آیا «فتنه دومی» در راه است؟

حال با توجه به انتشار جسته و گریخته برخی خبرهای رسمی و غیر رسمی از تحرکات انتخاباتی این جریان و بخصوص انتشار متن سوالات یک نظرخواهی از میهمانان حاضر در یک جلسه انتخاباتی متشکل از فعالان ستادهای انتخاباتی احمدی نژاد در سال های 84 و 88 در خبرگزاری فارس، نشانه هایی از تحقق فتنه گری و هشدارها و اظهارنگرانی ها در این خصوص جدی تر می شود. طی روزهای گذشته خبرهای متفاوت و متعددی درباره سوء استفاده از امکانات عمومی و توزیع پول های کلان و جلسات محرمانه انتخاباتی جریان انحرافی در رسانه ها منتشر و تاکید شده که جریان مذکور با میدان داری و نقش آفرینی محسوس لیدر خود برنامه های خود را پیش می برد. با این حال به نظر می رسد این قبیل تحرکات انتخاباتی، هر چند خلاف قانون و به نوعی سوء استفاده از بیت المال است، ولی تمام برنامه های انتخاباتی جریان انحرافی به این حد متوقف و محدود نیست. یعنی این تصوری ساده اندیشانه است که جریان انحرافی مثل سایر جریان های سیاسی دیگر یکسری اقدامات و تدارکات برای پیروزی در انتخابات مجلس تعریف کرده و آنها را دنبال می کند با این تفاوت که به لحاظ استفاده از برخی امکانات و امتیازات و موقعیت ها نسبت به رقبای خود دست بازتری دارد. و اگر در انتخابات شکست خورد همانند آنچه در ماجرای انتخابات دوره سوم شوراها اتفاق افتاد نتیجه را می پذیرد و هیچ اتفاقی نمی افتد. در حقیقت یادآوری انتخابات شوراهای سوم و شکست حامیان دولت در آن صحنه، چشم آنها را به برخی واقعیات موجود گشود و باعث شد تا در انتخابات مجلس هشتم تکروی و زیاده خواهی را کنار بگذارند. نقطه مقابل این کنش حامیان دولت در برابر قانون و تمکین به نتیجه انتخابات، در صحنه رقابت ریاست جمهوری سال 88 اتفاق افتاد که یک جریان سیاسی خاص بعد از شکست تن به نتیجه نداد و این امر سرآغاز برخی اتفاقات و تحولات در فضای سیاسی شد و« فتنه» را رقم زد . در آن ماجرا گویی جریان اصلاح طلب حیات و ممات سیاسی خود را به همان انتخابات گره زده بود که بعد از شکست قاعده و میدان بازی را نیز به هم زد. حال سوال این است که جریان انحرافی و حامیان دولت در مواجهه با نتیجه انتخابات مجلس نهم و در راه رسیدن به این انتخابات، از کدام الگو پیروی خواهند کرد؟ آیا همانند انتخابات شوراها که با عنوان « رایحه خوش خدمت» وارد رقابت شده بودند، در صورت شکست نتیجه را می پذیرند؟ یا در اندیشه برساختن الگویی شبیه انتخابات ریاست جمهوری و کنش سیاسی اصلاح طلبان هستند؟ مسیر منحرفان چیست؟ هر چند نمی توان با اطمینان کامل از ورود جریان انحرافی به وادی الگوی فتنه گری سخن گفت، اما برخی قرائن و شواهد و رفتارها وجود دارد که نگرانی های موجود در این خصوص را دو چندان می کند. نگرانی هایی که از تابستان سال جاری و با سخنان آیت الله جنتی دبیر شورای نگهبان و از تریبون نماز جمعه تهران به صورت رسمی آغاز شد و سپس با توضیحات سایر مسئولان همانند فرمانده سپاه درباره یارگیری جریان انحرافی و توزیع پول جدی تر شد. ماجرای عزل وزیر اطلاعات و قهر و خانه نشینی احمدی نژاد هم بر نگرانی های سابق افزود و در نهایت ماجرای مصاحبه علی اکبر جوانفکر با یک روزنامه اصلاح طلب و طرح برخی ادعاها و اتهامات نسبت به جریان اصول گرا و نهادهای انقلابی و رسمی و بخصوص دستگاه قضایی و به دنبال آن ماجرای موسسه ایران و مقاومت جوانفکر در برابر ماموران دادستانی و بهره برداری خاص جریان سیاسی یاد شده از آن، نشان داد که ظاهرا پازل های برنامه ای کلان تر دارد چیده می شود. روز گذشته ( یک شنبه) خبرگزاری فارس هم متن سوالات یک نظرسنجی از حاضران در نشست انتخاباتی حامیان دولت با حضور احمدی نژاد و رحیم مشایی و جوانفکر و ثمره هاشمی را منتشر کرده که با مروری به این سوالات، سمت و سو و جهت گیری های خاصی در آن قابل ردیابی است. جهت گیری هایی که مشخصا نگرانی های یاد شده را مضاعف می کند و نشان می دهد که تحرکات و برنامه ریزی های انتخاباتی گویی فراتر از اقداماتی همچون توزیع پول و استفاده از امکانات و موقعیت هاست. این قبیل تحرکات اهداف بزرگ تری را دنبال می کند که شائبه مصداق یافتن « فتنه دوم» را تداعی می نماید. مدعیات یکسان با جریان فتنه طرح سوالاتی در خصوص ، القاء جدایی دولت از رهبری و حاکمیت دو گانه در موضوعات فرهنگی و سیاست خارجی، ورود دستگاه‌های امنیتی به پرونده مدیران اجرایی، تعامل و رابطه سازنده با جامعه هنرمندان، امنیتی و نظامی خواندن رسانه های منتقد، یادآوری ماجرای موسسه ایران و مقاومت جوانفکر در برابر نیروهای دادستانی، ادعای اینکه برخی از رسانه‌ها مدعی هستند موضوع ورود دانشجویان به سفارت انگلستان توسط عده‌ای از افراد خاص برنامه ریزی شده بود، یادآوری جشن نوروزی و مخالفت نهادها و شخصیت های انقلابی با آن و ... به گونه ای است که گویی به عمد موقعیتی اپوزیسیونی برای این جریان تعریف می کند و همزمان قصد ارسال پیام هایی خاص در همین راستا به مخاطبان و جریان های سیاسی و نهادهای مسئول دار د. روح حاکم بر کلیت سوالات یاد شده به گونه ای است که نوعی تقابل و مخالفت جریان مذکور با نهادها و دستگاههای رسمی نظام را برجسته می نماید و اساسا ماهیتی هم شکل با مدعیات جریان فتنه دارد. و باز آنچه چنین تاملاتی را دوچندان می کند این است که، لیدر جریان انحرافی نقش اول سازماندهی و برنامه ریزی های انتخاباتی جریان حامی دولت و جریان انحرافی را عهده دار است و بنا بر گزارش های غیر رسمی وی همه کارها و مسئولیت ها را کنار گذاشته و تمام وقت و فکر خود را معطوف به انتخابات مجلس نهم کرده است. میدان داری شخصیتی که خود عامل تنش های بسیار بین دولت و علما، مجلس، گروه های سیاسی و حوادثی همچون عزل وزیر اطلاعات و خانه نشینی احمدی نژاد بوده، قابل تامل است. فراموش نشود که آیت الله آملی لاریجانی چندی پیش و در مقابل برخی خبرسازی ها و مواضع تهدید گونه شخصیت های حامی این جریان از طراحی های خاص آنها سخن به میان آورد و هشدار داد: « این سینه پر است از مطالبی که به خاطر حفظ وحدت بیان نمی‌‌شود اما اگر روزی ضرورت اقتضاء کرد، آنها را برای مردم شریفمان باز خواهم گفت تا بدانند چه کسانی مشغول طراحی های خاص هستند...»