چه کسانی مخالف توافق ایران و غرب هستند؟

تابناک: با گذشت چند روز از مذاکرات ایران و گروه 1+5 و در زمانی که خط غالب رسانه ها بین المللی را بالا رفتن احتمال حصول توافق میان ایران و غرب تشکیل می دهد، برخی از گروه ها، جریانات و نیز بعضی کشورها درصدد آنند به هر نحو ممکن از بروز چنین امری جلوگیری کنند. انتشار خبر مثبت بودن روند مذاکرات «استانبول 2» و امکان رسیدن ایران و گروه 1+5 به توافقی در مورد برنامه هسته ای ایران، در مجموع جو امیدوارکننده ای را در سطح جهان به وجود آورد، زیرا بر اساس بیشتر تحلیل ها، این امر چشم انداز وقوع جنگی دیگر را کم رنگ می کند. با این حال، این تنها واکنش به مذاکرات مذکور نبود و مخالفین نیز شروع به ابراز دیدگاه های خود در مسیری دیگر نمودند. در این میان، به نظر می رسد سه جریان عمده بیش از دیگران از امکان حصول چنین توافقی نگران هستند: نخست، رژیم صهیونیستی و لابی صهیونیستی در آمریکاست که به شدیدترین شکل ممکن مخالفت خود را با این توافق بیان کرده اند. در این میان، اظهارات اخیر «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی بیش از بقیه قابل توجه بود که با اعتراض به توافقات استانبول، مدعی شده ایران باید ابتدا همه فعالیت های غنی سازی خود را متوقف کند. علاوه بر نتانیاهو و دولتمردان اسرائیلی، حامیان رژیم صهیونیستی در آمریکا و به ویژه جمهوری خواهان نیز نوک پیکان حملات خود را متوجه این موضوع کرده اند. کاندیداهای جمهوری خواه ریاست جمهوری آمریکا تاکنون بارها اوباما را به انعطاف بیش از حد در مقابل ایران متهم کرده اند و سناتورهای جمهوری خواه نیز درصدد تهیه قانونی هستند که در عمل رسیدن به هرگونه توافقی را با ایران غیرممکن می کند. در این گروه، دولت اسرائیل بیش از هرچیز دغدغه حفظ خود از طریق زنده نگه داشتن تهدید ایران و هدایت افکار عمومی به سمت موضوعاتی جز مسائل داخلی را دارد و جمهوری خواهان نیز در پی آنند تا از طریق این انتقادات، برای پیروزی در انتخابات آتی ریاست جمهوری بخشی از آمریکایی ها را با شعار واهی مبارزه با ایران با خود همراه کنند. دوم، کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس هستند که طی سه دهه گذشته همواره از احتمال نزدیکی روابط ایران و غرب در هراس بوده اند. در این مورد اخیر نیز انتشار اخبار نشست «استانبول 2» شیخ نشین های عرب حاشیه خلیج فارس را به تکاپو انداخت تا اگر نمی توانند جلوی این واقعه را بگیرند، حداقل آن را کم اهمیت جلوه دهند. در این راستا، رسانه هایی از جمله روزنامه های عربی «الشرق الاوسط» و «المدینه» ضمن پوشش مغرضانه اخبار مربوط به مذاکرات، سعی کردند یا انتقاداتی و حملاتی را متوجه دولت ایران کنند و یا غربی ها را به دلیل کوتاه آمدن در برابر ایران به باد انتقاد بگیرند. واضح است که شیخ نشین های خلیج فارس بیش از هر چیز از این واهمه دارند که توافق میان ایران و غرب، تنش ها و مشکلات بین المللی موجود در مقابل ایران را از سر راه برداشته و جایگاه و وزن واقعی منطقه ای ایران را به آن بازگرداند. این امر از سویی موجب تنگ تر شدن فضای حیاتی آنان خواهد شد و از سوی دیگر، قدرت مانور آن ها در مسائل بین المللی را محدود خواهد کرد؛ زیرا این کشورها تاکنون با استفاده از تقابل ایران و غرب و همسو نشان دادن خود با طرف غربی، توانسته اند امتیازات فراوانی کسب کنند. سوم، گروه ها و جریانات ضدانقلاب و اپوزیسیون خارج نشین هستند که رفتار مغرضانه آن ها بر کسی پوشیده نیست. هرچند این گروه نسبت به دو دسته فوق وزن و اهمیت بسیار کمتری در عرصه بین المللی دارند، اما ادامه حیات آن ها به تداوم تقابل میان ایران و غرب وابسته است. به این ترتیب، رسانه های وابسته به ضدانقلاب نیز سعی داشته اند با کم اهمیت جلوه دادن موضوع مذاکرات، امکان حصول توافق میان ایران و غرب را زیر سوال ببرند و یا کشورهای غربی را به این دلیل که به جای آن ها در پی توافق با نظام جمهوری اسلامی هستند، مورد انتقاد قرار دهند! در این مورد نیز همچون شیخ نشین های حاشیه خلیج فارس، پای منافع در میان است. گروه های اپوزیسیون خارج نشین تاکنون با طرح ادعای تلاش برای براندازی نظام جمهوری اسلامی توانسته اند کمک های مالی فراوانی از غرب و رژیم صهیونیستی دریافت کنند و اصولاً ادامه حیات آن ها به این منابع مالی وابسته است. به این ترتیب، در حال حاضر مثلثی ضدایرانی شکل گرفته که درصدد است با به کار بردن تمام تلاش های ممکن، جلوی بهبود روابط ایران و غرب و حل صلح آمیز موضوع هسته ای ایران را بگیرد. به این ترتیب، 36 روز باقی مانده تا مذاکرات بغداد، یک بازه زمانی تعیین کننده است که اهمیت فراوانی در تعیین جهت آینده روابط ایران و غرب خواهد داشت.