جمهوری اسلامی: تحليل سياسي هفته

بسم‌الله الرحمن الرحيم هفته جاري از هر جهت به لحاظ قدر و قيمت از ارزش و اعتبار ويژه‌اي برخوردار بود. شبهاي رحمت قدر را در اين هفته پشت سر گذاشتيم درحالي كه ملت ايران در سوگ شهادت جانسوز آئينه صفات كبريايي، دروازه حكمت نبوي، تجسم ايمان، تجلي عدالت، ياور مظلومان، پدر يتيمان و مظهر تام و تمام فضائل، مولي الموحدين حضرت علي بن ابيطالب عليه‌السلام داغدار بود. ماه رمضان كه از شبهاي قدر عبور مي‌كند، صداي برچيده شدن سفره ضيافت الهي به گوش مي‌رسد. چند صباحي ديگر از روزهاي پرفيض رمضان باقي نمانده است و هفته آينده سرانجام صبحي از راه مي‌رسد كه طليعه‌اش ديگر رمضان نيست، بنابر اين بايد همچون پيشوايان دين از به پايان آمدن رمضان غمگين بود و اشك حسرت از ديدگان باريد و حداكثر استفاده را از فرصت‌هاي برجاي مانده انجام داد. در هفته پاياني ماه مبارك رمضان همچنين بانگ آزادي قدس شريف، پرصلابت‌تر از هميشه به گوش مي‌رسد و ملتهاي مسلمان خود را براي گراميداشت روز جهاني قدس و حمايت از ملت مظلوم فلسطين آماده مي‌كنند. فردا نيز در ايران اسلامي همه در پاسخ به نداي بنيانگذار جمهوري اسلامي در صفوفي يكپارچه به خيابانها خواهند آمد و با حضور پرشكوه خود در راهپيمايي اعلام خواهند كرد كه ستاره بخت رژيم صهيونيستي رو به افول است و قدس شريف در آينده‌اي نه چندان دور به آغوش اسلام باز خواهد گشت. فردا ملت ايران همچون سالهاي گذشته با رژيم صهيونيستي كه اين روزها به شدت از درون پوسيده و با اعتراضات شديد داخلي مواجه است، اتمام حجت خواهد كرد و خون تازه‌اي را به رگهاي ملت مبارز و مظلوم فلسطين تزريق مي‌كند. مردم مسلمان ايران فردا با حضور گسترده در اين راهپيمايي، ناقوس مرگ اشغالگران صهيونيست را به صدا در خواهد آورد و براين امر تاكيد خواهد گذاشت كه تداوم خيزش ملتهاي مسلمان و عرب كه به تدريج از يوغ سلطه ديكتاتورها خارج مي‌شوند، رژيم غاصب صهيونيستي را از صفحه روزگار محو خواهد كرد. از ديگر مناسبت‌هاي اين هفته بايد به آغاز هفته دولت اشاره كرد. هفته دولت به ياد ايام شهادت اسوه‌هاي صداقت و خدمتگزاري يعني شهيدان رجايي و باهنر به اين اسم نامگذاري شده است. اين دو يار وفادار كه در كسوت رياست جمهوري و نخست وزيري نظام در نهايت تعهد، ابتكار، هوشمندي، ساده زيستي و مردم‌داري ايفاي مسئوليت مي‌كردند در هشتم شهريور سال 60 در آتش كينه و نفاق دشمنان نظام سوختند ولي راه روشني را از خودبه يادگار گذاشتند. آنان به واقع، به دور از خط بازي و بدون آنكه بخواهند جناح خاصي را حاكميت ببخشند، به دنبال حاكم كردن روحيه خدمتگزاري و عزت مندي صاحبان اصلي انقلاب بودند. آن دو شهيد در عين حال كه عاشق خدمت بي‌ريا به مردم بودند هرگز به فكر بهره‌برداري از آن نبوده و همواره خود را وام‌دار مردم مي‌دانستند. يادشان گرامي و راهشان پررهرو باد. اين هفته در صحنه بين‌المللي نيز شاهد رخدادهاي مهمي بوديم در ليبي، مردم اين كشور، پس از 6 ماه مبارزه بي‌امان،‌ سرانجام ديكتاتور را به زانو درآوردند. سرهنگ معمر قذافي كه با يك كودتا بر سر كارآمد 42 سال مقدرات مردم ليبي را در قبضه گرفت و هر صداي معترض و مخالف را با وحشيگري تمام در گلو خفه كرد. قذافي كه كودتاي خود را انقلاب مردمي قلمداد ‌كرده بود هزاران نفر را با اتهام مخالفت با انقلاب به كام مرگ فرستاد و يا در سياه‌چالهاي خود محبوس ساخت. قذافي، آنچنان خودكامه و مغرور بود كه تا واپسين روزهاي حكومتش، اعتراض‌هاي مردمي را، آشوب يك تعداد افراد معتاد و خلافكار عنوان مي‌كرد و مخالفان را به موش تشبيه مي‌كرد ولي طولي نكشيد كه همين، به گفته وي موشها، آنچنان عرصه را بر وي تنگ كردند كه ديكتاتور خود به موشي تبديل شد كه دربدر به دنبال روزنه‌اي براي مخفي‌شدن است. براساس تازه‌ترين گزارش‌ها، انقلابيون مقر كاخ‌هاي قذافي در منطقه به شدت حفاظت شده العزيزيه را به تصرف درآورده‌اند ولي هنوز از ديكتاتور فراري و محل اختفاي وي اطلاعي دردست نيست. ترديد نيست كه هفته جاري براي مردم ليبي روزهاي تاريخي محسوب مي‌شود و خاطره روزهاي به زيركشيدن ديكتاتور خونخوار كه تنها در 6 ماه گذشته هزاران نفر را به خاك و خون كشيد و حتي با هواپيما بر مردم كشورش حمله كرد، در اذهان مردم ليبي‌ براي هميشه باقي خواهد ماند. اكنون با فروپاشي رژيم نكبت‌بار قذافي دوران تازه‌اي براي مردم ليبي آغاز شده است و تمام نگاه‌هاي جهانيان به مسئولان انقلاب ليبي است تا ببينند تحولات آتي ليبي را به كدام سمت و سوي هدايت مي‌كنند. شك نيست كه يكي از آفت‌هايي كه از همين ابتداي امر انقلاب مردم ليبي را تهديد مي‌كند ادامه مداخلات غرب به بهانه مشاركت آنها در سرنگوني قذافي است. قطعا غربي‌ها با تمسك به حملات پنج ماهه ناتو عليه اهداف رژيم قذافي، به دنبال سهم‌خواهي برخواهند آمد و بهمين جهت اين مقطع براي انقلاب مردم ليبي بسيار حساس است. اين هفته مردم مصر در اعتراض به جنايت رژيم صهيونيستي در كشتن سه نظامي مصري، در اطراف سفارت رژيم صهيونيستي در قاهره تجمع اعتراضي برپا كردند و پرچم اين رژيم را پس از پايين كشيدن از ساختمان سفارت آتش زدند. اين حادثه را بايد، زنگ جدي‌ترين تهديد براي مناسبات 32 ساله مصر و رژيم صهيونيستي دانست. مصري‌هاي خشمگين درحالي كه خواستار قطع رابطه با رژيم صهيونيستي شدند اعلام كردند دوراني كه صهيونيستها،‌ اعراب را مي‌كشتند و خود را مقيد به پاسخگويي نمي‌دانستند، سپري شده است و اكنون رژيم صهيونيستي بايد تاوان جنايتش در كشتار نظاميان مصري را بپردازد. اكنون، همانگونه كه پيش‌بيني مي‌شد انقلاب مردم مصر خواسته‌هاي خود را به مرور به سران فعلي و شوراي نظامي حاكم تحميل مي‌كند و ادامه همين روند مي‌تواند به سرعت به قطع مناسبات جاري و فسخ قراردادهاي سازش رژيم سابق با تل‌آويو منجر شود. اين رخدادها آنچنان رژيم صهيونيستي را به وحشت انداخته است كه ايهود باراك وزير جنگ رژيم صهيونيستي با حمله به سياستهاي نتانياهو، نخست‌وزير اين رژيم، حفظ روابط با مصر و همچنين حفظ پيمان سازش با قاهره را براي اين رژيم حياتي خواند. مردم معترض مصر وعده داده‌اند در صورت بي‌اعتنايي حاكمان كنوني مصر به خواسته‌هايشان، روز جمعه آتي نيز كه همزمان است با مراسم و راهپيمايي روز جهاني قدس است، در قاهره تجمع كرده و دست به اعتراض خواهند زد. اين هفته دامنه ناآرامي‌هاي اروپا كه ماه قبل از انگليس شروع شد به آلمان رسيد و اين كشور طي چندين شب گذشته شاهد تظاهرات و به آتش كشيده‌شدن صدها خودرو توسط جوانان معترض بود. تداوم اعتراض‌ها در آلمان، دولت اين كشور را با چالش مواجه كرده است. گسترش اعتراض‌هاي اجتماعي و سياسي در اروپا، تاكيدي است بر اين واقعيت كه بحران‌هاي اجتماعي نهفته‌اي در اروپا وجود دارد و جوامع اين كشورها، برخلاف تصويري كه دولتمردان اروپايي سعي مي‌كنند ارائه دهند،‌ از بي‌عدالتي‌ها، و تبعيض‌ها و ظلم گسترده‌اي رنج مي‌برند و مردم اين كشورها هر زمان كه فرصتي به دست مي‌آورند نارضايتي خود از روابط و ضوابط ناسالم حاكم بر غرب را بروز مي‌دهند.