ناگفته صفار از برکناری خود و اژه‌ای
البته اين موضوع انتصاب هم مهم بود و ماجراي ساده‌اي نبود كه بتوان به اين سادگي از كنار آن گذشت. سوالي كه در ذهن همه ما در آن شرايط مطرح مي‌شد اين بود كه بالاخره حرف رهبر معظم انقلاب با چه بهانه‌اي مي‌تواند زمين بماند؟
مهر: وزير پيشين فرهنگ و ارشاد با اشاره به ماجراي بركناري خود و اتفاقات آن روز هيات‌دولت كه در نهايت به حذف خود و چند وزير ديگر از كابينه منجر شد گفت: ابتدا بايد بگويم در جلسه هيات‌دولت در مشهد- همان‌جايي كه معاون اولي «آن آقا» مطرح شد- دوستان در هيات‌دولت اگرچه كراهت قلبي داشتند ولي نسبت به اين تصميم رييس‌جمهور مخالفتي نكردند، چرا كه برداشت‌شان اين بود كه سازوكارهاي رسمي اين انتخاب رعايت شده اما بعد از اينكه به تهران بازگشتيم مشخص شد كه هماهنگي با رهبري انجام نشده و ايشان با اين موضوع به صورت جدي مخالف بودند و در اينجا، منتظر بوديم كه زودتر آقاي رييس‌جمهور اعلام كنند كه به دليل مخالفت رهبري با اين موضوع ما نيز اين حكم را پس بگيريم ولي رييس‌جمهور اين اقدام را انجام نداد و به اين منجر شد كه رهبري به صورت مكتوب نظر خود را به ايشان اعلام كند و باز هم هيچ اتفاقي نيفتاد. وي ادامه داد: در آن روز جلسه دولت كه صبح چهارشنبه برگزار شده بود آقاي رييس‌جمهور در ابتداي جلسه در حقانيت انتخابي كه انجام داده بودند صحبت كرد و از مخالفت‌هايي كه با اين انتخاب صورت گرفته ابراز ناراحتي كرد. اين موضوع براي ما عجيب بود و انتظار داشتيم ايشان طور ديگري سخن بگويد بنابراين تعدادي از وزرا دست خود را بلند كردند و درخواست وقت داشتند كه درباره اين موضوع بحث كنند. اولين نفري كه دست خود را بلند كرد، حجت‌الاسلام محسني‌اژه‌اي بود و سپس بنده اين كار را انجام دادم. وي در پاسخ به اينكه ظاهرا ترتيب عزل‌ها هم به ترتيب دست بالا كردن‌ها مرتبط است، گفت: برخي از افرادي كه دست بلند كردند بعدها هم در دولت ماندند يا كار حاشيه‌اي پذيرفتند. در آن جلسه تعداد قابل‌توجهي به اين انتصاب اعتراض داشتند منتها آقاي رييس‌جمهور اين موضوع را به آخر جلسه موكول كردند و به دليل اينكه دولت قانون پنجم را بررسي مي‌كرد و عقب‌مانده بود، بنا گذاشتيم موضوع انتصاب را در آخر جلسه بررسي كنيم. البته اين موضوع انتصاب هم مهم بود و ماجراي ساده‌اي نبود كه بتوان به اين سادگي از كنار آن گذشت. سوالي كه در ذهن همه ما در آن شرايط مطرح مي‌شد اين بود كه بالاخره حرف رهبر معظم انقلاب با چه بهانه‌اي مي‌تواند زمين بماند؟ رييس‌جمهور نگذاشت بحثي انجام بگيرد و دستور را آغاز كرد اما جلسه خوب پيش نمي‌رفت و خودشان هم حس كرده بودند كه جلسه بسيار سنگين است و بنابراين 15 دقيقه استراحت دادند. در اين فاصله اعضاي دولت به بحث با يكديگر پرداختند كه تكليف ما چيست. حالا که خبر داريم كه رهبر انقلاب با اين انتصاب مخالف هستند آيا مي‌توانيم سكوت كنيم در قبال اين موضوع كه حكم رهبري ناديده گرفته شده و در حال حاضر خلاف آن عمل كنيم؟