بازيگران و فيلمسازان سر صحنه‌ي گيشه
او اين كار را الگو گرفته از يك كارگردان چيني برنده‌ي جايزه اسكار مي‌داند كه او در هنگام اكران اولين فيلمش، مجبور شد در وسط ميدان اصلي شهر بالاي نرده‌بان رفته، پوستر فيلم را پخش و از مردم خواهش كند كه فيلم را ببينند.
ايسنا: عوامل فيلم‌هاي در حال اكران به خصوص بازيگران آنها اخيرا حضور پررنگي در سينماهاي محل اكران دارند. تبليغات مستقيم در سينماي بسياري از كشورهاي دنيا رايج است و بعضا بازيگران و عوامل شناخته شده‌ي فيلم با حضور در سينماها و معابر پرتردد از شهرت خود استفاده كرده و به تبليغ فيلمشان مي‌پردازند. نيكي كريمي كه «سوت پايان» را به عنوان بازيگر، كارگردان و سرمايه‌گذار در حال اكران دارد يكي از افرادي است كه حضور پررنگي در تبليغات فيلمش دارد كه حتي با حضور در گيشه سينماها بليت فروشي مي‌كند. او اين كار را الگو گرفته از يك كارگردان چيني برنده‌ي جايزه اسكار مي‌داند كه او در هنگام اكران اولين فيلمش، مجبور شد در وسط ميدان اصلي شهر بالاي نرده‌بان رفته، پوستر فيلم را پخش و از مردم خواهش كند كه فيلم را ببينند. اين كارگردان و بازيگر سينما با اعتقاد به اين كه حضورش در سينماها مي‌تواند تبليغ خوبي براي فيلمش باشد، به هزينه‌ي بالاي تبليغات در تلويزيون و بيلبوردهاي شهري اشاره مي‌كند و مي‌گويد:«سعي مي‌كنيم تا آنجا كه مي‌توانيم از ظرفيت‌هاي موجود كه هزينه‌بر نيستند استفاده كنيم.» سينماي ايران در طول سال‌هاي حياتش انواع مختلفي از تبليغات مستقيم را آزمايش كرده است؛ ايجاد دكه‌اي براي فروش بليت فيلم «دختري با كفش هاي كتاني» در مقابل خرابه‌هاي سينما «آزادي»، برپايي فرش قرمز و مراسم افتتاحيه تا اهداي ماشين‌هاي داخل فيلم و سكه‌هاي طلا تجربه‌هايي است كه در زمان فروش برخي فيلم‌ها شاهد بوده‌ايم. اين روزها نيز اكثر فيلم‌ها با آوردن بازيگران و عوامل فيلم سر صحنه‌ي گيشه، به راه‌حل جذب مخاطب با كمترين هزينه رسيده‌اند. «ورود آقايان ممنوع» امسال در تجربه‌ي انواع تبليغ فيلم پيشگام بوده، بازيگرانش به گيشه بليت فروشي رفتند و مخاطبان را به ديدن فيلم فرا خواندند و با شروع ماه مبارك رمضان هم تماشاگرانشان را به باز كردن روزه شان در كنار هنرمندان فيلم در سينماهاي نمايش دهنده فيلم دعوت كردند. منيژه حكمت مجري طرح و يكي از سرمايه گذاران اين فيلم اعتقاد دارد كه در اصل هدف آنها براي فروش بليت نبوده است و مي‌خواستند ارتباط مردم و هنرمندان را نزديك كنند و فاصله را از بين ببرند. او اضافه مي‌كند: «يك گريز از مردم در بين هنرمندان حس مي‌كردم كه اتفاق خوبي نبود و اين ارتباط رو در رو مي‌تواند مزيتي براي كل سينما باشد و اين فاصله زيادي كه به وجود آمده شكسته شود. اميدوارم تماشاگران اين حسن نيت ما را درك كرده باشند و عوامل فيلم‌هاي ديگر هم با اين نيت آمده باشند و اگر نيت خوب باشد فاصله مردم با هنرمندان كم مي‌شود كه نتيجه‌اش بسيار مثبت است.» حميدرضا پگاه، بهنوش بختياري بازيگران و اميد بنکدار، مهتاب كرامتي و کيوان عليمحمدي کارگردانان «شبانه روز» نيز نيز طي روزهاي گذشته به سينما «آزادي» رفتند و براي فيلمشان بليت فروختند، كاري كه پيش از اين توسط بازيگران «اينجا بدون من» هم انجام شد. اميرحسين علم الهدي كارشناس اكران اعتقاد دارد: «فروش بليت توسط عوامل اصلي فيلم‌هاي سينمايي در سينماها نشأن از رويكرد جديد سينماگران ايراني است تا شايد بتوانند فروش ايده‌آلِ تري را نسبت به وضعيت موجود براي فيلم خود مهيأ سازند.» او به ايسنا مي‌گويد: «في نفسه براي سينمايي كه با بحران مخاطب روبه‌رو است اين راهكارها نمي‌تواند اثر معناداري را در فروش فيلم‌ها ايجاد كند و برگزاري چنين رفتاري نشان از استيصال صاحبان فيلم دارد كه به شدت در تلاش براي فروش بيشتر فيلم‌هايشان دارند. استراتژي جديد سينماگران در اين مورد وقتي مورد توجه قرار مي گيرد كه هم فيلم پرفروش دست به اين اقدام ميزند و هم فيلم كم فروش، يعني هم فيلم 3ميليارد توماني و هم فيلم 100ميليون توماني از يك استراتژي تبليغاتي استفاده مي‌كنند!» علم الهدي اجراي اين روش براي يك سينما يا دو سينما كه مخاطبشان را دارند را به نوعي كج سليقگي طراحان اين طرح مي‌داند و اضافه مي‌كند:«اين طراحان متوجه اين موضوع نيستند كه اگر افزايش تماشاگر سينما در اولويت اين طرح باشد، سينماهاي فاقد مخاطب مطلوب در أولويت اجرايي اين طرح هستند تا سينماي ايران با افزايش ظرفيت مواجه گردند نه با افزايش غير معنادار فروش در پرديس‌هاي سينمايي كه مخاطب خاص خود را دارند!.»