روستایی که در آن دعا می کنند باران نبارد
درست پشت دیوار ساختمان در حال ساخت و شکیل استانداری پیرزنی که گوسفندانش را به چرا میبرد، میگوید که 32سال است اینجا زندگی میکنم اما هنوز نتوانستهام برای خانهای که دارم سندی بهنام خودم بگیرم.
مهر: روستای رحیمآباد بیرجند که شاید نتوان به آن نام روستا را هم نهاد امروز در میان توسعه شهری بیرجند حتی حداقل امکانات یک روستا را برای زندگی کردن ندارد. خانههای کاهگلی و فرسوده و معابر خاکی و باریک در بافتی تمام فرسوده و روستایی خودنمایی میکند. رحیمآباد روستایی است که اطرافش را خیابانهای لوکس و بالای شهر بیرجند فرا گرفته و پشت این محله ساختمان بلند استانداری که در حال ساخت است خودنمایی میکند. اهالی رحیمآباد در هراس و ترس از این هستند که باید خانههایی را که هیچ سندی برای مالکیت آن ندارند رها کنند تا استانداری و مسئولان بتوانند این منطقه را توسعه دهند و نازیبایی که در میان این همه زیبایی است را به شهر هدیه کنند. خانههای خشتی و گلی که هیچگونه استحکامی در برابر زلزله و حتی باد و باران ندارند را افرادی سر پناه خود قرار دادهاند که بعد از توسعه شهری بهدلیل مشکلات اقتصادی نتوانستهاند سرپناهی بهتر برای خود مهیا کنند. سندی برای ادعای مالکیت نداریم درست پشت دیوار ساختمان در حال ساخت و شکیل استانداری پیرزنی که گوسفندانش را به چرا میبرد، میگوید که 32سال است اینجا زندگی میکنم اما هنوز نتوانستهام برای خانهای که دارم سندی بهنام خودم بگیرم. وی با اشاره به اینکه بنیاد مستضعفان میگوید این خانهها در مالکیت این سازمان است، افزود: هر وقت به بنیاد مراجعه کردم پاسخ شنیدم که این خانهها متعلق به شما نیست باید اینجا را ترک کنید. یکی دیگر از ساکنان نیز سالهاست در این روستا زندگی میکند، در خانهاش را نشان میدهد و میگوید: اجازه نمیدهند حتی این را عوض کنیم اما 2 قدم آنطرفتر ساختمان دولتی با چندین طبقه به سبک جدید ساختهاند، این کارشان تبعیض نیست؟ وی با بیان اینکه ما هیچ آرامش و آسایشی نداریم، گفت: در این شهر که سالها با خشکسالی دست و پنجه نرم میکند همه تمنای باران دارند اما ما هر شب دعا میکنیم باران نبارد که همه زندگیمان را آب ببرد. وی اظهارکرد: اگر هم بتوانیم از آب و نان فرزندان خود بزنیم باید منزلی را تعمیر کنیم که برای خودمان نیست و هراس داشته باشیم که فردا آن را از ما میگیرند و همه زحمات و پولمان بر باد رفته است. وی از خاکی بودن کوچهها و نبود نظارت بر بهداشت روستا گلایه میکند و میگوید: کوچه پسکوچههای این منطقه به محل دفن زباله اهالی و مردم مناطق اطراف تبدیل شده است. در کوچه پسکوچههای این محله که قدم میزنی بوی تعفن زباله بهشدت رهگذران را آزار میدهد. خرابههای تودرتویی وجود دارد که پر از زباله است. فضولات حیوانی، تجمع آشغالها و خاکروبهها در جای جای روستا بوی تعفن ایجاد کرده است. محمد فنودی یکی دیگر از اهالی روستای رحیمآباد میگوید که رحیمآباد در بهترین منطقه شهر بیرجند واقع شده است اما از همه نظر از روستایی در یک منطقه دورافتاده نیز عقبتر است و هیچگونه امکانات رفاهی در اینجا وجود ندارد. وی با اشاره به نبود گاز، بهداشت و امنیت در این منطقه گفت: خانهای که دهها سال است اجداد ما در آن زندگی میکردهاند و امروز بعد از 5 نسل به ما رسیده بابتش از ما پول میخواهند چون در وسط توسعه شهری واقع شده وگرنه کدامیک از روستائیان ما در قدیم سند داشتهاند که ما امروز داشته باشیم. وی با تأکید بر اینکه با استناد میگویم که ما سالهاست که در این محل زندگی میکنیم، گفت: اگر ما هم مانند بسیاری از اهالی این منطقه پول داشتیم این متروکهها را رها میکردیم. فنودی با بیان اینکه هم اکنون 15خانوار در این متروکهها زندگی میکنند، ادامه داد: بارها به رئیسجمهور و مسئولان نامه نوشتهایم اما نامهها به بنیاد اموال و املاک ارجاع میشود و پیگیری نمیشود. چند سال زندگی ملاک نیست فرماندار بیرجند با اشاره به اینکه در اراضی رحیمآباد عرصه متعلق به ساکنان آنجا نیست، گفت: خانهها رعیتی بوده و الآن در محدوده حریم استانداری است و باید تخلیه شوند. محمدعلی قاسمزادهنداف با بیان اینکه در این منطقه 15خانواده شناسایی شدهاند که مالک عیانی میراث گذشتگان خود هستند، افزود: چند سال زندگی در این منازل ملاک مالکیت افراد نیست. وی از تعیین تکلیف وضعیت ساکنان این منطقه تا نیمه اول امسال خبر داد و بیان کرد: به خانوارهای شناسایی شده در روستای رحیمآباد زمین معوض در نقاط تعیین شده شهر واگذار خواهیم کرد. وی با بیان اینکه استانداری در حق ساکنان این بافت برای واگذاری زمین لطف میکند، ادامه داد: چون این حریم در محدوده ساختمان استانداری است مسئولان میخواهند مشکل مردم نیز برطرف شود. مدیرکل بنیاد اموال و املاک بنیاد مستضعفان خراسان جنوبی نیز گفت: زمینهای واقع در روستای رحیمآباد بیرجند با عنوان یک پلاک کلی از اول انقلاب در مالکیت رسمی این نهاد قرار گرفته است. گندمکار با اشاره به اینکه اراضی ملکی متعلق به بنیاد است، بیان داشت: عرصه عیانی متعلق به ساکنانی است که در این محدوده زندگی میکنند. وی با اشاره به اینکه بنیاد اموال و املاک به شرط رضایت گرفتن از اهالی اراضی این منطقه را به استانداری خواهد فروخت، گفت: از این پس استانداری خراسانجنوبی مالک اراضی خواهد بود و باید مردم این منطقه را راضی به تخلیه کند.