توصيه‌هايي براي برخورد با يك كودك سرطاني

ايسنا: يک فوق تخصص روانپزشکي کودک در خصوص ضرورت مطلع کردن کودکان سرطاني نسبت به بيماريشان گفت: حتما بايد کودک نسبت به شرايط جديدي که براي او اتفاق افتاده و هم چنين بيماريش مطلع شود، با اين حال اين آگاهي بايد متناسب با سطح درک کودک و هم چنين خواسته ي او صورت گيرد. دکترجواد محمودي قرايي، آگاهي داشتن نسبت به بيماري را حق کودکان مبتلا به سرطان دانست و گفت: با توجه به اينکه بيماري سرطان، فرايند و مدت درماني طولاني را در پي دارد، کودکان بايد همکاري لازم را با والدين و کادر درماني داشته باشند، با اين منظور کودکان بايد از بيماري خود مطلع باشند. اين روانپزشک با اشاره به نقش والدين در آگاهي بخشي بيماري به کودکان مبتلا به سرطان، اظهار داشت: آگاهي بخشي به کودکان، بايد بر حسب درک، فهم و ميزان کنجکاوي آنها صورت گيرد به طوري که نحوه برداشت کودک شش ساله با 11ساله نسبت به مفاهيم پيرامون آنها بسيار متفاوت است. در اين خصوص والدين که بهترين گزينه براي مطرح کردن اين مسئله محسوب مي شوند، بايد از تکنيک‌هاي خاص گفتاري استفاده کرده و در يک محيط سرشار از آرامش و با استفاده از مقدمه هاي مناسب، بيماري کودک را به او بگويند. وي ادامه داد: زماني که کودکي مبتلا به سرطان مي شود، متاسفانه بسياري از خانواده ها و به ويژه والدين واکنش‌هايي از جمله انکار مسئله، استرس و اضطراب و نا اميدي را از خود بروز مي دهند با اين حال اين عمل از سوي والدين، عکس العملي نيز از سوي کودک به دنبال دارد بنابراين در اوايل مطرح کردن موضوع بيماري با کودک، او ابتدا عصباني و غمگين شده و دست به واکنش‌هاي رفتاري مي دهد که با گذشت زمان از شدت واکنش ها کاسته مي شود. دکتر قرائي، آماده سازي کودک براي درمان را نکته اي مهم بيان کرد و افزود: براي پاسخگويي و همکاري هرچه بيشتر کودک با روند درماني بايد قبل از هر فرايند درماني، توضيحات لازم به کودک داده شود تا هنگام مواجه با شرايط و محيط بيمارستاني، کودک شوکه نشده و بتواند سازگاري مناسب را با نحوه ي درمان داشته باشد. وي ادامه داد: با توجه به اطلاعات موجود نسبت به بيماري سرطان، اين بيماري براي والدين يک نوع انگ اجتماعي تعريف شده است با اين وجود والدين نبايد به هيچ وجه نگران شده و روحيه خود را ازدست بدهند، چراکه بر خلاف باور موجود بسياري از انواع سرطان درکودکان، قابل درمان است. اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران، فراهم کردن يک زندگي نرمال را امري مهم در کاهش استرس کودکان مبتلا به سرطان دانست و تصريح کرد: براي سازگاري بيشتر کودک با شرايط جديد و کاهش استرس در کودکان، والدين بايد محيط و شرايط زندگي عادي را فراهم کنند بنابراين به جز محدوديت هاي پزشکي کودک مبتلا به سرطان مي تواند به مدرسه رفته و يا حتي با همسالان خود بازي کنند. دکتر قرائي در پايان خاطر نشان کرد: محيط هاي بيمارستاني علاوه بر امکانات طبي و پزشکي بايد از امکانات روحي و رواني نيز برخوردار باشند تا بتوانند با ارائه مناسب آنها به بيماران و خانواده هاي آنها به روند درماني بيماري کمک کنند. با اين وجود متاسفانه سيستم هاي حمايت هاي رواني در نظام سلامت کشور بسيار کم است بنابراين در کنار پيگيري هاي پزشکي، حضور يک روانشناس در کادر درماني منجر به تسريع روند درماني مي شود.