آنقدر مذاکره کنیم تا به نتیجه برسیم

تابناک: «کاترین اشتون»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که نمایندگی گروه 1+5 در مذاکره با ایران را بر عهده دارد، مذاکره با ایران را آخرین شانس برای جلوگیری از وقوع جنگ دانسته و اعلام کرده 1+5 قصد دارد از طریق مذاکره، مانع جنگ با ایران شود. اظهاراتی که اخیراً از سوی اشتون ابراز شده، نشان می دهد به اعتقاد وی، مذاکرات آتی با ایران، آخرین شانس برای جلوگیری از جنگ است. در همین رابطه، خبرگزاری آلمانی «دویچه وله» امروز به نقل بخش هایی از مصاحبه اشتون با نشریه «اشپیگل» پرداخت که طی آن، بر لزوم پیشرفت در مذاکرات نیز تأکید شده است. در همین راستا، وی «مذاکره برای مذاکره» و بدون دستیابی به نتیجه مشخص را رد کرده است. همچنین «ژان اسلبورن»، وزیر امور خارجه لوکزامبورگ نیز اظهار داشته حتی در صورتی که به لحاظ محتوایی مواضع دو طرف به هم نزدیک نشود، باز هم مذاکرات باید ادامه داشته باشد تا بتوان جلوی جنگ را گرفت. وی گفته: «اگر این مذاکرات به جایی نرسد، حمله نظامی اسرائیل به ایران حتمی است. ما باید به هر قیمتی شده مانع این حمله شویم». همچنین نشریه اشپیگل مدعی شده قرار است مذاکرات 1+5 با ایران حتی الامکان تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا طول بکشد؛ زیرا در این صورت اوباما می تواند بدون وجود فشار مسائل مربوط به سیاست داخلی، بر دولت اسرائیل فشار وارد کرده و آن را از حمله به ایران بازدارد. هرچند اظهارات اشتون و دیگر سران اروپایی در وهله اول خیرخواهانه به نظر می رسد، اما قرار دادن این اظهارات در کنار موضع گیری های برخی دیگر از رهبران اروپایی - مانند وزیر امور خارجه فرانسه - و نیز توجه به لحن نامه اشتون و بیانیه اخیر گروه 1+5، می توان نتیجه گرفت هدف چیز دیگری است. بر این اساس، به نظر می رسد کشورهای اروپایی سعی دارند به هر نحو ممکن، ایران را به ادامه مذاکرات ترغیب کرده و پیامدهای احتمالی عدم رسیدن به توافق را برجسته سازند. در حقیقت، طرف های غربی که می دانند پیش کشیدن مجدد بحث تعلیق غنی سازی از سوی ایران (در نامه اشتون) ممکن است ایران را نسبت به مذاکرات دلسرد کند، تلاش دارند با پیش کشیدن بحث تهدید اسرائیل و در عین حال گرفتن ژستی خیرخواهانه، نتیجه مورد نظر خود را از مذاکرات بگیرند. در همین رابطه، می توان گفت بحث انتخابات آمریکا نیز بیشتر از این جهت مطرح شده که طولانی شدن احتمالی مذاکرات را توجیه کند؛ زیرا در غیر این صورت ممکن است تطویل مذاکرات به عنوان نشانه ای از شکست طرف های اروپایی قلمداد شود.