آیت‌الله مصباح: حب دنیا دشمن نورانیت قلب است

رسا: رییس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) حب دنیا را دشمن نورانیت قلب دانست و تاکید کرد: با معصیت و غفلت و تبعیت از شیطان و حب دنیا قلب تیره و کور می شود. آیت الله محمد تقی مصباح یزدی شب گذشته در حسینیه امام خمینی(ره)، نابینایی حقیقی را برای دل دانست و گفت: با توجه به آین آیه شریفه که می فرماید « فَإِنَّهَا لاَ تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَ لٰکِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُورِ » در حقیقت ، چشمها کور نیست بلکه دلهایى که در سینه‏ هاست کور است. کسی که نابینا محشور شود تا ابد کور خواهد ماند. وی افزود: در قرآن و راویات برای قلب انسان به عنوان نیرویی که در داخل بدن و دارای ادراک است، چشم و گوش در نظرگرفته شده است. کنار یک گوش ملکی است که کارهای خیر را القاء می کند و گوش دیگر دارای شیطانی است که دائما وسوسه می کند. اگر به گفته آن ملک گوش کنیم وسوسه ها بی اثر خواهد شد. رییس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) نورانیت قلب را کمکی برای پیدا کردن مسیر زندگی عنوان کرد و اظهار داشت: این نور باعث می شود انسان از گیجی و سردرگمی نجات پیدا کند و حق و باطل را بشناسد. در باطن انسان راهی است که تنها به برکت وجود این موهبت الهی می توان آن را پیمود و به کمال رسید. آیت الله مصباح یزدی با بیان فرمایش امام باقر علیه السلام گفت: امام فرمودند اگر می خواهید قلبتان نورانی شود باید حزن دائم داشته باشید. حزن معنای مختلفی دارد که با بررسی آنها می توان منظور حضرت را درک کرد. وی با بیان نظریات روانشناسان درباره شاد زیستن گفت: متاسفانه علوم انسانی ما بقایای علوم آمریکایی و غربی و بر اساس علوم مادی است. به همین دلیل مقام معظم رهبری این علوم را ضد اسلامی دانست. طبق گفته آنها انسان باید همواه خوشحال و شادمان باشد گویی حزن را چیز زائد و بی خودی می دانند در حالی که این فرهنگ جهانی غلط است. استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه هر چه در وجود انسان است بی جهت آفریده نشده است تصریح کرد: اعضای بدن، قوا و احساسات ما همگی وسیله کمال انسان است به شرط آنکه هر کدام را به جای خود مورد استفاده قرار دهیم. رییس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) مهربانی، غضب، خنده و شهوت را نمونه هایی از احساسات ضروری انسان خواند و افزود: حتی غضب که حالت بدی است در مقابل دشمنان وجودش ضروت دارد و در روایت آمده است کسی که در مقابل نافرمانی های خدا غضب نکند و چهره در هم نکشد خداوند در قیامت با روی چروکیده او را محشور می کند. آیت الله مصباح یزدی گفت: اگر می خواهید دچار حزن نشوید باید ایمان و عمل صالح داشته باشید به همین خاطر در آن دنیا بهشتیان می گویند «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ » خدایی را شکر که اندوه را از ما زدود. وی هر چیزی که در دنیا وجود دارد را ابزار توصیف کرد و ادامه داد: با بینش توحیدی هیچ ابزاری در دنیا هدف نیست و خوبی و بدی هر چیز در تاثیر آن بر زندگی ابدی است. به عبارت دیگر هرچه در سعادت ابدی و رضای خدا تاثیر مثبت داشته باشد خوب است چه حزن باشد یا سرور و عکس این رابطه نیز برقرار است. این استاد اخلاق حوزه حزن هایی که برای از دست رفتن لذت های دنیا باشد را مذموم خواند و گفت: چنین غصه هایی انسان را از عبادت و فعالیت باز می دارد و مانع سعادت می شود به همین دلیل خداوند می فرماید « لِکَیْلاَ تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَ لاَ تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ وَ اللَّهُ لاَ یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ » یعنی برآنچه از دست شما رفته اندوهگین نشوید و به آنچه به شما داده است شادمانى نکنید ، و خدا هیچ خودپسند فخرفروشى را دوست ندارد. آیت الله مصباح یزدی عوامل مختلفی را در محزون شدن برای آخرت موثر دانست و اظهار داشت: توجه به اینکه هر روزی که می گذرد از عمر ما کاسته می شود و فرصت ها از دست می رود، توجه به گناهی که انجام دادیم و با آن به جایگاه خود ضربه زدیم، غبطه خوردن بر مقام اولیای الهی و اینکه ما نیز می توانستیم مانند آنها باشیم ولی نشدیم، همه اینها موجب حزن مطلوب می شود. وی اندوهی که مَد نظر امام باقر علیه السلام است را حزن برای آخرت معرفی کرد و گفت: چنین حزنی انسان را به فعالیت بیشتر و تلاش برای رسیدن به کمال وا می دارد و در راه رسیدن به هدف مترقی می کند و این حزن هیچ منافاتی با سرور ندارد. این استاد حوزه علمیه، اصل وجود حزن و سرور را بر اساس حکمت دانست و ادامه داد: خداوند انسان را طوری آفریده است که می تواند همزمان محزون و شاد باشد مثلا در مورد واقعه کربلا هم خوشحالیم که امام با شهادتش به چنین مقامی دست پیدا کرد و هم از مصیبت های وارده محزونیم و می گرییم و از گریه خود شادیم. آیت الله مصباح یزدی حب دنیا را دشمن نورانیت قلب دانست و تاکید کرد: با معصیت و غفلت و تبعیت از شیطان و حب دنیا قلب تیره و کور می شود و با محزون شدن برای یاد مرگ، قلب نورانی می شود و از وسوسه شیطان و دلبستگی به دنیا رها می شود.