داستان داروهای بیماران ام اس ادامه دارد/ تضاد سیاست های دارویی با نقشه جامع سلامت

داروهای‌ ام‌اس در کشور به دلیل حساسیت درمانی آن‌ها و نیاز مبرم مبتلایان به این دارو‌ها همواره جزو دارو‌هایی بوده که حساسیت‌های بالایی نسبت به توزیع آن‌ها در سیستم درمانی وجود داشته است. داستان واردات این دارو‌ها از آرژانتین از آنجا آغاز شد که برخی از شرکت‌های داخلی از واردات دارو‌های ام‌اس از این کشور خبر دادند و عنوان کردند که این دارو‌ها به تایید وزارت بهداشت رسیده است. پس از آن نوبت به شرکت‌های تولید‌کننده نمونه داخلی این دارو‌ها رسید که آن‌ها را بی‌کیفیت بخوانند و از عملکرد وزارت بهداشت در تایید این اقلام دارویی انتقاد کنند.

کد خبر : 180208
سرویس اجتماعی «فردا» : مرضیه صافیان- واردات دارو‌های ‌ام‌اس و بیوتکنولوژیک از کشور‌های آمریکای جنوبی و آرژانتین در حالی به عنوان یکی از عمده‌ترین مشکلات شرکت‌های دارو‌سازی داخلی تبدیل شد که این شرکت‌ها، داروهای وارداتی را فاقد بررسی آزمایش‌های بالینی خوانده و آن‌ها را بی‌کیفیت‌تر از نمونه‌های داخلی می‌دانند. داروهای‌ ام‌اس در کشور به دلیل حساسیت درمانی آن‌ها و نیاز مبرم مبتلایان به این دارو‌ها همواره جزو دارو‌هایی بوده که حساسیت‌های بالایی نسبت به توزیع آن‌ها در سیستم درمانی وجود داشته است. داستان واردات این دارو‌ها از آرژانتین از آنجا آغاز شد که برخی از شرکت‌های داخلی از واردات دارو‌های ام‌اس از این کشور خبر دادند و عنوان کردند که این دارو‌ها به تایید وزارت بهداشت رسیده است. پس از آن نوبت به شرکت‌های تولید‌کننده نمونه داخلی این دارو‌ها رسید که آن‌ها را بی‌کیفیت بخوانند و از عملکرد وزارت بهداشت در تایید این اقلام دارویی انتقاد کنند. پس از جنجال بر سر واردات چند قلم داروی آرژانتینی بیماران‌ ام‌اس، اعلام شد که این دارو‌ها در هیچ کشوری مجوز توزیع و پخش را نداشته است. به گفته یکی از مسئولان وزارت بهداشت بدون اینکه مراحل آزمایشات بالینی این دارو به طور کامل انجام شود وارد بازار شده و به مصرف بیماران رسیده است. مخالفت اعضای کمیسون بهداشت با واردات داروهای‌ام اس دکتر سیامک مره صدق عضو کمیسیون بهداشت مجلس به «فردا» می‌گوید: توزیع دارو در داروخانه برای استفاده عام بیماران که قبلا مطالعات بالینی بر روی آن صورت نگرفته باشد، هیچ توجیهی ندارد. دکتر محمدرضا رضایی، یکی دیگر از اعضای کمیسیون بهداشت نیر تاکید می‌کند: اگر امکان تولید دارویی در داخل وجود دارد از آن حمایت شود و اگر نمی‌توان آن دارو را تولید کرد، با شرایط خاصی نسبت به واردات دارو اقدام شود. ضمن اینکه می‌بایست واردات دارو از کشورهایی صورت بگیرد که ارتباط خوبی با ایران داشته باشند تا بتوانیم مبادله دارویی داشته باشیم. دکتر حسین حسنی بافرانی، یکی دیگر از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با عنوان این مطلب که ما نمی‌دانیم در پشت پرده این ماجرا چیست، گفت: به بهانه قیمت ارزان، از آمریکای جنوبی دارو وارد می‌کنیم تا از این طریق داروهای موجود را از پوشش بیمه‌ای خارج کنیم. اظهارات شرکت‌های دارو‌سازی داخلی و حواشی به وجود آمده در رابطه با این دارو‌ها به شکلی نگرانی‌هایی در میان بیماران مبتلا به ‌ا‌م‌اس افزایش داد که این جو باعث افزایش کاذب قیمت برخی از اقلام داروی داخلی به دلیل واردات داروهای آرژانتینی شد. در پی آن بود که جمعی از متخصصین و دست اندرکاران تولید داروهای بیوتکنولوژی ایران در نامه‌ای نسبت به پروژه شکست صنعت دارویی کشور هشدار دادند. در آن نامه آمده بود: "ظرفیت تولید کنندگان داخلی نه تنها تامین کننده کل نیاز کشور بوده است بلکه قادر به تامین کل نیاز منطقه خاورمیانه و شمال آمریکا نیز هستند. درحال حاضر این دارو در چندین کشور منطقه به ثبت رسیده و اولین محموله‌های صادراتی ارسال گردیده است. در این میان برخی معتقدند حذف سهم عمده‌ای از بازار ایران از دست وارد کنندگان و حتی ورود به بازارهای جهانی می تواند شکست صنعت دانش محور داخلی را با نقاب ظاهرا تولیدی را رقم بزند. درحالیکه محققین بسیاری وارد این عرصه می‌شوند و روز به روز بر تعداد شرکتهای دانش بنیان افزون می‌گردد، سیاستهای معاونت غذا و دارو در تضاد کامل با اهداف سندچشم انداز و نقشه جامع سلامت کشور است. متاسفانه وزارت بهداشت عنوان می‌نماید که قصد شکستن انحصار تولید کنندگان داخلی را دارد. عجیب است که در تمامی دنیا و حتی در بازارهای آزاد، تمامی دولتمردان به دنبال در اختیار گذاشتن سهم بیشتری از بازار خود در اختیار تولید کننده داخلی هستند اما معاونت غذا و داروی ما رسما اعلام می‌کند که با واردات قصد دارد» انحصار تولید کننده داخلی را بشکند." در نامه متخصصین آمده بود که تنها ۹ قلم محصول بیوتکنولوژیک از میان ۱۰۰ قلم داروی موجود در بازار دنیا در ایران تولید می‌شود و شرکت آرژانتینی دقیقا دست بر روی‌‌ همان ۹ قلم گذاشته است. آیا این سئوال مهمی را در ذهن هر هشیاری ایجاد نمی‌کند؟ آیا ایران جایی برای تولید نیست؟ پس از چندین ماه کش و قوس میان وارد کنندگان و تولیدکنندگان این دارو‌ها و عدم اطلاع رسانی مسئولان ذیربط از سرانجام واردات این دارو، به سراغ رئیس کمیسیون بهداشت مجلس رفتیم تا آخرین تحولات را از زبان وی جویا شویم. واردات ۱۰ درصدی داروی مورد نیاز حسینعلی شهریاری می‌گوید که بنا شده ۱۰ درصد نیاز مصرف کنندگان وارد شود که این ۱۰ درصد دارو به گروه خاصی داده می‌شوند. وی گفت: بنای ما بر تقویت تولید داخل است اما این امر بدین معنا نیست که انحصار بازار را به دست آن‌ها دهیم، در جلساتی که با مسئولان وطارت بهداشت، تولید کنندگان و وارد کنندگان داشتیم، بنا شد که این ۱۰ درصد وارد شود. همچنین کیفیت دارو‌ها را بر اساس مستندات ارائه شده، مطلوب دانست و ادامه داد: تنها مشکل بالا بودن قیمت داروهای وارداتی است. وارد کنندگان سعی می‌کنند قیمت‌ها کاهش دهند اما وزارتخانه در حمایت از تولیدکنندگان تا کنون چنین اجازه‌ای را نداده است. اما سئوال اساسی اینجاست که چرا با وجود اثبات توان بالای تولیدکنندگان در تولید این دارو با کیفیت بی‌نظیر و همچنین لطمه شدید آن‌ها در مقابل واردات دارو، باز هم مسئولان مربوطه اصرار به واردات این دارو دارند؟ مگر نه اینکه در تمامی دنیا و حتی در بازارهای آزاد، تمامی دولتمردان به دنبال در اختیار گذاشتن سهم بیشتری از بازار خود در اختیار تولید کننده داخلی هستند، پس چگونه است که معاونت غذا و دارو رسما اعلام می‌کند که با واردات قصد دارد» انحصار تولید کننده داخلی را بشکند. «به راستی اینگونه اقدامات در تضاد کامل با اهداف سندچشم انداز و نقشه جامع سلامت کشور نیست؟
لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: