اسرار زيارت امام رضا عليه السلام
هركس امام رضا (ع) را زيارت كند، مانند آن است كه خداوند را در عرش زيارت كرده باشد، به زائر حرم وي ثواب هفتاد حج مقبول عطا مي‌شود، گناهان گذشته و آينده زائر آمرزيده مي‌شود، بهشت از براي او مي‌شود ...
کد خبر :
166385
در روايات شيعه بيست و سه ذيقعده، روز زيارتي امام رضا (ع) بيان شده، بدين معنا كه زيارت امام رضا (ع) دراين روز سفارش شده و داراي ثواب خاص است.
در احاديث نقل شده است: «هر كس امام رضا (ع) را زيارت كند، مانند آن است كه خداوند را در عرش زيارت كرده باشد. به زائر حرم وي ثواب هفتاد حج مقبول عطا مي‌شود. گناهان گذشته و آينده زائر آمرزيده مي‌شود. بهشت از براي او مي‌شود و در روز قيامت در كنار منبر رسول الله براي او نيز منبري قرار داده مي‌شود تا مردم از حساب فارغ شوند.»
همچنين امام رضا (ع) فرموده‌اند: «هر كس به زيارت من بيايد من در سه جا به ديدن او مي‌روم. هنگامي كه كتاب‌ها (نامه‌اعمال) به دست‌هاي راست و چپ داده مي‌شود، در وقت نهادن اعمال در ميزان در هنگام عبور از صراط.»
به راستي چه سري در زيارت ائمه معصومين (ع) نهفته است كه خداوند تا بدين جايگاه به زائر اجر و ثواب عطا مي‌كند. به عنوان نمونه كسي كه مشرف به سفر حج مي شود مكلف است به محرم شدن و به جا‌آوردن اعمال خاص حج. پس از برگزاري مراسم حج، مقبول قرار گرفتن اعمال به درگاه حضرت احديت و جلب رضايت آن حضرت ثابت شده نيست.
اما شخصي كه به زيارت علي بن‌موسي الرضا (ع) مشرف مي‌شود و فقط تنها يك شب از سفر خود را در جوار مضجع شريف آن حضرت بيتوته كند خداوند ثواب هفتاد هزار حج مقبول رابه وي تفضل مي‌كند.
بي شك در زيارت ائمه معصومين سري بزرگ و واقعيتي بلند مرتبه وجود دارد كه تا بدين حد به آن سفارش شده و براي آن اجر لحاظ شده است.
اولين نكته اساسي براي زائر معرفت داشتن به حق امام است
اولين امري كه زائر بايستي به آن توجه كند آن است كه در زيارت، تسليم امر امامت باشد و نسبت به حقوق امام معرفت داشته باشد.
امام موسي كاظم (ع) مي‌فرمايد: هر كس پسرم (علي بن موسي) را در سرزميني كه به حالت غربت از دنيا مي رود زيارت كند و تسليم امرش بوده و به حقش آگاه و عارف باشد نزد خدا مقامش همچون مقام شهدا بدر است.
دومين نكته‌اي كه اربابان خرد بايد به آن توجه كنند اين است كه در اعمال مستحب عبادي هيچ امري به اندازه زيارت سفارش شده نيست كه خداوند اجر آن را آمرزش گناهان و بهشت قرار داده است، علت ارزش گذراي زيارت بدين مرتبه آن است كه زيارت تنها يك عمل عبادي مستحب نيست، بلكه يك امر اعتقادي محسوب مي شود زيرا كسي كه به زيارت امام معصوم (ع) مي‌رود بدين معناست كه نبوت را پذيرفته و به معاد و توحيد اعتقاد پيدا كرده است.
محال است كسي به امامت علي بن‌موسي الرضا اعتقاد داشته باشد اما نبوت و معاد وتوحيد كه اصول دين هستند را نپذيرفته باشد و همان طور كه در زيارت جامعه آمده است «اركانا لتوحيده» ائمه اركان‌هاي توحيد هستند وبه وسيله آنها خداوند پرستش مي‌شود.
در نتيجه زيارت ائمه معصومين يك عمل عبادي صرف نيست و يك پشتوانه عميق و جدي اعتقادي دارد همان‌طور كه در دعاي ندبه مي‌خوانيم، پيامبر فرمودند: «انامدينه‌العلم و علي بابها و من ارادالحكمه فلياتها من بابها »؛ من شهر علمم و علي درب آن است و هركس خواهان حكمت است از درب آن وارد شود.
دومين دليلي كه زيارت ائمه بدين منزلت و مرتبت در دين ارزش‌گذاري شده است، توجه به نقش ائمه در دين و سعادت مردم است، همان‌طور كه در زيارت جامعه كبيره مي‌خوانيم: «اشهدانكم كلمه التقوي و باب الهدي»؛ همانا شهادت مي‌دهم شما كلمه تقوي و باب هدايت هستيد.
بدين معنا كه هر كس خواهان هدايت است به ناچار بايد از اين درب (ائمه) وارد شود. تا در صراط مستقيم باشد و به دارالسلام برسد. در زيارت نامه‌ها مي‌خوانيم كه «اني اتوجه‌الي الله بحبهم»؛ من به سوي خدا روي مي‌كنم به وسيله حب و دوست داشتن شما. زيارت ائمه نشان از دوست داشتن و ارادت مسلمانان به آن نورهاي الهي است.
زيارت؛ انسان را از سرگرداني نجات مي دهد و به دارالسلام مي رساند
ائمه معصومين نورهاي خدا در تاريكي زمين هستند كه مردم به بركت و يمن حضور آنها راه دين و سعادت را پيدا مي‌كنند. «السلام عليك يا نورالله في ظلمات الارض».
امامان هدي همانند فانوس هاي روشن «منارا في‌بلده» هستند كه راه را به مسافران سرگردان نشان مي‌دهند و آنها را از هلاكت نجات مي‌دهند، به زيارت ائمه معصومين شتافتن مانند اين كار است كه انسان به‌سوي نور و چراغ هدايت و راه رسيدن به خدا حركت كند بدين علت از اجر وثواب بالايي برخوردار است.
سومين دليل كه زيارت، عمل بسيار مهم و سفارش شده اي است به خاصيت دنيا باز مي‌گردد. امام علي (ع) مي‌فرمايد: «خاصيت دنيا اين است كه انسان را سرگرم بازي مي‌كند و براي آن چه پس از آن است فراموشي مي‌آورد.»
زيارت ائمه معصومين كمك مي‌كند كه نه تنها انسان به ياد آخرت باشد بلكه براي آن جهان نيز ذخيره‌اي ارزشمند فراهم كند و قلب انسان را متوجه امور معنوي و اعتقادي مي‌كند.
زيارت يكي از راه هاي ابراز ارادت و علاقه به اهل بيت است
امام علي (ع) مي‌فرمايد:«كجايند عقل‌هاي روشني خواه از چراغ هدايت»، منظور اين احاديث لزوم توجه و رجوع كردن شيعيان به ائمه معصومين را نشان مي‌دهد تا از ايشان به وسع خود بهره گيرند.
زيارت اهل بيت سبب مي شود انسان از اشتغال به دنيا بكاهد و به امور معنوي متوجه شود
در آخر بايد گفت زيارت امام معصوم عبادتي بزرگ است كه در بطن خويش رابطه‌اي مستقيم و تنگاتنگ با توحيد و نبوت و معاد دارد و به انسان كه ناچارا درگير دنياي مادي و لذات است فرصت مي دهد تا با ركن‌هاي ايمان وچراغ‌هدايت ارتباط برقرار كند و موجبات سعادتمندي خويش را فراهم كند.