهابی که پایی در عربستان و پایی در قطر دارند، دست به جیب شده و بودجه هنگفتی را برای تأمین بخشی از مقاصد نامیمون خود در اختیار فیلم ‎ سازان و عوامل فنی هم ‎ راستا با این اهداف قرار داده ‎ اند! تراژدی اما آن ‎ جا شکل گرفت که خبر رسید پیکان بخشی از این ولخرجی ‎ شاه ‎ نشینان عرب، عوامل ایرانی ‎ تبار و شیعه ‎ مسلک را نشانه رفته و آن ‎‎ ها را به ‎ سمت خود کشانده است؛ و این همان خبر تکان ‎ دهنده ‎ ای بود که ابتدا دهان به دهان در میان اصحاب رسانه پیچید و کمتر کسی آن را تأیید می ‎ کرد و بیشتر امید داشتند که هیچ ‎ گاه هم تأیید نشود اما آغاز پخش سریال تمام این امید ‎ ها را ناامید کرد. تیتراژ سریال «عمرالفاروق» گواهی می ‎ داد که جمعی از عوامل تولید این پروژه به ‎ ویژه در پست ‎‎ های تعیین ‎ کننده ‎ ای چون طراحی چهره، صحنه و لباس از عوامل سرشناس سینما و تلویزیون ایران هستند؛ آن هم عواملی که پیش ‎ تر نامشان در فهرست عوامل مجموعه ماندگار و تحسین ‎ شده «مختارنامه» ثبت شده بود. روزنامه جوان در گزارشی که به این اتفاق تلخ اختصاص داده بود، این ‎ گونه پرده از جزئیات این همکاری ‎‎ ها برداشت: «تاکنون در محافل خبری نام عبدالله اسکندری به ‎ عنوان طراح چهره ‎ پردازی این سریال موهن شنیده می ‎ شد اما بررسی عنوان ‎ بندی آغاز و پایان این سریال و مقایسه آن با عنوان ‎ بندی سریال مختارنامه نشان می ‎ دهد که آذر محمدی و جلیل فتوحی ‎ نیا طراح لباس و طراح صحنه مختارنامه نیز در ساخت این اثر مشارکت داشته ‎ اند. حضور آنان در این سریال آن ‎ قدر مهم بوده که نام آن ‎ ها در عنوان ‎ بندی آغازین سریال درج شده است.

طبق اطلاعات به دست آمده آذر محمدی همسر حسن میرباقری برادر کوچک داوود میرباقری است. محمدی با حضور در سریال ‎‎ های «معصومیت از دست رفته» و «مختارنامه» فعالیت جدی خود را در مقام طراح لباس آغاز کرد. وی پیش از این فعالیت ‎‎ های بسیار اندک و کم ‎ اهمیتی در سینما و تلویزیون داشته و از زمان ارتباط با خانواده میرباقری مراحل رشد و ترقی خود را در تلویزیون طی کرده و حالا با کسب تخصص در تولیدات ایرانی، تجارب خود را در مقابل دریافت پول در اختیار سازندگان این سریال ضدشیعی - ضدایرانی قرار داده است. ضمنا بررسی عکس ‎‎ های دو سریال نشان می ‎ دهد که محمدی علاوه ‎ بر حضور در این سریال، اغلب طرح ‎‎ های سریال مختارنامه را نیز با اندکی تغییر به ‎ عنوان لباس ‎‎ های سریال عمر برای بازیگران این اثر عربی دوخته است که به ‎ نظر می ‎ رسد این مسأله نیازمند واکنش حقوقی صدا ‎ و ‎ سیما و پیگیری موضوع سرقت هنری از سوی مسئولان رسانه ملی است.» این ‎ روزنامه در بخش دیگری از گزارش خود تصریح می ‎ کند: «نکته جالب توجه دیگر، حضور جلیل فتوحی ‎ نیا طراح صحنه سریال مختارنامه در سریال عمر است. فتوحی ‎ نیا در سریال عمرالفاروق به ‎ عنوان طراح آکساسوار و وسایل صحنه به وهابیون خدمت کرده است.» گزارش ‎ نویس «جوان» در بخش پایانی گزارش خود می ‎ افزاید: «طبق اطلاعات موثق، عبدالله اسکندری در سازماندهی دست ‎ اندرکاران مختارنامه برای حضور در سریال ضد ‎ شیعی عمر نقشی جدی داشته است و با همراهی او، گروه فراوانی از عوامل سریال مختارنامه به خدمت این سریال درآمده ‎ اند. بهاره فرج ‎ اللهی دستیار اول طراح لباس مختارنامه، یوسفعلی احدی از اعضای تیم لباس و قدرت ‎ الله خرج دستیار اول طراح چهره ‎ پردازی برخی از دست ‎ اندرکاران هر دو سریال هستند. مانی اسکندری، شیما اسکندری، فرشته موسوی، مصطفی کامیاب، نازبانو سام ‎ خواه، اشکان رحیمیان، محمد اورنگ، زینب تیشه ‎ کار و... برخی دیگر از اسامی مشترک ذکر شده در عنوان ‎ بندی پایانی دو سریال مختارنامه و عمرالفاروق هستند.»

مختاریم، اما تا کجا!؟

انتشار این خبر بازتاب گسترده ‎ ای در رسانه ‎‎ ها داشت؛ رسانه ‎‎ هایی که البته غالبا با شگفتی کیفیت وقوع این اتفاق را رصد می ‎ کردند. مرور کارنامه نام ‎‎ های منتشر شده در گزارش فوق به ‎ ویژه جلیل فتوحی ‎ نیا و عبدالله اسکندری واقعا پذیرش چنین اخباری را دشوار می ‎ کرد. فتوحی ‎ نیا که در سال 68 با ورود به دانشکده هنر ‎ های زیبای دانشگاه تهران فعالیت خود را در رشته طراحی صحنه آغاز کرد، در ادامه در کار ‎ های مختلف سینمایی و تلویزیونی حضور پیدا کرد. حاصل این حضور هم سریال ‎‎ هایی چون «مدرسه ما»، «داستان یک شهر» و «مختارنامه» و نیز فیلم ‎‎ هایی چون «می ‎ خواهم زنده بمانم»، «سلام به انتظار»، «کوچه پائیز»، «عروس آتش» و... بوده است.

عبدالله اسکندری چهره ‎ پرداز مطرح سینما و تلویزیون ایران نیز اکنون در اقدامی عجیب و غیرقابل دفاع گام در مسیری گذاشته است که سیاهی سایه ‎ اش به راحتی می ‎ تواند نقاط درخشان تا به امروز ثبت شده در کارنامه ‎ اش را تحت ‎‎ تأثیر قرار دهد. البته عبدالله اسکندی هنوز و پس از گذشت نزدیک به یک ماه از آغاز انتشار پراکنده این اخبار، هیچ موضع ‎ گیری و اظهارنظری در زمینه همکاری با پروژه تلویزیونی «عمر الفاروق» نداشته است و پیگیری ما هم برای کسب توضیحاتی هرچند مختصر (که البته هرچه زمان بیشتر می ‎ گذرد و محتوا و جهت ‎ گیری کلی سریال عیان ‎ تر می ‎ شود، تنها می ‎ توان سویه توجیهی برای آن متصور بود) هیچ نتیجه ‎ ای نداشت. ظواهر امر نشان از یک انحراف و لغزش فاحش دارد؛ انحراف و لغزشی که با توجه به مقدماتی که در ابتدای همین گزارش پیرامون پروژه تلویزیونی «عمرالفاروق» به آن اشاره شد، نمی ‎ توان هر فردی را در انتخاب و آزمون و خطای پیرامون آن مختار دانست؛ به ‎ ویژه اگر آن فرد تجربیات و شناخت عبدلله اسکندری را هم در توشه داشته باشد!

عبدالله اسکندی؛ طراح چهره زبردستی که چهره ‎ پردازی را از سال 1351 زیر نظر بیژن محتشم با فیلم «اسرار گنج دره جنی» آغاز کرد و در همین راستا چهره ‎‎ های ماندگار مجموعه تلویزیونی «هزار دستان» ساخته تحسین ‎ شده علی حاتمی را طراحی و اجرا کرد. او بعد ‎ ها و در سال 1360 با فیلم سینمایی «پائیزان» ورودی جدی به عرصه چهره ‎ پردازی در سینما داشت که حاصل ممارست و تداوم حضورش در این مسیر، ثبت بیش از 130 فیلم سینمایی همچون «تشکیلات»، «مادر»، «دزد عروسک ‎ ها»، «عروس»، «هور در آتش»، «دلشدگان»، «روز فرشته»، «سفر به چزابه»، «هیوا»، «مسافر ری»، «این ‎ جا چراغی روشن است»، «یک تکه نان»، «به رنگ ارغوان»، «یه حبه قند» و... در کارنامه هنری ‎ اش بود. به این فهرست چهره ‎ پردازی دو سریال ماندگار «امام علی (علیه ‎ السلام)» و «مختارنامه» را هم اضافه کنید و به یاد بیاورید که اسکندری در این آخری علاوه ‎ بر طراحی چهره ‎ پردازی، سمت مشاور کارگردان را هم برعهده داشته است، اکنون نیز در پروژه تلویزیونی«عمرالفاروق» همکاری دارد و با این کار به سمتی می ‌ رود که پل ‌ های گذشته خود را خراب می ‌ کند.

لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: