سرویس بین الملل فردا؛ لاله رشیدی: هفته گذشته اوباما به استرالیا سفر کرد تا در مراسم جشن شصتمین سال اتحاد نظامی آمریکا و استرالیا شرکت کند. رییس جمهور آمریکا در حالی که کشورش به دلیل بحران اقتصادی در حال فروپاشی است، در استرالیا در نقش یک دلال اسلحه وارد شد و البته تاکید کرد که نه تنها آمریکای بحران زده، بودجه نظامی اش را کاهش نمی دهد، بلکه آن را افزایش خواهد داد و حضور خود را در آسیا و اقیانوسیه نیز بیشتر خواهد کرد. مقاله پیش رو در نشریه استرالیا تودی منتشر شده و پیتر بویل، نویسنده مقاله کوشیده نگاهی دقیق تر به این سفر داشته باشد.
***
سعی نکنید به خاطر این لبخندهای دروغین فریب بخورید. این لبخند چیزی نیست جز تجارت اسلحه و سود برای حفظ حقوق همان یک درصدی که این روز‌ها همه آنان را به عنوان صاحبان اصلی بخش اعظم دارایی‌ها و منابع دنیا می‌شناسند. همان یک درصد ی از کل مردم دنیا که به تنهایی حق بهره برداری از همه جهان را دارند.
سفر اوباما به طور سنتی همانند رئیس جمهوران پیشین آمریکا به استرالیا صورت گرفت. سفر اوباما به استرالیا به منظور تقویت اتحاد و همبستگی آمریکا و استرالیا که بخوانید تقویت مشارکتشان برای جنایت و مشارکت برای ادامه قرادداهای تجاری پر سود تا برای کشورهای ثروتمند و تعداد محدودی از افراد دنیا صورت گرفته است.
۶۰ سال از اتحاد استرالیا و آمریکا می‌گذرد در این چند سال حتی برای لحظه‌ای همکاری نظامی این دو کشور قطع نشده است و وقفه‌ای در کشت و کشتار مشترک این دو کشور ایجاد نشد. در تمامی این سال‌ها آمریکا چه با استرالیا چه بدون استرالیا همواره سرگرم تهدید، تهاجم، اشغال، بمباران و یا دخالت در امور کشور‌ها بوده است.
در اینجا فقط برای یادآوری اذهان عمومی فهرستی از تهاجم‌های ایالات متحده به دیگرکشورهای دنیا ارائه می‌شود: کره، ایران، ویتنام، گواتمالا، مصر، لبنان، عراق، چین، پاناما، کوبا، کلمبیا، لائوس، اندونزی، گرانادا، آلبانی، فیلیپین، لیبریا، سومالی، یوگسلاوی، کنگو، هاییتی، یمن، پاکستان، جمهوری دومینیکن، السالوادور، شیلی، کامبوج، افغانستان، سوریه و دیگر کشورهای دنیا.
در این ۶۰ سال این کشور‌ها (که احتمالا بعضی از آن‌ها به کل نابود شده اند) حتی بیش از یکبار به آن‌ها حمله شده است. هیچ لفاظی و شعاری نمی‌تواند این حقیقت را پنهان کند که، نیروی نظامی آمریکا بیش از آنکه یک نیروی دفاعی باشد یک نیروی نظامی متجاوز است. بزرگ‌ترین قدرت نظامی دنیا که به راحتی می‌تواند از سلاح هسته‌ای استفاده کند حمله کند و کشتار به راه بیاندازد. آمریکا سالانه بیش از یک ترییلیون دلار صرف ارتش خود می‌کند علی رغم این واقعیت که بدهی عمومی آمریکا آن بیش از ۱۵ تریلیون دلار است.
در بحبوحه بزرگ‌ترین بحران اقتصادی در این دهه اخیر به نظر می‌رسد که برای جهانیان هضم این واقعیت که بیشترین بدهی جهانی مربوط به آمریکا است ولی در عین حال علی رغم این میزان از بدهی باز هم بیشترین هزینه را برای قدرت نظامی‌اش می‌کند بسیار سخت است.
تصمیم دولت کارگری استرالیا برای گسترش پیمان اتحاد نظامی‌اش با آمریکا در واقع اتحادی برای تهاجم به بقیه کشورهای دنیا است. وقتی که اوباما در جهت تامین منافع امپریالیسم می‌تازد اوباما چیزی جز نسخه مخفی بوش رئیس جمهور سابق ایالات متحده نیست.
در سالگرد اتحاد نظامی ۶۰ ساله استرالیا و ایالات متحده لازم است تا بار دیگر حقیقت این پیمان دوستی برملا شود و این اتحاد نامقدس شکسته شود و به زیر خاک رود. شرم بر هر دو کشور باد که برای ۶۰ سال جنایت و کشتار و سرکوب سالگرد برگزار می‌کنند و می‌خندند و جشن می‌گیرند. این همکاری استرالیا ریشه عمیقی در افکار نژادپرستانه تعداد زیادی از استرالیایی‌ها دارد که زرد پوست‌ها را همیشه خطر جدی برای خود تلقی می‌کنند.
در سال ۱۹۰۸ نخست وزیر وقت استرالیا آلفرد دیکین از ناوگان بزرگ ایالات متحده دعوت به عمل آورد، تا به آبهای استرالیا بیاید. وی دیدار از این ناوگان ایالات متحده را یک افتخار برای کل جهان قلمدادکرد وی اعلام کرد به دلیل اینکه‌نژاد زردپوست‌ها در اقیانوس آرام شمالی به سر می‌برند این اتحاد و دوستی ما با آمریکا و حضور ناوگان آمریکا در عین اینکه از یک طرف اتحاد و دوستی کشورهای سفید پوست را با یکدیگر تقویت می‌کند، از طرف دیگر خطر زردپوست‌ها برای تمدن سفید پوست‌ها را بر همهٔ کشورهای سفید پوست روشن می‌سازد.
اکنون در سال ۲۰۱۱ اولین رئیس جمهور آفریقایی-آمریکایی از استرالیا دیدار کرده است. اما در پشت این واژهای فریبنده سیاسی واقعا چقدر اوضاع تغییر کرده است؟