در مورد «ذاتالريه» چه میدانيد؟
زماني كه شخصي به بيماري ذاتالريه مبتلا ميشود، ريههاي وي بر اثر عفونتهاي ويروسي، قارچي و باكتريايي ملتهب مي شود و در نتيجه كيسه هوايي ريهها كوچك و كوچكتر ميگردد و باعث سخت شدن تنفس ميشود.
ایسنا: ذاتالريه يا سينه پهلو يکي از بيماريهاي عفوني پارانشيم ريه است و بر اثر آلودگي به باکتريها، ويروسها، قارچها، انگلها و يا صدمات شيميايي و فيزيکي ريه ايجاد ميشود. اين بيماري در تمام گروههاي سني ممکن است رخ دهد و يکي از علل اصلي مرگ در سالمندان و نوزادان است. سازمان بهداشت جهاني برآورد کردهاست که يکسوم مرگومير نوزادان زير يکسال ناشي از ذاتالريه است. بهبودي بستگي به نوع بيماري، انتخاب روش درماني مناسب و سلامت جسمي شخص دارد. زماني كه شخصي به بيماري ذاتالريه مبتلا ميشود، ريههاي وي بر اثر عفونتهاي ويروسي، قارچي و باكتريايي ملتهب مي شود و در نتيجه كيسه هوايي ريهها كوچك و كوچكتر ميگردد و باعث سخت شدن تنفس ميشود. در حالت طبيعي كيسه هواي ريهها كه مملو از هوا هستند مبادله گاز اكسيژن را در ريهها تسهيل مينمايد در حالي كه در بيماري ذاتالريه، اين كيسهها به جاي اينكه مملو از هوا باشند با چرك و خلط پر ميشوند و با نشانههايي از جمله احساس درد در قفسه سينه، سرفه كردن، به سختي تنفس كردن و... همراه ميشود. ذاتالريه بيماري خطرناك است و در صورت تداوم نشانهها بايد بلافاصله به پزشك مراجعه كرد تا در صورت نياز در بيمارستان بستري شد، در غير اين صورت ميتواند منجر به مرگ شود. بيماريهايي زمينه اي همچون آسم و ضعف سيستم ايمني مي تواند عوارض ناشي از ذات الريه را افزايش دهد. در بعضي مواقع ذات الريه بر اثر ابتلا به آنفلوانزا و سرماخوردگي به وجود ميآيد كه در شرايط عوارض ناشي از ذات الريه خطرناكتر از حد معمول است. ذاتالريه انواع مختلفي دارد كه ميتوان براساس تفاوتهاي آنها را در دستههاي ويروسي، قارچي و باكتريايي طبقهبندي كرد. رايجترين نوع ذات الريه، ذات الريهايست كه در اثر باكتري به وجود ميآيد و ذات الريه قارچي نيز از آن ناشي ميشود. عفونتهاي ريوي كه منجر به ذات الريههاي حاد و مزمن ميشود، ممكن است در مدت سه هفته و يا كمتر از آن نشانههاي خود را بروز دهد. اين عفونتهاي ريوي يكي از اصليترين عوارض و تبعات عفونتهاي قارچي و باكتريايي محسوب ميشود. ذاتالريه نشانههاي زيادي دارد و نبايد آن را با آنفلوانزا و سرماخوردگي اشتباه گرفت. نشانههاي ناشي از آن در ابتدا قابل تحمل است اما به مرور زمان دردناك و غيرقابل تحمل ميشود؛ افرادي كه به ذات الريه مبتلا هستند عوارض و نشانههايي از قبيل احساس سرما، سرفههاي مكرر، احساس خستگي، گرفتگي ماهيچهها، تب بالا، بزرگ شدن غدههاي چركي، يرقان، احساس درد در قفسه سينه، تند شدن فاصله تنفس و سخت شدن تنفس را از خود بروز ميدهند. از بارزترين نشانهها نيز مي توان به لرزش صدا، تب بالا، سرفههاي خشك، زياد شدن خلط سينه و سخت شدن تنفس اشاره كرد. ذات الريه، از نتايج عفونتهاي قارچي، باكتريايي و ويروسي ميباشد. ذات الريه ممكن است بعد از مبتلا شدن به آنفلوانزا و سرماخوردگي بروز كند. درست است كه آنفلوانزا و سرماخوردگي واگيردار است اما خود بيماري ذات الريه قابل انتقال نميباشد، به طوري كلي، ذات الريه بيماري خطرناكي است كه ممكن است شخص مجبور باشد هفتهها و يا حتي چند ماه در بيمارستان بستري شود. فاكتورهايي از جمله اعتياد به الكل، سيگار كشيدن، حملات ناگهاني قلبي، آسم، بيماري سلول هاي داسي شكل، سوء تغذيه، آلرژي، استفاده زياد از مواد شيميايي و ... خطر ابتلا به ذات الريه را افزايش مي دهند كه پزشك متخصص براي تشخيص ذات الريه و توصيههاي لازم بعد از آن اين موارد را در نظر ميگيرد. بيشترين خطر بيماري ذات الريه، كودكان 7 تا 12ساله را تهديد ميكند. در افراد بزرگسال نيز باعث اختلال در سيستم ايمني ميشود و اگر به موقع درمان نشوند، خطرات جبران ناپذيري و حتي مرگ را به دنبال دارد. در ابتداي تشخيص، پزشك مربوطه، به صداي ريهها گوش ميكند، در مورد نوع تنفس و اختلالات آن آزمايشاتي را انجام ميدهد. در مواردي كه به تستهاي پيشرفته نياز است از اشعه X استفاده مي شود با اين كار مشخص مي شود كه آيا در ريهها، هوا انباشته شده و يا چرك، در صورتي كه مايع موجود چرك و عفونت باشد مشخص ميشود كه فرد به ذات الريه مبتلا ميباشد. روند معمول درمان ذات الريه به گونهاي است كه براي فرد آنتي بيوتيكهاي ويژه تجويزميشود اما با سرم به سياهرگهاي وريدي وارد شود. بنابراين آنتي بيوتيكهاي خوراكي در درمان اين بيماري نقشي ندارند. براساس گزارش پايگاه اطلاع رساني سيمپتمفايند، در ذات الريه مزمن، دستگاهي هميشه با بيمار همراه است كه اكسيژن خالص را به ريهها بفرستد. اشعه X اين كمك را ميكند كه آيا تغييراتي در ريه ديده مي شود يا خير و اگر ديده ميشود چگونه تغييراتي است؟ آيا فرد به ذات الريه مبتلا است؟ اگر مبتلا است كدام نوع؟ پس اشعه X نقش مهمي در تشخيص و درمان اين بيماري داشته است و در مواردي كه ذات الريه براي فرد، درناك و غيرقابل تحمل است بهتر است هم قبل و هم بعد از بهبود از آنتي بيوتيك استفاده شود. البته در بيمارستان آنتي بيوتيك از طريق رگ هاي وريدي به بدن وارد مي شود. در مواردي كه شخص را در منزل بستري ميكنيد پارچههاي نمدار و بخاردار و آب مقطر مي تواند مفيد باشد و استفاده از دستگاه بخور عصاره نعناع نيز در فضا كمك زيادي به تنفس ميكند. البته استفاده از آب ميوههاي خالص و غذاهاي مقوي آبكي نيز ميتواند در درمان بيماري موثر باشد و باعث از بين رفتن چرك و خلط در ريهها مي شود.