حمله هوایی انگلستان به سومالی

مشرق: اخيرا گزارش‌هاي زيادي از رسانه‌ها درباره قحطي و گرسنگي مردم سومالي و مرگ ده‌ها هزار کودک از شدت گرسنگي پخش شده است، اما امريکا اين کشور را با هواپيماهاي بدون سرنشين هدف قرار مي‌دهد و برخي کشورهاي قاره آفريقا نظير اتيوپي و اوگاندا نيز با حملات زميني تلاش دارند تا شبه نظاميان ضد دولتي الشباب در سومالي را هدف قرار دهند. رودني شکسپير کارشناس سياسي در لندن در گفت‌وگو با پرس تي‌وي به بررسي برنامه انگليس براي پيوستن به امريکا براي بمباران سومالي و همچنين توضيح مقامات به شهروندان انگليسي درباره احتمال حملات گروه‌هاي افراطي به اين کشور مي‌پردازد. پرس تي‌وي: اين تصميم تا چه اندازه مي‌تواند جدي باشد و نظر شما درباره گزارش‌ها مبني بر صدور فرمان نظامي براي حملات هوايي به سومالي چيست؟ شکسپير: خب اين مسأله بسيار جدي است زيرا از عواقب سياست‌هاي منفي به شمار مي‌آيد. مطلبي که مي‌توان از آن مطمئن بود، اين است که هم اکنون نيز امريکايي‌ها با حملات هوايي سومالي را هدف قرار مي‌دهند، اگر قرار باشد انگليسي‌ها نيز در اين حملات هوايي مشارکت کنند، بايد انتظار کشته شدن شمار بيشتري از غيرنظاميان را در سومالي داشته باشيم. به اين ترتيب نفرت از کساني که اين حملات را ترتيب مي‌دهند، به شدت افزايش خواهد يافت، همان طور که مردم افغانستان و پاکستان از امريکايي‌ها به خاطر اين حملات نفرت دارند. مشکل اين است که غرب در اقتصاد و سياست از فلسفه بهره‌مند نيست و مي‌تواند تصورات جوانان را تسخير کند. ما اساسا درباره مداخله و ايجاد هرج و مرج بيشتر احساس نگراني مي‌کنيم، زيرا ما باور غلطي داريم که گمان مي‌کنيم نماينده کشورهايي همچون سومالي هستيم اما در واقع چنين نيست. بنابراين، ترس من اين است که شاهد اوضاعي باشيم که ديويد کامرون در آن بي‌نهايت خودخواه شده است و گمان مي‌کند مي‌تواند با استفاده از زور مشکلات جهان را حل کند. پرس تي‌وي: ديويد کامرون مي‌گويد منافع مردم و کشور انگليس در خطر است به همين دليل شايد چنين تصميمي گرفته است. به نظر شما اين منافع چه چيزهايي هستند که او هرگاه سخن از اوضاع سومالي به ميان مي‌آيد درباره آن صحبت مي‌کند؟ شکسپير: آن‌ها هميشه از واژه "منافع" استفاده مي‌کنند، اما در واقع هنگامي که به آن نگاه مي‌کنيد در مي‌يابيد که اين واژه تنها يک بهانه براي دولتي امپرياليستي است تا کنترل مردمي را که بايد براي برخورداري از استقلال تشويق شوند در اختيار بگيرد. کامرون و جاناتان ايوانس گفتند، سومالي به بستر رشد و پرورش افراد و گروه‌هاي جهادگرايي تبديل خواهد شد که شايد در انگليس بمب‌گذاري کنند؛ خب، اين يک احتمال است، اما مساله مهم اين است که سياست انگليس موجب افزايش نيروهاي جهادگرا در سومالي مي‌شود. مشکل اين است که انگليس در واقع سياستي براي پرداختن به اين وضعيت ندارد و تنها مي‌تواند اوضاع را بدتر کند.