برگزاری نخستین همایش ملی اقتصاد مقاومتی

فارس: همایش ملی اقتصاد مقاومتی به همت "قرارگاه جهاد اقتصادی سازمان بسیج دانشجویی" ، "دانشکده مهندسی پیشرفت دانشگاه علم و صنعت ایران"، "مرکز مطالعات اقتصادی بسیج دانشگاه علم و صنعت" و "مرکز مطالعات اقتصادی بسیج دانشگاه صنعتی شریف" به عنوان اولین همایش در این زمینه قصد دارد، با هدف معرفی این الگو در کشور و نیز جمع‌آوری اطلاعات و نظرات نخبگان بخشهای مختلف کشور، اولین گام را در این زمینه بردارد. در این راستا از افراد و مسئولان مختلف کشوری و دانشگاهی دعوت شده است. سخنران افتتاحیه همایش سعید جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی است. نکته قابل توجه آنکه سخنرانی دبیر شورای عالی امنیت ملی پنج روز قبل از مذاکرات بغداد برگزار شده و این تقارن می تواند از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. برخی دیگر از سخنرانان همایش اقتصاد مقاومتی عبارتند از:  مهدی غضنفری(وزیر صنعت، معدن، تجارت)،  مسعود درخشان(استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی و رئیس مرکز تحقیقات اقتصاد ایران)  محمد هادی زاهدی وفا(رئیس و استاد دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع)) محورهای همایش عبارتند از:  اقتصاد مقاومتی و تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی  اقتصاد مقاومتی و جهاد اقتصادی  اقتصاد مقاومتی، راهبردی در تهیه الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت  اقتصاد مقاومتی، نظریه اقتصادی الگوی مقاومتی o ارتباط اقتصاد مقاومتی و فرهنگ مقاومت o ارتباط اقتصاد مقاومتی و دیپلماسی مقاومت  اقتصاد مقاومتی، راهبردی در نیل به پیشرفت و عدالت  اقتصاد مقاومتی، بنیان های نظری و مبانی اسلامی  اقتصاد مقاومتی، راهکارهای فعال در مواجهه با تحریم های اقتصادی  اقتصاد مقاومتی، فرصت های ملی و منطقه ای  اقتصاد جهانی، آینده پژوهی روندهای آینده نظام جهانی  اقتصاد مقاومتی، بازخوانی تجربیات ارزشمند دفاع مقدس دستگاهها و مراکز مختلفی حمایت خویش را از این همایش به صورت مالی و معنوی اعلام کرده‌اند که عباتند از:  کانون نخبگان بسیجی  مرکز مقاومت بسیج وزارت امور اقتصادی و دارایی  مرکز همکاریهای فناوری و نوآوری ریاست جمهوری  دانشگاه علامه طباطبایی  دانشگاه علوم اقتصادی  دانشگاه شهید بهشتی با ظهور انقلاب اسلامی ایران، شکل جدیدی از حکومت در دنیا پدیدار شد که هم مردمی بود و هم اسلامی. حکومتی که بنای سازگاری با هیچ یک از ابرقدرت‌های شرق و غرب را نداشت و به هیچ قدرتی جز قدرت ایمان و پشتوانه مردم خویش وابسته نبود. ظهور این نوع جدید حکومتی، آن هم در منطقه‌ای مانند خاورمیانه که شاهراه حیاتی ارتباطی و قطب انرژی دنیاست، به مذاق مستکبران ناخوشایند بوده و هست. از آن ناخوشایندتر، صدور این انقلاب به دلها و قلوب مسلمانان و سایر ملل است که به تازگی خود را در انقلاب‌های اسلامی منطقه نمودار ساخته است. ذات وجود چنین نظامی برای اردوگاه استکبار، خطری همیشگی را به دنبال دارد، لذا از روزهای آغازین این مولود مقدس، بنای دشمنی را در اشکال گوناگون بنا نهادند. ابتدا به صورت ترورها و اقدامات خونین داخلی،غائله‌های گوناگون و سپس جنگ تمام عیار نظامی. این نکته نیز وجود دارد که تا جمهوری اسلامی ایران با حفظ ارزش‌های خود باقی است، این دشمنی‌ها ادامه خواهد یافت. جنگ نظامی که پایان یافت، تاکتیک دشمن نیز تغییر کرد و به جای تهاجم نظامی، تهاجمات خود را به سایر عرصه‌ها از جمله عرصه اقتصادی کشاند. وجود تحریمهای گسترده و بی‌نظیر اقتصادی پس از دوران جنگ نظامی و تنگ‌تر شدن هر روزه این حلقه محاصره تحریم‌ها، خود گواهی بر این مدعا است. در سوی دیگر این میدان، جمهوی اسلامی ایران که از جمله آرمان‌های آن، حمایت از مستضعفان و مبارزه با مستکبران عالم است، در راه نیل به اهداف و ارزش‌های خویش وارد صحنه مبارزه شد و موفقیت عمده‌ای در نبردهای نظامی، علم و فناوری به دست آورد. اما در نبرد اقتصادی چه؟ درست است که اقتصاد اسلامی مدل بهینه اقتصادی برای جمهوی اسلامی ایران است، اما تا به ثمر نشستن این مدل متعالی چه باید کرد؟ آیا مدل‌های اقتصادی که در کشور تدریس و در برنامه‌های اقتصادی پیاده می‌شود، توان مقابله با جنگ اقتصادی دشمن را دارد؟ مدل اقتصادی که کشور عمدتا پس از جنگ تحمیلی در پیش گرفت، مبتنی بر بازار آزاد، پذیرش نظم بین الملل و سایر الزامات بود که در این صورت باید ایران نیز به عنوان جزء کوچکی از دهکده جهانی با کدخدایی ایالات متحده آمریکا نقش بازی کند. دهکده‌ای که هر کس در آن از دستورات کدخدا تخطی کند، مورد مجازات سازمان‌های بین المللی(!) قرار می‌گیرد. طبیعتا اهداف رشد اقتصادی و توسعه‌ای این مدل‌ها مبتنی بر پذیرش ارزش‌های غربی است که در تضاد با مبانی و اصول انقلاب اسلامی قرار دارد. حال چه کنیم؟ چند راه وجود دارد: ساده‌ترین راه نفی ارزش‌های انقلاب اسلامی و پذیرش اصول لیبرالیسم اقتصادی است. در این راه هدف جمهوری اسلامی ایران می‌شود رسیدن به نقطه‌ای مانند ترکیه یا کره جنوبی یا شبیه آنها. راه دوم پذیرش اصول لیبرالیسم اقتصادی و انقلاب اسلامی توأم با هم است(!) در این شیوه با توجه به این که ارزش‌های انقلاب اسلامی در تعارض با دیگران است، مورد هجمه آنان قرار می‌گیریم و از طرفی سلاح مقابله با آنان در اختیار ما نیست. چرا که مدلهای اقتصادی کنونی، مبتنی بر پیاده‌سازی در شرایط اطمینان و ثبات پی‌ریزی شده‌اند. لذا جمهوی اسلامی ایران در این حالت روز به روز از لحاظ توان داخلی تحلیل رفته و بیشتر در موضع ضعف و انفعال قرار می‌گیرد. حاصل این شیوه، کاری است که سالهاست در کشور ما انجام می‌شود: دور زدن تحریم‌ها و در نتیجه پوسیدگی درونی اقتصاد کشور. اما راه حل بهینه برای کشور ما مدلی اقتصادی است که بتواند کشور ما را در شرایط جنگ . مبارزه به پیش ببرد. شرایطی که بر خلاف سایر کشورها برای ما شرایط گذرا نیست و حالت دائمی دارد. در این مدل اقتصادی به تحریمها به عنوان فرصتهایی نگریسته می‌شود که می‌تواند از این فرصتها برای کارا نمودن و اصلاح نقاط ضعف سیستم‌های اقتصادی کشور استفاده شود. مشکلاتی که زیر سایه سنگین درآمدهای کلان نفتی پوشیده بودند و روز به روز گسترده‌تر می‌شدند.