گزارش صلیب سرخ از مصائب مردم غزه
در حالی که چهار سال از محاصره نوار غزه می گذرد، فعالیتهای سازمانهای بین المللی از جمله کمیته صلیب سرخ برای تسکین دردها و رفع مشکلات مردم این منطقه همچنان ادامه دارد.
مهر: بنا بر اعلام کمیته بین المللی صلیب سرخ ساکنان غزه چهار سال است که با زندگی در محیطی بسته و تحت محاصره رژیم اشغالگر قدس، با شدیدترین محدودیتها برای تامین نیازها، جابجایی کالا و رفت و آمد روبرو هستند. در حالی که چهار سال از محاصره نوار غزه می گذرد، فعالیتهای سازمانهای بین المللی از جمله کمیته صلیب سرخ برای تسکین دردها و رفع مشکلات مردم این منطقه همچنان ادامه دارد. این گزارش به ذکر بخشی از فعالیتهای این کمیته در غزه می پردازد. تمام یک میلیون و ۶۰۰ هزار اهالی غزه که در نوار باریکی از زمین به مساحت حدود ۳۶۰ کیلومتر جمع شدهاند در آرزوی یک زندگی طبیعی هستند، اما این حقیقت که با ادامه محاصره امیدها به خصوص بین جوانان برای برآورده شدن این آرزو کمرنگ شده است. بر این اساس، صادرات غزه تقریبا صفر است و واردات هم در حد بسیار محدودی باقی مانده است. در پی یک ارزیابی جدید کمیته بینالمللی صلیب سرخ متوجه شد که تخفیف محاصره در ژوئن ۲۰۱۰ توسط اسرائیل هم برای احیای اقتصاد محلی کافی نبوده است. گذرگاه مصر-رفح که اهمیتی حیاتی برای اهالی غزه دارد، در پایان ماه می ۲۰۱۱ برای اولین بار پس از چهار سال و با برخی محدودیتها به طور دائم گشوده شد. کمیته صلیب سرخ تاکید دارد که اقدامات صهیونیستها نباید اثری غیرمتعارف بر غیرنظامیان داشته باشند. اسرائیل ملزم است تضمین کند که مردم همچنان به کالا و خدمات اساسی مانند غذا، آب، مراقبتهای درمانی و سرپناه دسترسی داشته باشند. در عین حال غزه مجبور است با محدودیتهای اضافی تحمیل شده بر جابجایی افراد و کالا و محاصره دریایی دست و پنجه نرم کند. نتیجه این امر هم نرخ بیکاری ۴۰ درصدی و اجبار مردم و تجار برای تکیه بر راهبردهای جبرانی برای بقاست، اما در صورت فراهم نشدن شرایط لازم برای کاهش جدی نرخ بیکاری و افزایش قدرت خرید، این راهبردهای جبرانی هم بیاثر خواهند شد. با توجه به اینکه حدود یکچهارم مردم از طریق کشاورزی امرار معاش می کنند، بسیاری از اهالی غزه هنوز هم بر کمکهای غذایی تکیه دارند. این در حالی است که در طول محاصره، میان غزه و مناطق اشغالی ۱۹۴۸ که بیشتر در زمینهای کشاورزی است، زمینهایی که تا ۳۰۰ متر درون نوار غزه ادامه دارند توسط نیروهای اسرائیلی منطقه ممنوعه اعلام شدهاند و زمینهایی که تا یک کیلومتر به درون غزه امتداد دارند خطرناک قلمداد میشوند در نتیجه در عمل قابل استفاده نیستند. حتی از دریا هم به سختی میتوان استفاده کرد: صنعت ماهیگیری تقریباً نابود شده است چون ماهیگیران غزه از ماهیگیری تا سه مایل دریایی مانده به خط ساحلی منع شدهاند. کمیته بینالمللی صلیب سرخ به منظور کمک به مردم برای ایجاد راههای جدید کسب درآمد، و برای رساندن مزایای پایدار دیگر به این مردم، یک برنامه پول در برابر کار را راهاندازی کرده که بر اساس آن راههای کوچک بهسازی، زبالهها بازیابی، مشکلات تکلم در کودکان خردسال شناسایی و بسیاری از دیگر خدمات مفید عرضه میشوند. در این گزارش آمده است : صلیب سرخ همچنین در حال بررسی نیازهای کشاورزانی است که در مناطق نزدیک به مرز بین غزه و اسرائیل(مناطق اشغالی ۱۹۴۸) کار میکنند. این کمیته برای فصل کشت آتی بذر سبزیجات، بذر درختان میوه و خدمات آبیاری را برای حدود ۲۰۰ نفر از کشاورزان تدارک دیده است. علاوه بر این صلیب سرخ به بهسازی زمینهای کشاورزی خسارت دیده از عملیات نظامی کمک خواهد کرد. نمایندگان صلیب سرخ همچنین بازدیدهای منظمی از کسانی که در زندانهای اسرائیلی اسیر هستند به عمل میآورند و از جمله آنان زندانیان غزه هستند که به دلیل تصمیم سال ۲۰۰۷ برای تعلیق ملاقاتهای خانوادگی بین اسرائیل(مناطق اشغالی ۱۹۴۸) و غزه دچار مشکل شدهاند. صلیب سرخ بر آن است که از طریق پیامهای صلیب سرخ و پیامهای سلامت رابطه بین زندانیان و خانواده آنان در غزه را حفظ کند. کمیته بینالمللی صلیب سرخ امسال ۱۲۲ تن دارو و مواد مصرفی درمانی را به بیمارستان های وزارت بهداشت و درمان غزه اهدا کرده است تا در شرایط اضطراری به کار روند و ترتیب انتقال ۶۹ محموله کالا را از وزارت بهداشت رامالله به غزه داده است. با این حال وقفه در تأمین نیروی برق برای بیمارستان ها، یکی از مسائل نگران کننده است. قطعی برق غزه همچنان به طور میانگین برای ۶ تا ۸ ساعت در روز ادامه دارد و کمبود سوخت و فقدان منابع باثبات برق اثری مستقیم بر توان بیمارستان ها برای ارائه خدمات کافی و مناسب داشته است به خصوص برای بیمارانی که تحت درمان دیالیز هستند. صلیب سرخ گفتگویی همیشگی را با نیروهای امنیتی و گروههای فلسطینی حفظ میکند تا فعالیتهای بشردوستانه تسهیل شده، میزان درک حقوق بینالمللی بشردوستانه افزایش یابد و قوانین حقوق بشر بینالمللی ترویج شود.