نامه سرگشاده به احمدی‌نژاد و لاریجانی
بسیج دانشجویی 42 دانشگاه تهران خطاب به محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور کشورمان و علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی نامه سرگشاده‌ای صادر کردند.
فارس: بسیج دانشجویی 42 دانشگاه تهران خطاب به رئیس‌جمهور و رئیس مجلس شورای اسلامی نامه سرگشاده‌ای صادر کردند. بسیج دانشجویی 42 دانشگاه تهران خطاب به محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور کشورمان و علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی نامه سرگشاده‌ای صادر کردند. متن کامل این نامه سرگشاده به شرح ذیل است: ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران جناب آقای دکتر احمدی‌نژاد ریاست محترم مجلس جمهوری اسلامی جناب آقای دکتر لاریجانی سلام علیکم صدور گزارش دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که با بهت و حیرت آزادگان جهان همراه بود، ما دانشجویان را بر آن داشت تا نگاه و مطالبه خود را نسبت به این گزارش و وضعیت موجود این نهاد به اصطلاح بین‌المللی ابراز داریم و آنچه موجب عزت و شأن ملت بزرگ ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران است را از دولت و مجلس درخواست کنیم. الف) تلقی از وضعیت موجود روابط بین‌الملل: بر این باوریم که امروز تقابل جمهوری اسلامی ایران با نظام سلطه به خاطر حقوق بشر، مسئله هسته‌ای و تروریسم نیست. مسئله، تقابل و رویارویی دو دستگاه هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی است که یکی انسان را موجودی سرگردان و دیگر آن را جهت‌دار و به سوی کمال مطلق می‌داند. تقابل امروز ما و استکبار، ماحصل تلاش ملتی است که نه تنها اراده کرده است مستقل زندگی کند، بلکه توانسته است الگویی از این حیات طیبه را به عنوان ماهیت حقیقی و حقوقی خود از یک سو به رخ صاحبان زر و زور تزویر بکشاند و از سوی دیگر الگویی برای ملل تحت ستم گردد و همین مسئله باعث شده است که به تعبیر امام راحل زرق و برق کاخ‌های سرخ و سفید را بر هم بریزد و آنان خود را در مقابل یک تفکر متمایز ببینند. در سایه جهانی‌سازی که در فهم اکثر اندیشمندان مستقل جهان، هنجارسازی و عرفی‌سازی برای هم‌طراز نشان دادن نگرش و فرهنگ مبتذل غرب برای همه جهان است، خوی سلطه‌گری دچار شیفت پاردایمی شده است و به جای گسیل کشتی‌های جنگی و سرباز و بمباران اتمی، نهادهای بین‌المللی زحمت استکبار را کم کرده‌اند، به تعبیر دیگر امروز نهادهای به اصطلاح بین‌المللی در قاعده نظام سلطه‌گر - سلطه‌پذیر در جغرافیای سلطه‌گری محسوب و نه تنها در خدمت آنانند که خود مولد آنان و حافظ و نگهبان منافع آنانند. نهادهای بین‌المللی امروز چهره کریه غرب را در قالب هنجارهای مثبت جهانی ترویج می‌کنند. خوشبختانه نظام جمهوری اسلامی ایران از بدو تشکیل خود، هیچگاه چشم امید بدان‌ها نبسته است و هر قدر در بستر تاریخ به پیش می‌رویم حقانیت این تلقی و این نگرش بیشتر خودنمایی می‌کند. بنابراین سازوکار نظام جمهوری اسلامی باید طوری طراحی شود که نیازها، گذر آن را به دالان نظام سلطه رهنمون نکند و همان‌گونه که در نظام‌سازی الگویی موفق و متمایز ارائه کردیم، با چهره‌ای عبوس و در عین کارآمدی، بی‌خاصیتی نهادهای بین‌المللی برای مستضعفین و جهان سوم را به اثبات رسانیم و راه زندگی شرافتمندانه و مستقل از آنان را به عنوان موج دوم الگوسازی انقلاب اسلامی طراحی کنیم. ب) گزارش دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی: تفحص در گزارش مذکور نشان می‌دهد که هیچ اتفاق جدیدی، انگیزه صدور آن نبوده است. در گزارش مذکور به هیچ پدیده و اتفاقی بعد از سال ۲۰۰۸ اشاره نشده است. لذا چرایی صدور آن بدون هرگونه اتفاق جدید نشان می‌دهد که اصل مسئله حلقه‌ای از حلقه‌های چندگانه‌ای است که استکبار برای رهایی از خفت‌های پی‌درپی در خاورمیانه عربی و وال استریت از یک سو و ناامیدی از حضور فتنه‌گران ۱۳۸۸ در بازگشت به قدرت، طراحی کرده است. در گزارش مذکور به صورت ناخودآگاه بیش از بیست مرتبه از عبارت«گزارش یک کشور عضو» استفاده شده است که نشان می‌دهد که ماهیت این گزارش براساس جاسوسی است و روی دیگر این سکه، تسلط سیا و موساد بر آژانش را نشان می‌دهد. گزارش مذکور آن‌قدر با عصبانیت و بدون انسجام تهیه شده است که در بند ۴۹ آن به وجود یک محفظه پوششی انفجار بزرگ برای آزمایشات هیدرودینامیک در پارچین اشاره می‌کند و در بند بعدی آن(بند ۵۰) با صراحت اعلام می‌دارد که آژانس از ایران خواسته این محل را بازدید کند و پس از موافقت ایران، دو بار از محل مذکور بازدید به عمل آمد اما هیچ چیز ملموسی کشف نگردید. بنابراین نبود هرگونه سخن جدیدی در گزارش و استناد آن به سوابق قبل از ۲۰۰۸ نشان می‌دهد که اصل صدور گزارش بیشتر از محتوای آن باید مورد سئوال قرار گیرد. ج) مطالبه دانشجویان: پس از سال‌ها تحمل رفت و آمد جاسوسان غرب در قالب بازرسان آژانس به ایران و پس از بازگشت سال‌ها از نصب دوربین‌های سیا در مراکز هسته‌ای کشور و پس از ده‌ها بار گزارش مکتوب مراجع رسمی کشور به مجامع بین‌المللی، نه تنها نتیجه‌ای حاصل نشد بلکه اذهان را به همان مسئله‌ای که در بدو این نوشتار آمده شد متمرکز می‌کند که مسئله هسته‌ای بحثی فرعی و صرفاً انرژی است که در تقابل دو جهان‌بینی به کار گرفته می‌شود. بنابراین اگر از این منظر به مسئله بنگریم، اعتمادسازی یا عدم آن، پاسخ ایران به مطالبات آژانس یا عدم آن... هیچ تأثیر بر خوی درندگی استعمار نخواهد داشت. استعمار با همان هیبت قدیم به سلطه‌گری فکر می‌کند و صرفاً پوستین جدیدی به نام حقوق بشر پوشیده است تا مطالبات خود را با هنجارهای بین‌المللی انطباق دهد لذا مطالبه مشخص و صریح ما این است که زمان تجدیدنظر برای خروج از معاهده NPT فرا رسیده است. توسعه فناوری کشور در سایه تفکر و تلاش جوانان مجاهد اکنون ما را از خدمات فنی آنان نیز بی‌نیاز کرده است. روند فعلی به عزت اسلامی و ملی ما آسیب می‌رساند. لذا مصرانه خواستار تجدیدنظر در این روابط هستیم و بر مطالبه آن پای می‌فشاریم. نتیجه آن هرچه باشد از این سخن امام که می‌فرمود«مگر بیش از این است که ما ظاهراً از جهان‌خواران شکست می‌خوریم و نابود می‌شویم؟ مگر بیش از این است که ما را در دنیا به خشونت و تحجر معرفی می‌کنند؟ مگر بیش از این است که با نفوذ ایادی قاتل و خردسال حزب‌الله در جهان به اسارت گرفته می‌شود؟ بگذار دنیای پست مادیات با ما چنین کند ولی ما به وظیفه اسلامی خود عمل کنیم» بالاتر نخواهد بود. براساس این گزارش، این نامه سرگشاده به امضای بسیج دانشجویی دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر، آزاد تهران‌جنوب، امام صادق(ع)، تربیت معلم تهران، آزاد غرب، آزاد شمال، آزاد داندانپزشکی، آزاد داروسازی، الزهرا، آزاد مرکز، تهران و علوم‌پزشکی تهران، تربیت‌مدرس، خواجه نصیرالدین طوسی، شهید بهشتی، شهید رجایی، علوم‌پزشکی شهید بهشتی، علامه‌طباطبایی، آزاد علوم و تحقیقات تهران، آزاد علوم پزشکی، پیام‌نور تهران، شاهد بقیه‌الله(عج)، علوم بهزیستی، مذاهب اسلامی، علمی و کاربردی، خبر، مدرسه عالی شهید مطهری، علوم قضایی، علم و صنعت، امور اقتصادی، صنعت نفت، صدا و سیما، علم و فرهنگ، صنعتی شریف، انقلاب اسلامی، فنی شریعتی، روابط بین‌الملل، سوره، شهید شمسی‌پور، هنر، امام حسین(ع) و شهید عباسپور رسیده است.