شهری در ایران که مرکز حیوان آزاری است!
انتشار فیلمی جدید، کشتار وحشیانه یک الاغ به دست چند نفر به وسیله پتک و شادی آنان از این اقدام را در یکی از روستاهای شهرستان سمیرم نشان میدهد. اتفاقی که به گفته برخی اهالی این شهرستان، بیش از یک سال پیش رخ داده ولی اکنون در فضای رسانهای منتشر شده است. ا
مهر:کمتر از 160 کیلومتر دورتر از اصفهان، شهری وجود دارد که در تابلوی ورودی آن با نام "بام ایران" به گردشگران معرفی میشود ولی آنچه این روزها سمیرم را در رسانهها به شهرت رسانده، آزار و اذیت حیوانات بوده که این شهر را کم کم به مرکزی برای حیوان آزاری تبدیل کرده است.
سمیرم، شهری در دل کوهستاندر مرز استانهای اصفهان، چهارمحال بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد و فارس است که به واسطه موقعیت جغرافیایی خود از مناظر و جاذبههای طبیعی بینظیری برخوردار است که این محیط طبیعی زیستگاه مناسبی برای جانواران و حیوانات مختلف نیز محسوب می شود.
آنچه اینروزها در خصوص حیوانات این منطقه در رسانهها منتشر شده، نامهربانی و حیوانآزاری معدود افرادی در این شهرستان است که حالا صدای خود سمیرمیها را هم درآورده است.
سال گذشته بود که انتشار فیلم کشته شدن توله خرسهای قهوهای در شهرستان سمیرم اعتراض بسیاری از دوستداران محیط زیست و حیوانات را برانگیخت و انتشاراین فیلم در رسانههای کشور، انزجار افکار عمومی را به دنبال داشت.
حال انتشار فیلمی جدید، کشتار وحشیانه یک الاغ به دست چند نفر به وسیله پتک و شادی آنان از این اقدام را در یکی از روستاهای شهرستان سمیرم نشان میدهد. اتفاقی که به گفته برخی اهالی این شهرستان، بیش از یک سال پیش رخ داده ولی اکنون در فضای رسانهای منتشر شده است. اتفاقی که فقط برای یک بار تکرار نشده و فیلمهای مشابه دیگری از سوزاندن یک الاغ، پرتاب یک الاغ ار ارتفاع و ... وجود دارد که هرچند این فیلمها هنوز در سطح اینترنت منتشر نشده، ولی نشاندهنده عمق مشکل است.
موضوع کشتار یک الاغ به وسیله پتک که همواره برای خراب کردن به کار میرود خود زنگ خطری است که شاید برخی دنبال هستند تا فرهنگ غنی ایرانی را دچار اختلال کنند و در واقع همین پتک نمادی برای خراب کردن فرهنگ ایرانی است.
در این خصوص عضو هیئت علمی موسسه جنگلها و مراتع کشور به خبرنگار مهر گفت: چنین اقداماتی موضوعی وهنآمیز بوده و حقیقت این است که قدمت تاریخی ایران و ایرانیان این بوده که آنان همواره نسبت به محیط طبیعی و جانواران مهربان بوده و در واقع در ایران قبل و بعد از اسلام همواره بر این اصل توصیه شده است.
نتوانستهایم مهربانی با طبیعت را به کودکان آموزش دهیم
محمد درویش در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه ریشه چنین حرکتهایی به نیم قرن گذشته بازمیگردد، اظهار داشت: متاسفانه ما نتوانستهایم در امر آموزش کودکان موضوع مهربانی با طبیعت را نهادینه کنیم.
وی در ادامه با اشاره به اینکه اکنون کودکان ما به راحتی یک شاخه گل و یا یک گیاه را از شاخه جدا میکنند و برخی حیوانات مانند گربه را آزار میدهند، گفت: در این خصوص متولیان فرهنگی ما کم کاری کردهاند، چنانچه در روستاها نیز اکنون تیر و کمان و یا تفنگهای ساچمهای وجود دارد که چنین چیزهایی در واقع یک ضد ارزش تلقی میشود.
درویش نتیجه این موضوع را در نهایت کشتن خرسها و یا کشتن یک الاغ با پتک دانست.
این عضو هیئت علمی موسسه جنگلها و مراتع کشور یادآورشد: متاسفانه سریال و یا کارتن که موضوع آن همراهی با طبیعت باشد در ایران بسیار کم ساخته شده و نتیجه آن را اکنون مشاهده میکنیم و باید در برابر چنین حوادثی شخص خاطی جریمه شود.
درویش در ادامه با اشاره به نجات یک خرس از استخر آب که در شهرستان سمیرم اتفاق افتاد نیز یادآور شد: نباید همه مردم سمیرم را به یک چشم نگاه کرد چون غلام امیری نیز در برابر این کشتارها اقدامی در خور تحسین را انجام داد.
حیوانآزاری یکی از انواع بد اخلاقی اجتماعی است
دبیر انجمن حمایت از حقوق حیوانات اصفهان نیز ریشههای بروز چنین مسائلی را فرامنطقهای دانست و گفت: باید ریشههای این رفتار را در پس زمینه های اخلاقی جامعه جستجو کرد زیرا حیوان آزاری هم یکی از انواع بد اخلاقی اجتماعی است.
سپهر سلیمی در ادامه افزود: در شرایطی که براساس آمارهای موجود شاهد افزایش بزهکاری اجتماعی در زمینههای گوناگون هستیم، حیوان آزاری نیز به عنوان یکی از این بداخلاقیهای اجتماعی ظهور و بروز میکند.
صحنه های بدتر از این را در مراکز شهرها میتوان دید
وی در ادامه تصریح کرد: نظیر چنین صحنه هایی را بارها و به شکلهای مختلف در جامعه شاهد بوده ایم که در این زمینه میتوان به کشتن سگهای ولگرد توسط ماموران شهرداری و همچنین آزار و اذیت حیوانات شهری توسط کودکان اشاره کرد.
خلاء قوانین صریح در زمینه حیوان آزاری محسوس است
این فعال حقوق حیوانات، از وجود خلاء قانونی برای مقابله با حیوان آزادی انتقاد کرد و افزود: تا وقتی که حیوان آزاری به ضد ارزش تبدیل نشود و برای مقابله با حیوان آزاری قانون مشخصی نداشته باشیم، این صحنههای دلخراش هر روز بیشتر شده و تکرار میشود.
وی از شرایط نگهداری حیوانات در برخی باغوحشهای کشور انتقاد کرد و گفت: اگر در این فیلم الاغی بر اثر ضربههای پتک در زمانی کمتر از یک دقیقه می میرد، اما در برخی باغ وحشهای کشور، حیوانات محبوس در شرایط بسیار بدی نگهداری میشوند و هر روز و هر ثانیه در رنج و عذاب بی پایان هستند.
سلیمی عنوان کرد: اگر بخواهیم نگاهی احساسی به مسئله حقوق حیوانات داشته باشیم نتیجه این می شود که چند روزی خبر مرگ الاغ نقل رسانه ها می شود ولی پس از آن روز از نو روزی از نو که این اتفاق در زمانی که بحث کشته شدن خرسهای سمیرم داغ بود، اتفاق افتاد.
با حیوانآزاری برخورد ریشهای کنیم نه برخورد احساسی
این فعال حقوق حیوانات به لزوم برخورد ریشهای به حیوانآزاری به جای برخورد احساسی تاکید کرد و افزود: هرچند واکنشهای خوبی در نزد افکار عمومی، رسانهها و ... به این حیوانآزاریها صورت گرفته ولی متاسفانه خبری از مجازات متخلفان کشتار خرس ها نیست، قانونی برای مقابله با حیوان آزاری تصویب نشده و مظاهر حیوان آزاری در سطح شهرها تقلیل پیدا نکرده است، پس بنابراین هر روز و هر ساعت باید منتظر چنین فیلم هایی باشیم.
ترس فعالان حقوق حیوانات و محیط زیست از ریخته شدن قبح حیوانآزاری
وی در ادامه به نگرانی فعالان حقوق حیوانات در زمینه انتشار اینگونه فیلمها اشاره کرد و افزود: در صورت عدم مقابله ریشه ای با اینگونه حوادث، بیم آن را داریم که انتشار اینگونه فیلم ها و افزایش خبرهایی از این دست منجر به ریخته شدن قبح حیوان آزاری شود.
سلیمی بیان کرد: از بین رفتن قباحت حیوان آزاری در کنار عدم حل ریشه ای مسئله حیوان آزاری در یک بستر فرهنگی نادرست می تواند فاجعه بار باشد و باعث شود عده ای بی فرهنگ صرفاً برای خودنمایی و کسب شهرت (به هر شکلی) اقدام به ابداع روشهای مختلف حیوان آزاری کنند و فیلم آنرا در سطوح مختلف تکثیر کنند.
چهارگام تا برخورد ریشهای با حیوانآزاری
وی در پاسخ به پرسش خبرنگار مهر در خصوص شیوه لازم برای برخورد ریشهای با حیوانآزاری اظهار داشت: برخورد ریشه ای با این حوادث در چهار قالب از جمله تدوین قانون حمایت از حیوانات و برخورد قضایی موثر با حیوان آزاران، ترویج فرهنگ مقابله با حیوان آزاری و گسترش این تفکر که حیوان آزاری نظیر دزدی، دروغگویی و انسان آزاری یک ضد ارزش است، حذف مظاهر حیوان آزاری از شهرها و روستاهای کشور، نظیر آنچه در باغ وحش ها می بینیم و یا کشتار حیوانات ولگرد شهری و در نهایت تقویت و حمایت از سازمانهای مردم نهاد زیست محیطی و بویژه گروههای مدنی فعال در زمینه حقوق حیوانات امکانپذیر خواهد بود.