اینجا جانباز بودن ارج و قرب دارد
جانباز سهمیه نمیخواهد، ماشین نمیخواهد، جانباز با امام و خدای خودش معامله کرده، جانباز ارزش میخواهد و احترام، مدیر باید برای مردم کار کند، مردم هم صدقه نمیخواهند، مردم کار میخواهند، خدمت میخواهند و...
اینجا جنوب شهر تهران است، منطقه بیست که بیشتر به شهرری و حرم شاه عبدالعظیماش معروف است، شهر ری در واقع نقطه آغاز پایتخت شدن تهران است که حالا بیش از ۱۰۰ سال این عنوان را با خود دارد، همین حالا هم منطقه خاصی است، حدود۳۸۰ هزار نفر جمعیت دارد و در سال پذیرای ۱۰ تا ۱۲ میلیون زائر و مسافر است. از میان خیابانهای منطقه که میگذریم نام شهدا بر بیشتر کوچههای آن نقش بسته است، در نزدیکی حرم چند سالی است که ساکنین منطقه یک میهمان داشتهاند، پروژهای بزرگ که قرار بوده مجموعهای ورزشی برای جانبازان باشد و حالا ساخته شده، با ساختمانی جدید و مدرن، محوطهای بزرگ و زمینهای متعدد و سالنهای مختلف، این مجموعه ورزشی مخصوص جانبازان، مجموعه قمر بنی هاشم است که در قلب جنوبیترین منطقه تهران پذیرای قهرمانان همیشه زنده شهر شده است. این مجموعه ۲۳ هزار متر مربع وسعت دارد و بزرگترین مجموعه ورزشی مخصوص جانبازان در کشور و حتی در منطقه است، سالنهای چند منظوره، پیست ویلچررانی، مجموعه استخر و سونا و... بخشی از امکاناتی است که برای جانبازان در نظر گرفته شده تا بخش عمدهای از نیازهای این قشر جامعه را پاسخگو باشد. مجتبی ۲۵ ساله ساکن همین محله است، میگوید: ما جنوب شهریها به جنوب شهری بودن عادت کردهایم، ورزشگاهی مثل قمر بنی هاشم برای شهر ری مثل یک برج میلاد است، این منطقه خیلی قدیمی است و ورزشگاه جدید چهره منطقه را عوض کرده است، خدا کند این کارها ادامه داشته باشد، هرچقدر هم که در شهرری و جنوب شهر ورزشگاه و پارک و کتابخانه بسازند باز هم کم است. آقا رسول حدود ۵۰ سال دارد و میگوید این منطقه در طول سالهای دفاع مقدس بیشتر از سایر مناطق شهید داشته است، آقا رسول که از کسبه حوالی خیابان کمیل است میگوید: در این چند ساله شهرری عوض شده، ایستگاه مترو، بزرگراه، سینما و حالا هم این باشگاه که چیزی از ورزشگاهها و سالنهای شمل شهر کم ندارد، اینجانبازها حقشان است، تازه در این سالها برایشان کم کار شده، یک جانباز نباید برای سلامتیاش، برای ورزش مجبور باشد کل شهر را بالا و پایین برود و آخر هم قید ورزش را بزند و خانه نشین شود. آقا رسول میگوید: این منطقه کلی جانباز دارد، کلی قهرمان دارد، زودتر از اینها باید به دادش میرسیدند، حالا هم هرکس باعث و بانی کار شده دستش درد نکند، هرکس به این مردم و خصوصا اینجانبازها و خانوادشون خدمت کنه آخر و عاقبتش خیره. نمای شیشهای مجموعه ورزشی قمر بنی هاشم و ارتفاع بنای آن موجب شده تا از خیلی دورترها چشم هر عابری را به خود خیره کند، محوطه سازی و پیاده راه آن کاملا برای تردد جانبازان مناسب سازی شده، داخل مجموعه که میشوی همه چیز بوی نویی میدهد، استخر زیبا، میزهای پینگ پنگ، سالن ورزشهای توپی، کتابخانه و... اینجا یک مجموعه کامل است که در ساختنش دقت شده تا تواناییها و تمایزات جسمی جانبازان و معلولین در نظر گرفته شود. شهردار منطقه ۲۰ میگوید: این مجموعه هدیه کوچکی به جانبازان هشت سال دفاع مقدس است که با از خود گذشتگی خود ریشههای انقلاب اسلامی را تنومندتر کردهاند، این مجموعه در مساحتی بالغ بر ۵/۴ هکتار هکتار احداث شده است و دارای امکاناتی فرهنگی و ورزشی از قبیل بوستان و آلاچیق، آمفی تئاتر و پارکینگ، آبنما، پیست دومیدانی، تندیس، محوطه ورزش عمومی، استخر و سونا، سالنهای آموزشی، سالنهای بسکتبال، والیبال، فوتسال، تنیس روی میز، بدنسازی، تیراندازی، پیست ویلچر رانی، رستوران، گالری، کافی نت، رستوران، کتابخانه، کلاسهای آموزشی و مشاوره، کارگاه فنی، است. محمد باقر قالیباف، شهردار تهران هم در مراسم افتتاح این مجموعه تأکید کرده است: جانبازان دوران دفاع مقدس به راستی پیروان واقعی امام حسین (ع) و حضرت عباس هستند که هم اکنون بر تخت بیمارستانها و یا روی ولیچر قرار دارند، با اقتدار مقابل ظلم و استکبار ایستادند و با دیدن این عزیزان باید شکر نعمت سلامتی امان را با خدمت خالصانه و حفظ کرامت و عزت این عزیزان به عمل آوریم. به گفته شهردار تهران ساخت مجموعه ورزشی ویژه جانبازان اولین تجربه در کشور بوده و حتی در کشورهای پیشرفته نیز به ندرت چنین مراکزی ایجاد شده و در نظر داریم علاوه بر این مجموعه که در جنوب تهران قرار دارد سه مجموعه دیگر برای جانبازان در شمال شرقی، شمال غربی و جنوب غربی نیز احداث شود. تصویری که از مجموعه قمر بنی هاشم و جانبازان میبینیم با همه آنچه ذهن ما از وضعیت زندگی جانبازان و امکانات مربوط به آنها در یاد دارد متفاوت است، هنوز هم صفحات روزنامهها، اخبار سایتها و... هر از چند گاهی جانبازی را معرفی میکنند که در بیتوجهی و کم کاری مسئولین و نهادهای مسئول پرفتار روزمرگیاند و عزت خود را در سختترین شرایط پاسداری میکنند. اینجا جایی است که جانباز بودن یعنی سر را بالا گرفتن، اینجا ارج و قرب دارند و میتوانند از میان همه دغدغههای روزمره و نامردیهای روزگاه لحظهای آرامش را تجربه کنند و بدنهای به یادگار مانده از سالهای حماسه را میهمان سلامت کنند. محسن جانباز ۷۵ درصد است، با زحمت لباسش را از تن بیرون آورده، تن گرمازدهاش را میهمان آب خنک استخر میکند، محسن که از ما قول گرفته از اسم وربط کاملش در لباس رزمنده چیزی نگوییم میگوید: مدیر این مملکت باید از جنس همین مردم باشد، باید خاک جبهه را خورده باشد، باید از جنس بچههای جنگ باشد، آنوقت میاید برای مردم کار میکند. حاج محسن میگوید: جانباز سهمیه نمیخواهد، ماشین نمیخواهد، جانباز با امام و خدای خودش معامله کرده، جانباز ارزش میخواهد و احترام، مدیر باید برای مردم کار کند، مردم هم صدقه نمیخواهند، مردم کار میخواهند، خدمت میخواهند و...