آمنه بهرامی: به زندگی نمی بازم

ایمان و اعتقاد در تک تک سخنانش موج می زند.باوری که 7سال پیش وقتی همه برایش از پایان زندگی سخن می گفتند، او را بی هیچ ترس و واهمه ای به جلو می راند تا به همه ثابت کند آمنه هیچ وقت از زندگی نمی بازد. آمنه فریب خورد؛تیری که چند روزی است در رسانه ها به چشم می خورد آیا آمنه واقعا فریب خورده است ؟ راستش من خودم نفهمیدم جه طور شد،اگرچه من برگه رضایت را با خواست خودم امضا کردم ولی همان موقع به به دادستان امیر آبادی و قاضی جهرمی گفتم که من دیه اعضا و چشمانم را به طور کامل می خواهم.حکمی که توسط دادگاه برای من صادر شده بود ، قصاص بعلاوه دیه دو چشمانم بود .ولی بعد از چند روز که من را به دادگاه احضار کردند دادستان امیر آبادی در کمال ناباوری گفت که من یک چیز را به تو فراموش کردم بگویم ،طبق قانون وقتی شما از قصاص عضوی بگذرید نمی توانیم دیه آن را بگیرید.و ما اشتباه کردیم که این مساله را نگفتیم.بعد هم به من گفتند این حکم قطعی است و برگه را امضا کن .ولی بعد که من وکیل گرفتم و با او مشورت کردم متوجه شدم که چنین حقی برای من وجود دارد .من اعتراض کردم ومنتظر نامه دادگاه بودم که خبری در رسانه ها منتشر شده که آمنه دیه خود را هم نگرفت و هیچ اعتراضی ندارد. و من تازه فهمیدم که چه شده ! شما اسم این را چه می گذارید آیا فریب خوردن نیست؟ آیا امکان دارد با توجه به سروصداهایی که برخی مخالفان با این حکم داشتند و جنبه بین والملی ،حکم شما را تحت تاثیر قرار داده باشد؟ نه به هیج وجه،اجرای احکام با اجرای حکم و برقراری عدالت هیچ مشکل نداشت و بخشش تصمیمی بود که من خودم گرفتم. من هیچ موقع قصد اجرای این حکم را نداشتم بلکه تنها قصد من تصویب این قانون بود.الان که هر شخصی قصد پاشیدن اسید به شخص دیگری را داشته باشد می داند که هر آسیبی به طرف مقابل برساند همان اسیب را به خودش رسانده است.من مطمئن هستم که زمان آثار بخشش من را نشان می دهد. چه شد که آمنه بخشید؟ گاهی قصاص یک عضو عامل بازدارنده ای که است از تکرارجرم جلوگیری می کند و گاهی بخشش که تاثیر وسیع تری از خود قصاص دارد.من احساس کردم جامعه کنونی ما به بخشش بسیار بیش تر از قصاص احتیاج دارد و الان در برخورد با مردم این موضوع را از نزدیک لمس می کنم.گذشت من به نفع خودم تمام شد نه از لحاظ مالی ،نه از لحاظ زیبایی و نه از هیچ لحاظ دیگر بلکه فقط از لحاظ روانی! آمنه بهرامی در حال حاضر مشغول چه کاری است ؟ بزودی کتابی را که در آلمان چاپ کردم در ایران هم منتشر می کنم .این کتاب بسیار جامع تر از کتاب آلمان است.کتاب آلمان به دید تجاری دیده شده بود ولی این مساله اینجا حل شده است.بعد از آن در حال نوشتن کتاب دومم هستم که از زبان یک زن ایرانی است.چند عمل هم باید انجام بدهم که تا عید در گیر هستم. انتظار آمنه از جامعه چیست ؟ انتظارتم از جامعه ای که خودم قربانی آن هستم اشاعه فرهنگ بخشش است.دوست دارم بخشش خودم زمینه ساز باشد تا جامعه ای عاری از خشونت داشته باشم.در کنار آن هم هنوز به کمک های کمک های مالی خیرین احتیاج دارم که بهبود بهتری داشته باشم. حرف آخر؟ چند روز پیش در یک جشنواره ای مجسم امنه ساخته شد که بازتاب رسانه ای و بین والملی داشت .ولی متاسفانه هیچ استقبالی از این اثر صورت نگرفت وتنها یک لوح تقدیری گرفت.من نمی خواستم به خاطر اینکه مجسمه آمنه است مورد توجه قرار گیرد بلکه برای ترویج بخشش باید توجهی می شد و این نه تنها خواسته من بلکه خواسته همه کسانی بود که آنجا حضور داشتند.من دوست دارم مردم بخشش من رو به جامعه تزریق کنند ،کتاب من را بخوانند تا آنهایی که فکر می کردند آمنه شاهانه در اسپانیا زندگی می کرد وضعیت من را بفهمند.حتی من درخواست کردم 9 مرداد را روز گذشت بگذاریم تا تبلیغی برای اشاعه فرهنگ گذشت باشد.و در آخر من از لحاظ بدنی داغونم و هیچ دیدی ندارم ،مشکلات زیاد هستند اما آمنه آماده مقابله با هه این مشکل هاست. من بعد یک زمین خوردن بزرگ دوباره بلند شدم و برهه جدیدی را در زندگی ایجاد کردم و نشان خواهم داد نابینایی و معلولیت ها انتهای زندگی نیست .من همه چیز را از صفر شروع کردم و راه زندگی ام را در مسیر جدیدی پیدا کردم و به تمام کسانی که 7 سال پیش به من گفتند زندگی به پایان رسیده ثابت کردم که آمنه با امید به خدا زنده است و می دانم پشت همه ناراحتی ها و درد هایم خدایی است که از آن بالا مواظبم هست و هوایم را دارد.امروز زندگی کن، دیروز تمام شد و فردا هنوز نیامده . دوست دارم آمنه هیچ وقت فراموش نشود .