سفیدپوشانی که "لبیک" می‌گویند

مهر: مسجد شجره این روزها میزبان زائران مسلمانی از سراسر دنیا است که از مدینه منوره عازم مکه مکرمه می‌شوند؛ مسجدی که در حیات آن، زائران محرم شده این جمله را بارها و بارها تکرار می‌کنند: "لَبَّیْکَ اللّهُمَّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ لا شَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ؛ اِنَّ الْحَمدَ وَالنِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلکَ لاشریکَ لَکَ لَبَّیْکَ." تاریخ می‌گوید: پیامبر اکرم پس از اقامت دو رکعت نماز در مسجد شجره، احرام بسته و می فرمود: " لبیک،اللهم لبیک، لبیک لا شریک لک لبیک، ان الحمد و النعمة لک و الملک، لاشریک لک لبیک." روایت شده که رسول خدا نخستین بار، هنگام انجام حج، زیر درختی در این مکان فرود آمد که در سالهای بعد در آن محل مسجدی ساخته شد. آن حضرت در این مسجد به سمت ستون وسط نماز می خوانده است و این همان مکان درختی بود که ایشان قبلاً کنار آن نماز می گذارده است. وقتی دیشب برای تهیه گزارش به مسجد شجره رسیدیم، زائرانی از سراسر دنیا را دیدیم که سفیدپوش شده بودند و همه و همه برای ورود به دیار دوست لحظه شمار می‌کردند. اینجا دیگر پولدار و فقر نمی‌شناسید، سفید و سیاه ندارد، فرقی نمی‌کند شیعه باشید یا سنتی و ...؛ همه یکی هستند و یک مسیر را می‌پیمایند و یک مطلب را می‌گویند:" لبیک،اللهم لبیک، لبیک لا شریک لک لبیک، ان الحمد و النعمة لک و الملک، لاشریک لک لبیک." به باور مسلمانان، تحقق وعدهٔ خدایی برای گام نهادن در بارگاه خدایی، ضرورتاً از مسجد از مسجد سجره آغاز می شود. در حیات مسجد شجره، زائران مسلمان از رنگها و نژادها و مذاهب مختلف هستند که لباس‌های احرام برتن کرده‌اند. ایرانی‌ها هم هستند. نگاهمان که به آنان می‌افتد، دو چیز توجه ما را جلب می‌کند؛ سفیدپوشی و لبیک‌‌گفتن آنان. آن طرف تر مردی از دیار خراسان شمالی را می بینم. شاید دارد آن روزها، ماه‌ها و سالیان سال را مرور می‌کند که سپری کرده است تا به چنین روزی برسد و در مسجد شجره لباس احرام بپوشد. پرسیدم حاج آقا چند سال دارید؟ گفت: 82 ساله هستم. گفتم: چه احساسی دارد؟ اشک دور چشمانش پر شد و گفت: پسرم نمی دانم چه بگویم. در عمرم چنین روزی را تاکنون ندیده بودم. در لابه لای زائران آقا و خانم ایرانی، اکثر زائران سن بالایی دارند، البته مردان جوان هم هستند. هر کاروانی شال‌های رنگی به دور گردن انداخته اند تا همدیگر را راحت‌تر پیدا کنند. بازگشت به عقب "زین الدین الاستدار" در سال 961 ه. ق بنای مسجد را باز سازی و اطراف آن دیواری بزرگ کشید که تا پایان دوره عثمانی همچنان پا برجا بود. وی مأذنه گوشه شمال غربی آن را نیز بازسازی کرد و سبب اینکه مکان محراب اصلی مشخص نبود، محراب دیگری در وسط دیوار قبله قرار داد که شاید مکان اصلی محراب باشد. وی پله هایی نیز در سه جهت برای مسجد ساخت تا از ورود چهارپایان به داخل جلوگیری شود. طول این مسجد از جنوب تا شمال 25 متر از شرق به غرب نیز به همین مقدار بوده است. در سالهای اخیر این مسجد به طرز بسیار زیبایی بازسازی شده و مساحت آن به 88000 متر مربع رسیده است. البته باید اشاره کرد که مسجد شجره یکی از مساجد بسیار مهم خارج از مدینه بوده و به عنوان یکی از میقاتها و مساجد احرام از اهمیت بسزایی برخوردار است. کسانی که قصد ورود به مکّه معظمه و بیت الله الحرام را دارند چه ساکن و چه مسافر باشند، بدون بستن احرام حق ورود به این شهر را ندارند. نقاطی که حجاج در آن محرم می شوند، میقات گویند. در همین حال، مسجد شجره به نامهای دیگری چون مسجد احرام، مسجد ذواحلیفه و ابیار علی علیه السلام نیز مشهور است. مسجد اِحرام: به سبب آنکه حاجیان برای تشرف به حج در این مسجد احرام می بندند، به ‹‹مسجدالاِحرام›› معروف گردیده است. مسجد ذوالحُلیفه: حُلَیفه نام آبی بین ‹‹بنی جشم بن بکر›› از قبیله هوازن و بنی خفاجه العقیلین›› بوده که رسول خدا دوست داشت برای بستن احرام کنار درختی دراین محل فرود آید. ابیار علی علیه السلام: از آن جهت به آن ابیار علی گفته اند که حضرت علی علیه السلام برای آبیاری نخلستانها، چاههای فراوانی در این منطقه حفر کرده و ابیار نیز اسم جمع بئر یعنی چاه است. آخرین وضعیت مسجد شجره پرس‌وجوی خبرنگار مهر از مسئولان ذیربط در مسجد شجره نشان می دهد که این مسجد در 12 کیلومتری مسجدالنبی قرار دارد و مساحت کل آن، بیش از 226 هزار متر مربع است. مسجد شجره دارای 512 حمام جدا، 566 حمام و دستشویی است و 384 نفر هم در یک زمان می توانند در این مسجد نماز بخوانند. ظرفیت مسجد اِحرام برای نماز خواندن هم 5 هزار نفر است، ضمن اینکه مناره این مسجد 64 متر ارتفاع دارد.