عکس/ شله قلمکار سایت سفارت ایران در چین

مشرق: سایت سفارت ایران در چین، در نگاه اول از وضعیت نسبتاً خوبی برخوردار است، اما امان از خودکارهای جادویی که می‌پرند... واضح و آشکار است کشور چین، جزء یکی از کشورهای پرجمعیت جهان است که توانسته با نظام مدیریتی خود، نقشی غیر قابل انکار در اقتصاد جهانی داشته باشد. نیازی به گفتن ندارد که شما می‌توانید در بازار ایران هر نوع کالایی که می‌خواهید ــ از شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد ــ با مارک و برند کشور چین پیدا کنید. این امر خود حاکی از نقش بسزای کشور چین در اقتصاد، سیاست، و حتی فرهنگ کشور ما را دارد. طبیعتاً با داشتن چنین حجم بالایی از مبادلات بازرگانی می‌بایست سفارت ایران در چین از سایت خوبی برخوردار باشد تا بتواند به عنوان درگاهی برای انتقال و تبادل اطلاعات فرهنگی، سیاسی، تجاری، و غیره استفاده شود. برای پی بردن به این مسئله مسلماً باید به نشاني سایت رجوع کرد. البته در اینترنت شما با آدرس‌های مختلفی مواجه می‌شوید که یکی از آنها را می‌توانید در سایت «اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران»‌ بیابید.

مشکل اینجاست که این لینک شما را به سایت مورد نظر رهنمون نساخته و پیغام خطا برای شما به نمایش در می‌آورد.

با این حال، با کمی جهد و تلاش و نیز گشت و گذار در اینترنت بالاخره می‌توانید به آدرسی برخورد کنید که حاکی از نشاني سایتی است که شما می‌خواهید. آدرس سایت سفارت ایران در چین عبارت است از http://iranembassy.cn/pe/index.php.

در نگاه اول، سایت از ظاهر خوبی برخوردار است. اما هنگامی با موارد جالب توجه این سایت مواجه می‌شوید که بخواهید این سایت را به زبان چینی، که الحق زبان سختی هم هست، مشاهده کنید. بی‌شک زبان چینی این بخش از سایت، برای مردم چین در نظر گرفته شده نه کشورهای دیگر و برای ترجمه این بخش نیز مسئولین سایت وزارت می‌توانند از یک یا چند فرد چینی مسلط به زبان فارسی استفاده کنند.

اما با باز کردن صفحه چینی به جای اینکه مطالب با زبان چینی برای شما به نمایش در آیند، همچون آش شله قلمکار ملغمه‌ای از زبان‌های مختلف است، یعنی آمیزه‌ای از زبان‌های انگلیسی، چینی، و فارسی.

تماس با ما صفحه‌ای که در این قسمت برای افراد چینی‌زبان به نمایش در می‌آید تا بتوانند با سفارت تماس بگیرند به شرح زیر است.

احتمالاً طراح سایت با خود این چنین فکر کرده است: «از آنجا که کسی برای پاسخگویی به تلفن‌ها وجود ندارد و اگر هم باشد با جواب‌های سربالا و پاس دادن ارباب رجوع به بخش‌های دیگر پاسخ وی را می‌دهد، پس چه کاریست که بخواهیم زحمت بیخود کشیده و ترجمه آنها را به عهده بگیریم. بهتر است تا به همین شکل در سایت گذاشته شود تا بدین ترتیب هم باری از دوش ما برداشته شود و هم ارباب رجوع بی‌خیال تماس تلفنی شود.» تعطیلات در قسمتی که می‌توانید دریابید که در چه روزهایی سفارت تعطیل بوده و باز نمی‌باشد تا از مراجعه نابجا خودداری کرده و دست از پا درازتر برنگردید،‌ با صفحه‌ای سفید مواجه می‌شوید حاکی از این که کارکنان و مسئولین این سفارت به صورت شبانه‌روزی و بدون هیچ‌گونه وقفه و تعطیلی به امور خود مشغولند و کاملاً در خدمت خلق خدا می‌باشند.

البته یک احتمال نیز وجود دارد. و آن این که شاید برنامه‌نویسان و طراحان این سایت از خودکارهایی استفاده نموده‌اند که چند سالیست وارد بازار ایران هم شده و به خودکارهای جادویی معروفند. چنانچه مطلعید پس از نوشتن مطالب با این خودکارها، جوهر و مطلب نوشته‌شده پس از اندک زمانی خود به خود پاک شده و به قول معروف می‌پرد. احتمالاً مطالب این بخش و دیگر بخش‌ها نیز که در زیر آورده می‌شوند خود به خود پریده‌اند. امور کنسولی در بخش امور کنسولی نیز هیچ یک از لینک‌ها به جز Consular Forms (فرم‌های کنسولی) و 签证申请表 (فرم ویزای آنلاین) هیچ‌گونه اطلاعاتی در اختیار شما قرار نمی‌دهند. لازم به ذکر است که این دو بخش نیز دارای اطلاعاتی هستند که آمیخته‌ای از زبان‌های انگلیسی، فارسی، و چینی می‌باشد و این آمیختگی و آشفتگی باعث شده تا واژه‌های جدیدی در «فرم ویزای آنلاین» به وجود آید که عبارتند است femalبه معنی زن و organizatio به معنی سازمان. احتمالاً این هم حاصل استفاده از خودکارهای جادویی است. البته باید خدا را شکر کرد که به خاطر حذف حرف e از آخر کلمه femal تاکنون فمینیست‌ها از مسئولین سفارت ایران در چین طرح شکایت نکرده‌ و آنها را محکوم به تبعیض جنسیتی نکرده‌اند.

دیگر موارد بسیاری از لینک‌های موجود نیز به هیچ عنوان کار نکرده و برای تزیین سایت گذاشته شده‌اند، لینک‌هایی چون Ambassador (سفیر)، Essential Information (اطلاعات ضروری)، 政治 (بخش سیاسی)،经济 (اقتصادی)، 文化 (فرهنگی)، 關於中國 (معرفی چین) و غیره. لازم به ذکر است که همین مشکلات برای زبان‌های فارسی و انگلیسی این سایت وجود دارد و اکثر لینک‌های آن «سر کاری‌»‌ می‌باشند. ظاهراً داستان «سایت‌های سفارت‌خانه‌های ایران» پایانی ندارد و حتی سریال‌هایی چون «اوشین خدابیامرز» و «ستایش همیشه گریان» نیز به طولانی و بلندی آن نمی‌رسد.