هراس امیر قطر از انقلاب مردم
"شیخ تمیم بن حمد آل ثانی" ولیعهد قطر دستور داد که از اول سپتامبر جاری حقوق کارکنان اداری این کشور به میزان 60 درصد و نظامیان 120 درصد افزایش یابد.
مهر: یک پایگاه عرب زبان با اشاره به افزایش حقوق کارکنان کشوری و لشکری قطر آن را به مثابه اقدامی پیشگیرانه برای جلوگیری از شعله ور شدن قیام مردمی در این کشور قلمداد کرده است. پایگاه میدل ایست آنلاین در مطلبی با عنوان "چاره اندیشی پیش از زیان؛ افزایش حقوق ها" آورده است: "شیخ تمیم بن حمد آل ثانی" ولیعهد قطر دستور داد که از اول سپتامبر جاری حقوق کارکنان اداری این کشور به میزان 60 درصد و نظامیان 120 درصد افزایش یابد. این پایگاه تاکید کرد: همچنین دستور داده شده است که کمیته ای به ریاست وزیر مشاور دولت در امور داخلی برای بررسی وضعیت کارمندان و بازنشستگان کشوری و لشکری تشکیل شود. پایگاه فوق می افزاید: قطر از امیرنشینهای ثروتمندی است که ذخایر عظیم گازی را در اختیار دارد و تحرکات اعتراض آمیز سیاسی یا اجتماعی بر خلاف دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله بحرین و عمان در آن رخ نداده است. این رسانه نوشت: انقلابهای عربی در آغاز سال میلادی جاری سبب سرنگونی "زین العابدین بن علی" در تونس،"حسنی مبارک" در مصر و متواری شدن "معمر قذافی" در لیبی شد. پایگاه فوق می افزاید: بسیاری از مردم قطر از صرف میلیاردها ریال(واحد پول قطر) به وسیله حاکمان این کشور برای طرحهای رویایی و پرهزینه مانند میزبانی جام جهانی و ماجراجویی های سیاسی خارجی که وبالی بر گردن مردم این کشور است ناخرسند هستند. این پایگاه می افزاید: تعدادی از جوانان قطری چندی پیش در شبکه های اجتماعی صفحه ای با عنوان انقلاب قطری علیه حمد بن خلیفه بنیان نهادند و در آن فروش گاز و نفت به آمریکا و اسرائیل و خرید سلاح و هواپیمای آمریکایی برای به کارگیری در عراق و لیبی را محکوم کردند. البته باید به تاسیس شبکه الجزیره نیز به عنوان یکی دیگر از اقدامات ماجراجویانه امیر قطر با هدف تاثیرگذاری بر افکار عمومی جهان عرب و تلاش برای پیشبرد اهداف خاص اشاره کرد که همسویی عجیبی با سیاستهای آمریکا دارد، جنگ رسانه ای و تبلیغاتی قطر علیه سوریه به عنوان یکی از کشورهای حامی مقاومت به مدیریت الجزیره و با هماهنگی شبکه العربیه و شبکه های ماهواره ای غربی با صرف هزینه های گزاف، از تناقض در مواضع قطریها هم حکایت می کند که از یک سو تلاش می کنند خود را طرفدار مقاومت و مردم فلسطین نشان دهند، اما از سوی دیگر سیاست خصمانه ای در قبال یکی از حامیان مقاومت در منطقه یعنی سوریه اتخاذ می کنند.