گلایه نویسنده‌ای که اجرای تئاترش را نشناخت!
صحنه‌هایی اضافه شده که اساسا ایده کلی نمایشنامه من را عوض کرده است و هرکس این دو کار را مقایسه کند خواهد فهمید که این دو ربطی با هم ندارند. این گروه هیچ‌جا ذکر نکردند که نمایش «پسر انسان» آن‌ها در جشواره فجر، اقتباسی آزاد از نمایشنامه من است.
قانون: شب گذشته، در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر، نمایش «پسر انسان» روی صحنه رفت. این کار به کارگردانی مجید واحدی‌زاده از شهر اردبیل برای رقابت در بخش برگزیدگان مناطق در سی‌ام جشنواره تئاتر فجر روی صحنه رفت. موضوع این نمایش طوری بود که تماشاگران بسیاری بعد از دقایق اول سالن را ترک کردند. به طوری که گویی این یک اقدام هماهنگ‌شده بوده است. جالب اینکه تعدادی از میهمانان خارجی که در سالن حضور داشته و در ردیف‌های جلو نشسته بودند و از بلندی صدای آهنگ نیز رنج می‌بردند پس از دیدن این اقدام به پیروی از دیگران از سالن خارج شدند. این اقدام طوری بود که در یک ربع ابتدایی اجرا، تعداد زیادی از ردیف های جلویی خالی شد. در این اجرا، حسن باستانی که نام او را در جدول اجراهای صحنه‌ای تئاتر فجر در زیر عنوان نمایش «پسر انسان» به عنوان نویسنده نوشته بودند، در سالن حضور داشت. وی در گفت‌وگو با قانون از اینکه این نمایش تنها 20 تا 30 درصد از متن او را در بر داشت سخن گفت و از اینکه کارگردان ایده‌ای صددرصد متفاوت از آنچه که او در متن اصلی این نمایشنامه نوشته است ابراز ناراحتی کرد. او افزود گویی آقای اوحدی‌زاده نمایشنامه‌ای براساس نمایشنامه من نوشته است. متاسفانه این مشکلی که وجود دارد این است که این گروه هیچ‌جا ذکر نکردند که نمایش «پسر انسان» آن‌ها، اقتباس آن هم اقتباسی آزاد از نمایشنامه من است. وی ادامه داد: جالب اینکه در توجیه این عمل غیرحرفه‌ای به من می‌گویند «در واقع خواستیم احترام بگذاریم و در واقع رویمان نشد که بگوییم می‌خواهیم جاهایی را عوض کنیم». باستانی افزود: ولی من وقتی کار را دیدم اعلام کردم که این نمایشنامه من نیست و ای کاش آن‌ها این را در بروشور کار ذکر می‌کردند. وی با بیان اینکه زبان و نوع نگارش و نگرش من برای اهالی تئاتر شناخته شده است و با دیدن اجرای «پسر انسان» با کارگردانی مجید واحدی‌زاده مشخص می‌شود که دوگانگی در زبان و اجرای کار وجود دارد، در خصوص تفاوت‌های این دو اثر به قانون گفت: من در یک فضای کلاسیک کار را نوشتم با همراه‌کردن یک روایت مستند، اما این گروه برای خودشان به این کار دیالوگ افزودند و شخصیت اضافه کردند. انگار کار یک سری صحنه است که پشت سرهم نوشته شده است و نمایش داده می‌شود. کلی از نمایشنامه من را حذف کردند. وی ادامه داد صحنه‌هایی اضافه شده که اساسا ایده کلی نمایشنامه من را عوض کرده است و هرکس این دو کار را مقایسه کند خواهد فهمید که این دو ربطی با هم ندارند. وی در خصوص خالی‌شدن نسبی سالن در دقایق آغازین گفت: مخاطب حق انتخاب دارد. از نمایشی که خوشش نیاید از سالن می‌رود یا به نشانه اعتراض یا اینکه شاید کاری داشته باشد. فضای جشنواره هم فضای شتاب‌زده‌ای است اگر کسی از کاری خوشش نیاید وقت تلف نمی‌کند. این نویسنده سرشناس، در مورد کم و کیف تم محتوایی این اجرا و به وجود آمدن این شبهه که ممکن است این کار سفارشی ساخته شده باشد و به همین دلیل تالار اصلی را که خیلی از گروه‌های خوب دیگر نیز در صدد گرفتن آن برای اجراهای خود بودند، از آن خود کرده است، اظهار بی‌اطلاعی کرد و افزود: من تنها نامه‌ای که از دبیرخانه برایم فرستاند امضا کردم و دیگر نمی‌دانم چه بود و چه شده است.