انسانها رنگها را يكسان نمي‌بينند!
در اين كار كه در مجله نيچر منتشر شده، جي نايتس، محقق «دید رنگی» داننشگاه واشنگتن به تزريق يك ويروس به چشمان ميمونها پرداخت كه آنها را قادر به ديدن قرمز و سبز و زرد مي‌كرد.
ایسنا: يك پژوهش جديد دانشمندان را به اين باور رهنمون كرده كه انسانها در زمان مشاهده اجسام مشابه، رنگ مشابه را نمي‌بينند. اگرچه يك اجماع كلي وجود داشته كه قرمز از سايه مشابه توت‌فرنگي، خون و سياره مريخ برخوردار است، اما به گفته كارشناسان برخي افراد قادر به درك رنگ قرمز به شكل رنگ آبي در منظر فرد ديگر هستند. اين آشكارسازي‌ها پس از يك آزمايش بر روي ميمونها بوجود آمده كه نشان مي‌دهد درك رنگي ما با جهان بيروني شكل گرفته اما از هيچ الگوي از پيش تعيين شده‌اي پيروي نمي‌كند. در اين كار كه در مجله نيچر منتشر شده، جي نايتس، محقق «دید رنگی» داننشگاه واشنگتن به تزريق يك ويروس به چشمان ميمونها پرداخت كه آنها را قادر به ديدن قرمز و سبز و زرد مي‌كرد. جالب اين كه اين گروه ميمونها توانستند اطلاعات جديد را عليرغم اينكه مغز آنها بطور ژنتيكي براي واكنش در برابر علائم قرمز برنامه‌ريزي نشده بود، دريافت كنند. نتيجه اين پژوهش آن بود كه پس از چهار ماه اين ميمونها توانستند براي اولين بار، بطور كاملا رنگي، به مشاهده جهان بپردازند. اين شيوه مبتكرانه علاوه بر اينكه به انسانهاي داراي عارضه كوررنگي اجازه تشخيص قرمز از سبز را داده، همچنين مي‌تواند بينايي را به نابينايان بازگرداند. بيماران دچار انحطاط ماكولا مرتبط با كهنسالي كه رايج‌ترين دليل نابينايي در پيري است، در ميان ميليونها افرادي هستند كه از اين شيوه بهره خواهند برد. مهمتر اينكه به اين ميمونها، ژن انساني تزريق شد. اين بدان معناست كه از اين شيوه مي‌توان بر روي انسان نيز استفاده كرد. يافته‌هاي سال 2009 دانشمندان را بر آن داشت تا به بررسي آنچه ميمونها واقعا ديده‌اند بپردازند و دريافتند كه هيچ برداشت از پيش‌تعيين شده‌اي منسوب به هر طول موج در آنها وجود ندارد. دانشمندان اكنون بر اين باورند كه مغز انسانها نيز در زمان تولد و هنگامي كه نورونها براي واكنش به رنگ در حالت پيش فرض تنظيم نشده‌اند، به شكل مشابه رفتار مي‌كند. تحقيقات ديگر نشان داده كه برداشتهاي متفاوت از رنگها واكنش احساسي انسان را به سايه‌هاي مشابه آن تغيير نمي‌دهد. آنها دريافتند كه واكنشهاي افراد به رنگ آبي به دليل طول موج كوتاه نور برخورد كننده با شبكيه متمايل به يك تاثير آرام‌كننده است. اين در حاليست كه طول موجهاي طولاني‌تر مانند زرد، نارنجي و قرمز مي‌تواند انسان را هوشيارتر سازد. نايتس اظهار كرد: به نظر من آزمايشات اخير ما را به ايده‌اي رهنمون كرده كه همه ما رنگها را مشابه نمي‌بينيم. اين در حاليست كه به گفته جوزف كارول، يك دانشمند ديد رنگي ديگر از دانشكده پزشكي ويسكونسين، مطمئنا افراد رنگها را متفاوت از يكديگر مي‌بينند.