تا رسیدن به پارلمان آسیایی راه بسیار است

نام هادی نژاد حسینیان با نفت گره خورده است، اگر چه مدت‌هاست دل‌مشغولی‌هایش از نفت و انرژی جدا شده است.

کد خبر : 182832

خبرآنلاین: نام نژاد حسینیان در پای بسیاری از اسناد مهم و تاریخی بعد از انقلاب به چشم می‌خورد. حضور او در رده‌های مدیریت دولتی باز می‌گردد به زمانی که پس از شهادت شهید رجایی و باهنر آیت الله مهدوی کنی مامور تشکیل کابینه شد و او را به عنوان وزیر پیشنهادی راه و ترابری برای رای اعتماد به مجلس معرفی کرد. حسینیان در دولت میرحسین موسوی وزیر راه و در دولت هاشمی رفسنجانی وزیر صنایع سنگین بود. پس از آن و به دعوت زنگنه به وزرات نفت فراخوانده شد و به عنوان معاون امور بین الملل وزارت نفت مشغول به خدمت شد. او در کارنامه خود نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد را نیز دارد. اگرچه سابقه طولانی حضور هادی نژاد حسینیان در وزارت نفت باعث شده است که همگان وی را با این موضوع بشناسند اما بهانه گفت و گوی گروه سیاسی خبرآنلاین با او در کافه خبر مشغله های امروز او به عنوان دبیر کل مجمع مجالس آسیایی بود.تشکلی که آرمان خود را رسیدن به پارلمان آسیا عنوان می‌کند. آرمانی که به قول دبیر کل آن راه زیادی تا رسیدن به آن باقی است. *** مجمع مجالس آسیایی در این سالها توانسته گامهای نخست برای رسیدن به ایده ی پارلمان آسیایی بر دارد؟ همه ی کشورها در این مجمع فعال نیستند . اینکه کشورهای آسیایی یکپارچه بشوند و یک پارلمان داشته باشند به نظر می رسد هدفی بلند مدت خواهد بود و اینگونه نیست که به زودی به نتیجه برسد. اما راه های دیگری هم هست که می شود از طریق آنها به این هدف نزدیک شد. به عنوان مثال یکی از این راه ها این است که برای مسایلی که برای کشورهای آسیایی مهم است ، قانون تهیه کنیم و در APA این قانون را به تصویب برسانیم و پس از آن هر کدام از کشورها بیایند آن قانون را در پارلمان خودشان تصویب کنند. نتیجه نهایی این است که جهت حرکت پارلمان ها یکسان می شود. این راه حلی است که خیلی عملی تر است . موضوعاتی هم که مطرح است یکی مسئله مواد مخدر است ، قاچاق اقلام فرهنگی ، تروریسم، محیط زیست و... مواردی است که همه ی اعضا درگیر آن هستند . کار دیگری که می توانیم انجام بدهیم این است که روی موضوعاتی که در قطعنامه های این سازمان مطرح شده است کارهایی انجام دهیم که عملیاتی بشوند. کنوانسیون هایی را طراحی کنیم که اعضا بیایند عضو این کنوانسیون ها بشوند و از این طریق از نظر حقوقی مکلف می شوند که اقداماتی را انجام بدهند. مثل چه موضوعاتی؟ همین بحث تروریسم یا قاچاق اقلام فرهنگی و ... این هم یک کار جمعی است که نتیجه اش باز می گردد به کار اصلی. کارهای خوبی در این زمینه انجام شده است اما در گام نخست تحقق این هدف یک اراده ی سیاسی می خواهد که فکر نمی کنم به این زودی ها این اراده شکل بگیرد . برخی کشور ها اراده جدی ندارند ، برخی کشور ها حتی اختلال هم ایجاد می کنند با مخالفت هایشان. اگر بخواهید نام ببرید کدام کشورهای نقش فعالتری دارند در این سازمان؟ کشورهایی که خوب فعال هستند یکی بحرین است، کویت، اندونزی ، تایلند، کامبوج و روسیه است. شاید بتوان گفت که 12 تا 15 کشور از بقیه فعال تر هستند. آیا شما بر این باور هستید که ما بتوانیم در سال های آینده چیزی به عنوان پارلمان آسیایی دشته باشیم؟ بستگی دارد به اینکه بگویید چند سال؟ پیش بینی شما چیست؟ من فکر می کنم در این زمینه خیلی ضعیف هستیم. باید آن راه هایی که گفتم میتوان زمینه را آماده کند برای شکل گیری یک پارلمان قوی آماده کرد. داستان سیمرغ است که سی تا مرغ بودند که می خواستند بروند آنجا. قبل از آن هم تعدادی مرغ رفته بودند به آنجا اما همه در راه از بین رفته بودند. این سی تا می گویند ما با هم یکی می شویم و با هم می رویم به کوه قاف. این ها سی تا مرغ بودند اما با هم دیگر یک مرغ بودند. این سی مرغ که با هم پرواز می کنند هم سیمرغ اند و هم سی تا مرغ اند و این ها با هم دیگر توانستند برسند به قله. این تشبیه من است راجع به ای پی ای . یعنی اگر هر کدام از کشور های عضو مستقل باشند اما ضمن استقلال در یک جهت حرکت کنند به آن هدف نهایی خواهند رسید. پس تا رسیدن ما به قله قاف خیلی فاصله است؟ بله وقتی اروپایی ها پس از 50 سال به پارلمان اروپا رسیدند، ما نباید انتظار زمان بیشتر داشته باشیم. پیش از این گفته بودید که طرحی برای در آمد زایی مجمع دارید. این طرح چیست؟ همه کشورها بر سر مسایل مالی مشکل دارند در حالیکه حق عضویت مبلغ زیادی نیست اما این مشکلی است که همه ی سازمان ها با آن دست به گریبانند. من به فکرم رسید که مانند اجلاس داووس که یک اکونومیک فروم دارد ما هم بیاییم و یک مجمع اقتصادی آسیا تشکیل بدهیم. به کشورهای عضو که پیشنهاد دادیم همه تشویق کردند و شاید اگر چنین چیزی راه بیافتد از خود APA مهم تر باشد. با چند شرکت صحبت کردیم که آنها این کار را انجام بدهند و خوشبختانه یکی از آنها پذیرفت. این شرکت به ما گفت که اگر شما روز آخر مجمع تان روز اول جلسه ما باشد من این کار را انجام می دهم. فقط طوری باشد که روسای مجالس آسیایی در روز آخر در کنفرانس ما حضور داشته باشند. قرار است که در اجلاس روسیه این شرکت فعال باشد. این شرکت نمایشگاهی را روز قبل یا روز بعد از اجلاس برگزار می کند و از شرکت ها پول می گیرد و اخر سر هم مبلغی به مجمع می دهد. کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا پیش از این در گزارشی از کشورهایی که در آن بحث حقوق بشر و قاچاق انسان جدی است اشاره کرده بود. عمده کشورهایی که کلینتون نام برده بود کشورهای آسیایی بودند. آیا مجمع درباره موضوع حقوق بشر فعالیت مستقل یا اقدامی که به نوعی ابتکار عمل را در کشورهای آسیایی در دست بگیرد انجام داده است؟ در مورد حقوق بشر کار زیاذی نکرده ایم. آیا قصد ندارید فعالیتی داشته باشید؟ مسائل زیادی است که مجمع باید پیگیر آنها باشد و نمی تواند همه را با هم انجام بدهد. بحث حقوق بشر هم یکی از آن هاست که باید وارد آن هم بشویم. اگر بتوانیم کشورهای شرق آسیا را در مجمع فعال کنیم خیلی تفاوت می کند. الآن کشورهای فعال در غرب آسیا هستند. به نظر می رسد غربی ها و به خصوص آمریکایی ها قصد دارند پرونده حقوق بشر ایران را همانند پرونده هسته ای به عنوان دومین پرونده ای که به وسیله آن ایران را تحت فشار قرار دهند به جریان بیاندازند. به نظر من هم آمریکایی ها می خواهند بحث حقوق بشر را در ایران فعال کنند . برای اینکه ما بتوانیم این موضوع را مدیریت کرده و ادعاها درباره حقوق بشر عوارض کمتری برای نظام جمهوری اسلامی داشته باشد باید چه کار کنیم؟ اولین قدم برنامه ریزی بلند مدت است. یک مشکل اساسی ما بی برنامگی است. نکته دیگر این که بسیاری از اقداماتی که به عنوان نقض حقوق بشردر ایران مطرح می شود مسایلی است که ریشه در قوانین مذهبی و سنت ها در جامعه ما دارد. نکته مهم این که در بسیاری موارد برداشت فقها متقاوت است و اگر مشکلات برای آنها روشن شود چه بسا نظرشان عوض شود. جامعه ایران جامعه ای به شدت مذهبی است مسایل فرهنگی و دینی مسایل پذیرفته شده برای مردم است و مردم آنها را پذیرفته اند و تغییر آن زمان می خواهد. مثلا اکثر علما قمه زدن را حرام می دانند ولی هنوز هم عده زیادی از مردم روزهای عاشورا به خودشان قمه می زنند. مسئله اختلاف نظرها یا برداشت ها هم مسئله ی مهمی است، مثلا در موضوع اعدام بین اروپا و امریکا اختلاف نظر هست . آیا مجمع مجالس آسیایی می تواند در آسیا ابتکار عمل بحث های حقوق بشری را در دست بگیرد؟ اگرچه تا حالا در این زمینه کاری نشده است اما غیر عملی هم نیست. این کار هم زمان می خواهد و هم نیرو. آیا می شود که مجمع در دیگر سازمان های بین المللی نماینده داشته باشد؟ در سازمان ملل دولت ها عضو هستند نه مجالس. چیزی که ما در مجمع در پی آن هستیم این است که دولت ها به دنبال اهداف کوتاه مدت هستند اما چیزی که ماندگار است قانون است. یعنی در پی آن هستیم که تصمیمات مجمع تاثیرات ماندگار تری بگذارد. در سال 86 آقای احمدی نژاد در اجلاس APA پیشنهادی درباره ی سازمان مشترک علمی پژوهشی آسیا ارایه کردند. آیا پیرامون این پیشنهاد فعالیتی انجام شد؟ این ایده شدنی است اما باید دانشگاه ها و مراکز علمی بیایند و کار پژوهشی انجام بدهند . ما از ریاست جمهوری خواستیم که جلسه ای را تشکیل بدهند که جلسه ی اول آن تشکیل شد و خود من هم رفتم . این جلسه را معاونت علمی پژوهشی ریاست جمهوری برگزار کرد. قرار شد که جلساتی را بگذارند اما من خبر ندارم که بعد چه شد . یعنی آن جلسات به نتیجه ای نرسید؟ من دیگر خبر ندارم اما از ما دیگر دعوت نشد چون خود کار هم اجرایی بود . شما پیش از این راه کار هایی را پیشنهاد داده بودید که طبق آن مجمع بتواند به جایگاهی برسد که قوانینی را تصویب کند و این قوانین در پارلمان های اعضا نیز به تصویب برسد. ببینید طرح ها و تئوری ها ریخته شده اند اما هنوز به مرحله عمل نرسیده است. هنوز APA شناخته شده نیست . به عنوان مثال روز APA که چهاردهم نوامبر است ما پیشنهاد کردیم که در همین تهران که محل دبیرخانه دائمی APA است چند تا پلاکارد بزنیم و مردم ببینند، پیشنهاد کردیم یکی از نمایندگان مجلس یا خود رییس مجلس در نطق پیش از دستور بگوید که امروز روز APA است اما نکردند. ما در دبیرخانه یک سری پوستر تهیه کردیم و برای تمام نمایندگان عضو فرستادیم و خواهش کردیم که منتشر کنند تا مردم با این سازمان آشنا بشوند اما خود مجلس خودمان هم این کار را نکردند. این یک اراده سیاسی می خواهد که متاسفانه این اراده همچنان وجود ندارد. ارزیابی شما از دورنمای مجمع چیست؟ چگونه می توان کاری کرد که مجمع به جایگاه واقعی خود در سطح آسیا برسد؟ اولین نکته ی مهم آگاهی مردم است که نتیجه ی آن فشار بر دولت ها می شود و بعد دولت ها به دنبال خواست مردم حرکت خواهند کرد. برای این کار هم ما باید اقدامات فرهنگی انجام بدهیم نظیر فیلم و سینما و بازی فوتبال و کارهایی از این دست تا مردم جذب شوند. نکته دیگر به کار گیری نیروهای متخصص است که این نیازمند حمایت مالی است البته مجلس بودجه در اختیار مجمع می گذارد اما این بودجه محدود است.

لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: