چرا با انحلال خانه‌سینما مخالفت کردم؟

به دنبال درج مصاحبه ای از احمد توکلی درباره مخالفت با انحلال خانه سینما، این نماینده اصولگرای مجلس هشتم در یادداشتی، توضیحاتی را درباره دلایل مخالفتش با این موضوع ارائه کرد. متن این یادداشت به این شرح است: پس از آنکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خانه سینما را منحل اعلام کرد، بنده طی مصاحبه ای با این اقدام مخالفت کردم. به دنبال آن برخی خیرخواهان از کار بنده انتقاد کردند. لازم است به احترام منتقدان توضیحات زیر را تقدیم کنم: 1. تکیه اصلی ام بر چند نکته بود: اول آنکه، وزارت ارشاد قانوناً نمی تواند خانه سینما را منحل کند؛ زیرا خانه سینما شرکت به ثبت رسیده است و انحلال شرکت ثبت شده جز بر اساس اساسنامه اش و یا حکم مقام قضایی مقدور نیست. دولت تنها بر اساس قانون می تواند با مردم، چه حقیقی، چه حقوقی برخورد کند و حق مردم جز به شکل قانونی سلب شدنی نیست. گزارش کارشناسی مرکز پژوهش ها که امروز منتشر شده است، ضمن آنکه اختیار وزارت ارشاد را در توقف فعالیت های غیرمجاز خانه سینما تایید کرده است، انحلال را حق وزارتخانه مزبور ندانسته و تعیین تکلیف را به دادگاه صالح مربوط می داند. ظاهراً دوستان وزارت ارشاد نیز تا اینجا را پذیرفته اند. 2. نکته دوم این بود که مواضع و سوابق افراد، چه حقیقی و چه حقوقی، در رعایت حقوق آنان دخالتی ندارد. با رفتارهای ناپسند و غیرقانونی پیشین سر جای خویش باید رسیدگی و برخورد قانونی صورت گیرد. در تماس با آقای دکتر حسینی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، ایشان به تخلفات و مواضع سیاسی نامناسب در خانه سینما، و زیر این تابلو اشاره می کرد. بنده در پاسخ گفتم شما باید به موقع خود با آن رفتارها برخورد می کردید، نه آنکه بعد از چند سال یکباره حکم به انحلال خانه سینما بدهید و بدین ترتیب مرتکب کاری غیرقانونی شوید. رعایت حقِ طرفداران حکومت کاری است که همه حکومت ها حتی حکومت های ظالم به آن پایبند هستند، حکومت وقتی عادل و اسلامی خواهد بود که در رعایت حقِ معترضان یا مخالفان, از مدار حق و قانونی که خودش تصویب کرده است، خارج نشود. برخوردهای حضرت علی علیه السلام با خوارج را به یاد بیاورید. مرحوم شهید مطهری نقل فرموده است که امیر مومنان در مسجد در حال نماز جماعت بود. یکی از خوارج وارد می شود و در طعنه به مولا با صدای بلند شروع به خواندن آیه ای از قرآن می کند. چون مستحب است وقتی قرآن خوانده می شود سکوت شود, حضرت که در حال قرائت سوره حمد بود، تا آن مخالف شروع کرد، حضرت سکوت کرد و گذاشت تا طعنه مخالف به گوش همه برسد، بعد به حمد ادامه داد. فرد مزبور دوباره با صدای بلند آیه را تکرار کرد، علی(ع) نیز مجدداً سکوت کرد، بار سوم با یک آیه جوابش را داد و به نماز ادامه داد. علی علیه السلام تا خوارج دست به شمشیر نبرده بودند، حقوق آنان را از بیت المال قطع نکرد. 3. گله شده است که این موضعگیری تو دفاع از خانه سینما با برخی رفتارهای غیرقابل قبول آنان, تلقی می شود. در توضیح عرض می کنم, ما نمایندگان مبتنی بر اصل شصت و هفتم قانون اساسی سوگند خورده ایم که از حقوق ملت ایران دفاع کنیم. ملت هم ترکیبی است از آدمهایی با عقاید و رفتارهای گوناگون و دفاع از حق همه آنها, وظیفه ماست. بنده همانطور که در توقف روزنامه اعتمادملی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعتراض کردم، در توقیف هفته نامه 9دی آقای رسایی نیز مخالفت کردم و برای بازگشایی سریع آن رایزنی های جدی انجام دادم. همان گونه که برای خانه سینما موضع گرفتم، در بسته شدن سایت دانشجویان عدالتخواه و تعقیب مدیر مسؤل محترم سایت رجاء به تکاپو افتادم. 4. نکته چهارم این بود که گفتم برخورد تند وزارت ارشاد با خانه سینما, که رعایت همه جوانب قانون در آن نشده, در آستانه جشنواره فیلم فجر و انتخابات مجلس عاقلانه نبوده است. می گویند از دو سال پیش می خواستیم برخورد کنیم ولی چون مشایی با آنها ارتباط گرفته بود و کمکشان کرده بود نتوانستیم! این دلیل برای پذیرفتن تعلل در انجام وظیفه قابل قبول است؟ اگر شما آنان را مقصر می دانستید چرا تحت تاثیر منحرفی مثل مشایی خلاف وظیفه کردید؟ حرف من این بود که آیا بعد از چند سال عدم اجرای وظیفه قانونی، در بدترین زمان آن هم نه کاملاً قانونی دسته ای از هنرمندان این کشور را رنجاندن معقول است! در حالی که تعداد قابل توجهی از برجستگان عرصه سینمای دینی و انقلابی در میان آنان هستند؟ هنوز هم این کار وزارت ارشاد را عاقلانه نمی دانم و تلاشم این است که نقطه التیامی و نزدیکی پیدا شود که هم خانه سینما تخلفات قبلی اش را اصلاح کند و هم در شکل قانونی از حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برخوردار شود. 5. می ماند تحلیل سیاسی مصاحبه من که آن را به انتخابات نسبت دادم. درباره این قبیل امور حقایق بسیاری است که به تدریج بر مردم شریف ایران، به ویژه انقلابیون دلسوز آشکار خواهد شد. شرح این هجران و این خون جگر/ این زمان بگذار تا وقت دگر