گزارشی از مراسم بزرگداشت روح الله داداشی

جهان پهلوانی در دل خاک غنوده است و حالا ده ها هزار نفر از دوستدارانش درعزایش به صف شده اند . روز یک شنبه از ساعت 5 عصر تا نزدیکی های 11 شب ، در چهارراه طالقانی کرج ، جا برای سوزن انداختن هم نیست و بیش از 30 هزار نفراز مردم آمده اند تا مراسم بزرگداشت مردی را برپا کنند که تمام افتخارات ورزشی را درو کرده است . به گزارش خبرنگارورزشی «فردا» ساز عزای مناطق جنوب به نام دمام هم توسط چند جوان کرجی به طور ممتد نواخته می شود و بسیاری از حاضران ، همساز با آهنگ دمام ، در سوگ روح الله داداشی اشک می ریزند . تالار شهیدان نژاد فلاح ، بزرگترین سالن استان البرز است که ظرفیتی بیش از 2 هزار نفر دارد اما در مراسم یادبود روح الله داداشی ، به حدی لابلای صندلی های این سالن هم مملو از عاشقان داداشی می شود که مجری چندین بار تذکر می دهد که احتمال ریزش طبقه دوم سالن وجود دارد اما باز هم لحظه به لحظه بر خیل جمعیت افزوده می شود .ازدحام جمعیت در سالن اصلی مراسم یادبود به حدی است که به راحتی احتمال دارد فردی براثر فشار شدید جمعیت دچار تنگی نفس و حتی مرگ شود. به سختی می توان صحبت های مجری ، مداحی های اجرا شده یا کلیپ های پخش شده در وصف دادشی را در سالن اصلی شنید . بیرون از سالن هم ده ها هزار نفرپشت در مانده اند و هرازچندگاهی با فشار شدید بر روی درب ورودی ، صدها نفر خود را به زور وارد سالن می کنند و دوباره انتظامات سالن با هزار مشقت درب باز شده را می بندد و این چرخه بارها و بارها تکرار می شود . بسیاری از مقامات دولتی استان البرزو بسیاری از چهره های مطرح ورزشی هم درمراسم یادبود قوی ترین مرد ایران حضور یافته اند .

علی اسماعیلی ، دوست نزدیک داداشی و قهرمان چندین دوره از مسابقات قویترین مردان ایران هم پای میکروفن می رود و جمله ای می گوید که اشک خیلی ها را در سالن در می آورد : بعضی وقت ها من قهرمان مسابقات قویترین مردان ایران می شدم و بعضی وقت ها هم داداشی ؛ اما حالا که فکر می کنم می بینم همیشه در مرام و معرفت به اوباخته ام ! سعید حمودی و کمال شریفی ، ازشرکت کنندگان مسابقات مردان آهنین نیز بر روی صحنه ظاهر می شوندو ضمن ابراز تاسف شدید از مرگ این ورزشکار، هجرت او را به خانواده ورزش ایران تسلیت می گویند . علی داداشی ، برادر روح الله با چهره ای گرفته و داغدار ، از همه مردم برای حضورشان در این مراسم تشکرمی کند و رودرروی جمعیت با صدایی خسته می گوید : روح الله داداشی از بین ما رفت اما دیگر نگذاریم پهلوانی ها هم بمیرد . طبق برنامه ریزی های انجام شده ، مراسم باید ساعت هشت غروب تمام می شد اما دسته های سینه زنی در بیرون ازتالار اصلی ، مراسم سوگواری را با حرارتی وصف ناپذیر ادامه می دهند و هزاران تلفن همراه از سینه زنان ، نوازندگان طبل و سنج ، پلاکاردهای متعدد تسلیت و خیل عظیم جمعیت عزادار در خیابان های منتهی به تالار شهیدان نژاد فلاح ، فیلم می گیرند .

بهنام محمودی ، کاپیتان سابق تیم ملی والیبال ایران که درمراسم یادبود دوست و همشهری کرجی اش شرکت کرده است ، در گفتگو با خبرنگار ما عنوان می کند که هنوز هم از مرگ داداشی شوکه است : روح الله مثل برادرم بود و او هم مثل من از صفر شروع کرد . جمعیت عظیمی که در مراسم یادبوداو شرکت کرده اند ، نشان می دهد که تا چه حد مردم به او عشق می ورزیدند . امیدوارم دیگر این گونه قتل ها تکرار نشود و مسئولان با فرهنگ سازی و وضع قوانین مناسب ، مانع از حمل سلاح سرد توسط جوانان شوند .

مهران جوادی نیا ، قهرمان سابق کشتی ایران و جهان نیز در گفتگو با مای تاکید می کند که داداشی از جمله مودب ترین ورزشکارانی بوده که تا به امروزدیده است : قهرمان بودن مهم نیست ، انسان بودن مهم است . روح االله را از قدیم می شناختم . او علاوه بر یک قهرمان واقعی ، یک انسان به تمام معنا هم بود و واقعا متاسفم که یک شهر، به خاطر ندانم کاری چند نوجوان ، این چنین عزادار شده است . در ادامه ، محرم پناهی ، قهرمان فعلی و نام آشنای چندین دوره مسابقات پرورش اندام جهان از نبود امنیت در کشور انتقادکرده و درباره رفاقت قدیمی اش با داداشی می گوید : تا 24 ساعت قبل از مرگ روح الله با هم بودیم .مطمئن باشید که اگر مردم او را دوست نداشتند ، در این حجم وسیع در مراسم شرکت نمی کردند .فقط امیدوارم که نه تنها برای ورزشکاران ، بلکه برای مردم عادی هم امنیت به گونه ای برقرار شود که حداقل افراد با شک و ترس به خیابان نیایند ! علی اصغر مدیر روستا ، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران نیزبا کت و شلواری شیک در فضای سبز بیرون سالن قدم می زند در پاسخ به این سوال که چه باید کرد تا دیگر چنین حوادثی تکرار نشود ، خاطر نشان می کند : آنقدر در فضای ورزشی ایران بوده ام که با چند برخورد می توانم بفهمم چه ورزشکاری منش پهلوانی دارد و چه ورزشکاری ندارد. انصافا بسیاری از ورزشکاران واز جمله خود من ، شیفته اخلاق پسندیده روح الله بودیم و آرزومی کنم که آستانه صبر وتحمل جوانان ما بسیار بالاتر از این حرف ها برود و حداقل اختلافات شان را با چاقو حل نکنند .

مراسم یادبود تا انتهای شب به طول می کشد و جمعیت رفته رفته متفرق می شوند . فشار جمعیت باعث شده که احساس می کنم انگار چند ساعت تمام را در قطارهای مترو و آن هم در ساعت های پیک آن گذرانده ام . ازخیابان شهید بهشتی کرج که می گذرم ، حسن جارچی 67 ساله ، دارنده 53 مدال مسابقات کشتی ایران و جهان ، دستم را می گیرد و با نجوایی آرام و در گوشی می گوید : با همه که مصاحبه گرفتی اما از ما نگرفتی ولی حداقل از قول من پیرمرد هم حتما بنویس که بهتر است ورزشکار را تاوقتی که زنده است هوایش راداشته باشیم ، نه این که بعد مرگش، پشت سر هم برایش مراسم یادبود بگیریم !