اشكالات تفكر بني‌صدر از ديدگاه سردار علايي

ایسنا: يكي از فرماندهان دوران دفاع مقدس گفت: امام خميني (ره) در زمان تصويب قطعنامه 598 به اين نتيجه رسيده بودند كه بايد جنگ را تمام كنند. سردار علايي كه عصر روز گذشته در مراسمي كه به مناسبت هفته دفاع مقدس در دانشگاه اميركبير برگزار شد سخن مي‌گفت، افزود: از روزي كه جنگ شروع شد امام فرماندهي كل قوا را به بني‌صدر واگذار كردند. در ديدگاه بني‌صدر يك اشكال اساسي وجود داشت و آن اين بود كه او تصور مي‌كرد ارتش بسيار توانمند و متخصص در امور جنگ است و ما هر چه ارتش را تقويت كنيم بهتر مي‌توانيم پيش روي داشته باشيم. وي ادامه داد: عيب اين حرف اين بود كه اولا همه‌ تجهيزات، امكانات و دستگاه‌ها و آموزش‌ها و ساختار ارتش در زمان شاه وابسته به آمريكا بود و بايد اين پشتيباني باشد تا بتوان جنگيد كه اينها نبود و ديگر اينكه تمام رده فرماندهي ارتش از سرهنگ به بالا ديگر در ارتش نبودند. يا بازنشسته شده و يا به خارج از كشور گريخته بودند و اشكال سوم بني‌صدر اين بود كه فكر مي‌كرد مردم نمي‌توانند در جنگ نقش‌آفرين باشند در حالي كه امام مردم را منشأ تحول و توانا براي ايفاي نقش‌هاي اساسي مي‌دانستند. تصوري كه بني‌صدر از ارتش داشت فراتر از واقعيت بود و نمي‌دانست مردم ظرفيت‌هاي ملي هستند. سردار علايي با اشاره به عمليات هويزه كه «نصر» ناميده شد، بيان كرد: چهار عمليات تا دي ماه سال 1359 انجام شد كه به جز عمليات نصر، همه‌ آنها با شكست مواجه شدند و عمليات نصر باعث شد تا بني‌صدر به اين نتيجه برسد كه نقش مردم و نقش نيروهاي داوطلب خيلي مهم است. وي با اظهار اينكه سپاه در دوران جنگ تبديل به قدرت عظيم نظامي شد، گفت: در طول يك سال، سپاه كار آزموده شد. مخصوصا در حوزه‌ اطلاعات و عمليات. دليلش آميختگي كار تئوريك و عملي در سپاه بود. سردارعلايي در مورد دلايل پيروزي‌هاي سال دوم جنگ گفت: با توجه به تجربه شكست‌ها و موفقيت‌هاي سال اول جنگ، سپاه و ارتش متوجه شدند كه جنگ يك علم تمام عيار است و بدون مطالعه، برنامه‌ريزي و كسب اطلاعات، امكان عمليات موفق وجود ندارد. همچنين هماهنگي ارتش و سپاه و تركيب امكانات سخت‌افزاري ارتش با امكانات نرم‌افزاري سپاه و قدرت بكارگيري نيروهاي داوطلب نيز يكي ديگر از عوامل پيروزي‌هاي در جنگ بوده است. وي ادامه داد: ارتش، سپاه، بسيج و نيروهاي مردم همه فداكاري كردند و تا جايي كه مي‌توان، بايد بي‌طرفانه و بدون تعصبات صنفي به مسائل نگاه كرد و بايد تا جايي كه مي‌توانيم از اين تجربه تاريخي خوب استفاده كنيم. سردار علايي در پاسخ به سوالي كه چرا بعد از فتح خرمشهر، ما جنگ را ادامه داديم؟ تصريح كرد: در اولين قطعنامه سازمان ملل، اسمي از اينكه عراق به ما حمله كرده است، نبود، عراق قرارداد سال 1975 را با آغاز جنگ پاره كرد. از سوي ديگر، كشوري كه جنگ و خسارت به بار آورده است بايد خسارت بپردازد. بعد از فتح خرمشهر هنوز اين شرايط باقي بود و جنگ خود به خود ادامه پيدا كرد. سردار علايي با اشاره به عقيده بعضي از مسئولان چه نظامي و غير نظامي كه معتقد بودند بايد در جنگ از مرز عبور كنيم، خاطرنشان كرد: امام براي عبور از مرز چهار اشكال گرفتند؛ از جمله عراق مي‌تواند ما را به عنوان متجاوز در افكار عمومي مطرح كند، صدام مي‌تواند عرق ملي مردم خود را كه با او مخالف بودند برانگيزد،‌كشورهاي اروپايي و آمريكايي و عربي علني‌تر از صدام حمايت مي‌كنند و اينكه تا كجا اين جنگ ادامه يابد را مي‌توان نام برد. وي با اشاره به تأخير يك ساله ايران براي قبول قطعنامه 598 كه در سال هفتم جنگ تصويب شده بود، افزود: در اين قطعنامه قيد نشده بود كه عراق آغازگر جنگ است و حكيمانه‌ترين تصميم ممكن بود كه امام اتخاذ كردند چرا كه به دليل مداخله‌ آمريكا و كشورهاي عربي ادامه جنگ براي ما امكانپذير نبود. ما از نظر نظامي موفق بوديم و در صحنه‌ ابتكار عمل را داشتيم ولي تأمين سلاح و امكانات كافي ممكن نبود. سردار علايي با بيان اينكه چرا امام راحل از پذيرش قطعنامه 598 به عنوان جام زهر ياد مي‌كنند،خاطرنشان كرد: به عقيده من،بعد از عمليات رمضان، تصور امام اين بود كه مردم عراق نيز مي‌توانند در داخل كشور عليه صدام قيام كنند و او را نابود سازند ولي با قبول قطعنامه اينگونه نشد. وي با يادآوري اينكه در زمان صلح،امكانات نيروهاي مسلح در خدمت سازندگي كشور قرار مي‌گيرد، گفت: در واقع به كارگيري اين امكانات در اين حوزه كمك به سازندگي كشور است و بايد فضاي كسب و كار به گونه‌اي باشد كه مردم در قالب سازمانهاي مختلف بتوانند ساختارهايي را ايجاد كنند تا كارهاي بزرگ انجام دهند. سردار علايي همچنين در پاسخ به سوالي تصريح كرد:كسي نبايد رقيب مردم و يا بخش خصوصي باشد. ظرفيت بخش خصوصي و پيمانكاري در كشور خيلي پايين است و جاي رشد بسيار زيادي در اين حوزه وجود دارد. وي اظهاركرد: نيروهاي مسلح اصولا بايد نسبت به فعاليت‌هاي سياسي قانوني بي‌طرف باشند و اگر به اين امر در همه كشورها عمل شود مردم مي‌توانند با نشاط سياسي و طبق قانون عمل كنند و اين به نفع كشورها است. سردار علايي در پايان يادآور شد:‌امام مي‌خواستند بسيج الگوي يك انسان اسلامي باشد كه چند ويژگي دارد: اول اينكه خود را فراموش مي‌كند و فردا را در نظر مي‌گيرد و يار مظلوم ضد ظالم است.