مخالفت دولتیها با وحدت اصولگرایان علنی شد
اتفاق دیگری که در جریان وحدت اصولگرایان رخ داد، به زمانی مربوط میشود که مسئله عزل وزیر اطلاعات از سوی احمدینژاد اتفاق افتاد. از آنجا که تبعیت از فرمانهای رهبری یکی از اصول اصولگرایی است و به اعتقاد قاطبه اصولگرایان در برهههایی نسبت به اجرای اوامر مقام معظم رهبری تعلل شده است.
تهران امروز: جریانهای نزدیک به دولت و ائتلافهایی که با نام اصولگرایی قصد حضور در انتخابات دوره نهم مجلس و ریاستجمهوری را دارند، در یادداشتها و گفتوگوهایی سعی در ناکارآمد نشان دادن فعالیتها و سازوکارهای کمیته ۱۵ نفره دارند و به بهانهجوییهایی مانند عدم حضور نماینده طیف دولت در کمیته ۱۵ نفره پرداختند. روزنامه ایران به عنوان ارگان رسانهای رسمی دولت، در شماره شنبه خود گزارشی در مورد کمیته ۸ + ۷ داشت که طی آن با تعدادی از نمایندگان حامی دولت در مجلس شورای اسلامی به گفتوگو پرداخته شده است. موضوع مشترکی که در تمام این گفتوگوها به چشم میخورد، انتقاد آنها از عدم حضور نمایندهای از جانب دولت در کمیته ۱۵ نفره است. به عنوان مثال ستار هدایتخواه در گفتوگو با این روزنامه گفته است: «یکی از افراد و جریاناتی که در سطح کشور پایگاه و بدنه اجتماعی دارد، احمدینژاد و طیفی است که ضمن پایبندی به اصول و ولایتمداری به عنوان رئیسجمهور موفق و مردمی از ایشان حمایت میکنند. حضور نماینده ایشان و این طیف در ترکیب شورای اصولگرایان ضروری است و به انسجام و مقبولیت آن در سطح ملی کمک میکند.» چرا دولت نماینده ندارد؟ اما چرا نمایندگانی از دولت در کمیته ۱۵ نفره اصولگرایان حضور ندارند؟ برای پاسخ به این سوال باید به کمی قبلتر یعنی زمانی که دولت در تشکیل جلسه وحدت اصولگرایان پیشقدم شد و در خبری که در سایت خود منتشر کرد، اینچنین آورد که ۳۰ نفر از اصولگرایان در این نشست حضور داشتند اما با نگاهی به اسامی افرادی که برای حضور در این نشست کارت دعوت دریافت کرده بودند، میتوان به آسانی دریافت که حدود ۱۵ نفر از جمع ۳۰ نفره، اهالی پاستور بودند و از سوی دیگر نمایندگان طیفهای منتقد اصولگرا کارت دعوتی برای حضور در این نشست دریافت نکردند. اینها، اولین نشانههای اراده دولت برای جداسازی خود از سایر اصولگرایان و ایجاد انشقاق در بدنه اصولگرایی بود. آغاز سهمخواهیهای دولت پس از اینکه در همان جلسه «ولایتی، حدادعادل و عسگراولادی» از سوی احمدینژاد به عنوان کمیته وحدت برای تعیین سازوکارهای وحدت تعیین شدند، برخی نیروهای نزدیک به دولت بر طبل مخالفت کوبیدند و این شائبه را مطرح کردند که معیار انتخاب این ۳ نماینده چه بوده است؟ یک هفته بعد قرار بود دومین نشست وحدت دولت برای ائتلاف با جامعتین که هدف آنها هم وحدت بین اصولگرایان بود، تشکیل شود اما در همان زمان شائبه سهمخواهی طیف پاستورنشین در رسانهها به شکل جدی مطرح شد و برگزار نشدن یا رسانهای نشدن خبر این دیدار بر قوت شایعات افزود. پس از این شایعات بود که دیگر نشست وحدتی با محوریت پاستور برگزار نشد و پاستورنشینی هم به خود اجازه نداد تا در مورد وحدت میان اصولگرایان سخن بگوید. ورود جریان انحرافی به گود انتخابات از همان زمان یعنی پایان تلاشهای دولتیها برای وحدت بود که پروژه تخریب اصولگرایان منتقد و مستقل که همواره نقش مهمی در وحدت اصولگرایان داشتند از سوی جریان انحرافی در پاستور رقم خورد. این پروژه اینگونه پیش رفت که اعضای جوان پاستور در گفتوگوهایی با رسانههای اصلاح طلب، از اصولگرایان به عنوان رقبای انتخاباتی خود نام بردند و در زمانی هم به صراحت اعلام کردند کرسیهای راست سنتی در مجلس نهم متعلق به این جریان (جریان انحرافی) خواهد شد. این جریان در زمانی هم اعلام کرد که ۱۵۰ کرسی بهارستان به آنها تعلق دارد. سکوت دردسرساز رئیسجمهور در زمانی که جریان انحرافی اینچنین بیپروا دم از رقابت خود با اصولگرایان میزد و آنها را رقیب انتخاباتی خود مینامید، همگان از رئیسجمهور انتظار داشتند برای حفظ وحدت اصولگرایی واکنشهایی در رد این اظهارات داشته باشد و با تلاشهای جدید برای تقویت در اردوگاه اصولگرایی نشان دهد که اعتقادی به جریان انحرافی و تفکرات این طیف ندارد اما رئیسجمهور در نشست مطبوعاتی اعلام کرد که موضع او سکوت الهام بخش خواهد بود. احمدینژاد تا امروز و بهرغم اینکه قاطبه اصولگرایان مشکل فعلی در اردوگاه اصولگرایی را عدم اعلام برائت رئیسجمهور از جریان انحرافی میدانند، نه تنها حاضر نشده تا از حمایت جریان انحرافی دست بردارد و با دیگر اصولگرایان همنوا شود بلکه در اظهاراتی بازداشت اعضای جریان انحرافی را عبور از خط قرمز عنوان کرد. اتفاق دیگری که در جریان وحدت اصولگرایان رخ داد، به زمانی مربوط میشود که مسئله عزل وزیر اطلاعات از سوی احمدینژاد اتفاق افتاد. از آنجا که تبعیت از فرمانهای رهبری یکی از اصول اصولگرایی است و به اعتقاد قاطبه اصولگرایان در برهههایی نسبت به اجرای اوامر مقام معظم رهبری تعلل شده است. عطف به این امر آگاهان وحدتبخشی از جانب پاستور را بلاموضوع دانستند و در اصولگرا دانستن طیف پاستور دچار تردیدهای جدی شدند که این مسئله هم در کمرنگ شدن نقش دولتیها در پروسه وحدت نقش مهمی داشت. هیچ کس نماینده دولت نمیشود حال دولتیها در عین حالی که هیچ تلاشی در راستای وحدت اصولگرایان انجام ندادهاند دو روز پس از سخنان آیتالله مهدوی کنی در راستای توجه اصولگرایان به دوری از تفرقه و انشقاق، مدعی داشتن نماینده در کمیته ۸ + ۷ هستند و از آنجا که ظاهرا هیچ اصولگرایی مایل به نمایندگی دولت نیست، به فرافکنی در مورد نمایندگان دیگر جریانات سیاسی پرداختهاند. پیش از این خبری در سایتها منتشر شد که بر مبنای آن از میان محصولی، زارعی و لنکرانی (از مخالفان جریان انحرافی)، یک نفر به عنوان نماینده دولت معرفی خواهد شد که هر سه نفر با حضور در جبههای موازی ۷+۸ که نام پایداری را داشت، از نمایندگی دولت سرباز زدند. پس از آن، عنوان شد حجتالاسلام آقاتهرانی نماینده دولت خواهد بود که او هم روز گذشته در گفتوگویی اعلام کرد به هیچوجه نماینده دولت بودن را نمیپذیرد.