عدم تاييد آمار رئيس جمهور توسط وزير اقتصاد
«وقتی آمار افزایش تولیدات در همه بخشها بیش از 10 درصد است، بر چه مبنایی رشد اقتصادی کشور را 4 درصد اعلام میکنند، این موضوع نشان میدهد که عدهای میترسند، اعلام کنند رشد اقتصادی ایران بالای 10 درصد بوده در حالی که این اتفاق در واقعیت رخ داده است و میتواند چند سال متوالی ادامه یابد.»
سایت الف در یادداشتی به ادعای رئیسجمهور و برخی مسئولان اقتصادی دولت در خصوص آمارهای اقتصادی و نرخ رشد اقتصادی اشاره کرده و نوشته است؛ حدود یک ماه و نیم پیش رئیسجمهور در واکنش به انتقادات کارشناسی درباره علل کاهش رشد اقتصادی کشور در سه سال اخیر، به ناگاه ادعا کرد که رقم واقعی رشد اقتصادی کشور 10 درصد است اما عدهای میترسند این واقعیت را بیان کنند. احمدینژاد در جلسه هیات دولت با رد تمامی آمارهای رسمی و غیررسمی، یک تنه در نقش سازمان جامع آماری کشور حاضر شد و گفت: «وقتی آمار افزایش تولیدات در همه بخشها بیش از 10 درصد است، بر چه مبنایی رشد اقتصادی کشور را 4 درصد اعلام میکنند، این موضوع نشان میدهد که عدهای میترسند، اعلام کنند رشد اقتصادی ایران بالای 10 درصد بوده در حالی که این اتفاق در واقعیت رخ داده است و میتواند چند سال متوالی ادامه یابد.» از آن روز، همگان از یک طرف به دنبال انتشار جزئیات آمار مورد ادعای رئیسجمهور بودند و از طرف دیگر به دنبال یافتن آن ترسوهایی بودند که به زعم احمدینژاد از اعلام رشد بالای 10 درصدی اقتصادی کشور، ترس دارند. انگشت اتهام هم علاوه بر منتقدان دولت، به مسئولان آماری و اقتصادی دولت نشانه رفت: مرکز آمار، وزارت اقتصاد، معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی و بانک مرکزی. در این دوره یک ماه و نیمه، نه رئیس مرکز آمار و نه رئیسکل بانک مرکزی، خویش را از اتهام «ترسو بودن» تبرئه نکردهاند و این هفته وزیر اقتصاد نیز به جمع آنان اضافه شد. وی در نشست خبری روز سهشنبه در مورد نرخ رشد اقتصادی گفت: «آنچه توسط بانک مرکزی اعلام شده همان رقم 3.5 و 4.2 درصد رشد اقتصادی با نفت و بدون نفت بوده است.» بدینترتیب، وزیر اقتصاد نیز آمار ذلیلانه بانک مرکزی را به آمار متهورانه، شجاعانه و آمرانه رئیسجمهور ترجیح داد. بنابراین، افکار عمومی فقط میتواند منتظر اقدام متهورانه معاون برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور باشد که شجاعت به خرج دهد و مستندات رشد اقتصادی 10 درصدی را منتشر کند تا به زعم احمدینژاد «عدهای بدون آنکه بتوانند از سیاستهای اصلی دولت ایراد بگیرند» همچنان «با ماجراسازیهای فرعی و پوچ» به دولت حمله نکنند.