انتقاد زیباکلام از رسانه های دولتی

اعتدال: صادق زیبا کلام در یادداشتی با عنوان «چرا جنبش وال­استریت قادر به سرنگونی سرمایه­داری نیست؟» در ما­هنامه نسیم بیداری نسبت به اطلاع رسانی در این زمینه انتقاد کرد و نوشت: *چند هفته‌ای می‌شود که رسانه‌های عمومی به همراه شماری از مسئولان و صاحبنظران دولتی با شعف وشادی جنبش اشغال وال­استریت را جشن گرفته‌اند. بزغم آنان این جنبش آغاز پایان سرمایه­داری غرب است و سرمایه‌داری به میمنت و مبارکی دارد سقوط می‌کند. *روزنامه‌های دولتی هر روز با تیترهای درشت در صفحه اولشان آخرین اخبار پیشرفت‌های جنبش اعتراضی مردم آمریکا علیه حکومت آمریکا یا نظام حاکم را چاپ می‌کنند. *رسانه‌های عمومی با هیجان و مشتاقانه گزارش می‌دهند که چگونه جنبش اعتراضی در غرب از شهری به شهری و از کشوری به کشور دیگری در حال گسترش است. بخش دیگر پوشش خبری رسانه‌های حکومتی در برگیرنده «ضرب و شتم» و حملات گسترده و خشونت­آمیز پلیس و نیروهای گارد ویژه و شبه­نظامی به مردم و شهروندان معترض است. * اگر کسی خیلی علم و اطلاعی از مغرب زمین نداشته باشد و تنها منبع اطلاع رسانی‌اش رادیو وتلویزیون و مطبوعات دولتی ایران باشد دچار این تصور می‌شود که وضعیت کشورهای غربی بالاخص آمریکا همانند مصر و تونس و حتی شاید لیبی شده باشد. رسانه‌های حکومتی در ایران به گونه‌ای ظرف چند هفته اخیر «بیداری­اسلامی جهان غرب» را رسانه‌ای کرده‌اند که مخاطب هیچ بعید نمی‌داند که فردا صبح اخبار رادیو و تلویزیون و روزنامه‌ها در ایران اعلام کند که دیشب مردم آمریکا موفق شدند که کاخ سفید را به اشغال خود در آورند و دولت موقت انقلابی در واشنگتن اعلام موجودیت کرده است. اوباما به یک روایت فرار کرده و به روایت دیگر توسط انقلابیون بازداشت شده وبه روایت برخی گزارش‌های دیگر در جریان تسخیر کاخ سفید توسط انقلابیون کشته شده­است! ایضا هیچ بعید نمی‌داند که اگر اخبار صبحگاهی ادامه دهند که در پاریس هم درگیری‌های سختی برای گرفتن کاخ ورسای در جریان است و نیکلا سارکوزی فرار کرده­است. * ذهنیات، آرمان‌ها، رویا‌ها و خواب و خیال‌های ایرانیان به کنار، دلایل زیادی می‌توان آورد که چرا نظام سرمایه‌داری حاکم بر غرب و آمریکا سقوط نخواهد کرد و برعکس ظرف 250سالی که از عمر آن می‌گذرد منظما و نیرومند‌تر رو به پیشرفت بوده است. البته در طی این دو قرن و نیم که سرمایه‌داری شکل گرفته با بحران‌های متعددی مواجه شده است. یکی از جدی‌ترین و مهلک‌ترین بحران‌هایی که سرمایه‌داری را فرا گرفت در دهه 1920بود. رکود اقتصادی شدیدی اروپا و آمریکا را بمدت یک دهه در خود فرو برد. هزاران شرکت ورشکسته شدند و هزاران کارخانه تعطیل شدند. امروز هم باز غرب دچار بحران اقتصادی است. نرخ بیکاری در آمریکا یکی از بالا‌ترین‌ها ظرف سال­های گذشته است. رکود و ورشکستگی بسیاری از شرکت‌ها در آمریکا و اروپا معضلات جدی بوجود آورده‌اند * اما این نه نخستین باری است که غرب با بحران اقتصادی و مالی روبرو شده و نه یقینا آخرین بار آن خواهد بود. ضمن آنکه شماری از بحران‌های گذشته از جمله بحران 1920به مراتب گسترده‌تر و جدی‌تر از بحران فعلی بودند. اما همانطور که غرب توانست تمام آن بحران‌ها را پشت سر بگذارند، این بحران را هم پشت سر خواهد گذاشت.