«سینما کانون» از بچههای آسمان تا قهوه خانه ابتذال
این نمایش سرشار از لمپن بازی و فاقد هرگونه وجاهت محتوایی و هنری، تمام ارزشهای فعلی جامعه را به وضوح و با اصرار عوامل آن به سخره میگیرد و بر روی صحنه مقدس تئاتر رفته و همه روزه قریب به دو ساعت، انواع و اقسام کلمات و جملات رکیک را مسلسل وار به مخاطب عرضه میکند.
سینما کانون از زیر مجموعههای کانون پرورش فکری کودکان و نوجونان که روزگاری محل نمایش آثار فیلمسازانی همچون مجید مجیدی بوده، به وضعیتی دچار شده که درسالن سینمای آن نمایشی مالامال از ترانههای مبتذل و رفتارهای جاهل منشانه و کاملا مغایر با تمام ارزشهای جامعه اسلامی ایرانی اجرا میشود. به گزارش «فردا»، در سالهای بعد از انقلاب کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان به همت هنرمندان دلسوز و متعهدی همچون بهزاد بهزادپور و مهدی پوررضاییان و سینماگران توانمندی مثل محمد علی طالبی و... به محلی بسیار موثر در روند خلق آثار ارزشمند تبدیل شد و تهیه و تولید فیلم سینمایی همچون بچههای آسمان همین اوضاع بود. اما، در حالی که همه صاحب نظران، هنرمندان؛ مسئولان و به طور کلی «آحاد ملت» به خوبی بر این موضوع بسیار مهم اتفاق نظر دارند که در جبههای بسیار گستردهتر و حساستر، به نام «فرهنگ»، در حال رویارویی با دشمنان کشورمان هستیم و این نبرد، به دلیل مختصات بسیار پیچیدهای که دارد با عنوان «جنگ نرم» مطرح شده و سران نظام، بخصوص مقام معظم رهبری در هر فرصتی مردم و مسئولان را به آگاهی و دقت بیشتر توصیه میکنند، باید پرسید اوضاع مرکزی که به طور مستقیم وظیفه خلق آثار هنری کودکان و نوجوانان را برعهده داشته و دارد، چگونه است؟ این پرسش را از منظری دیگر نیز باید مطرح کرد و پرسید: در حالی که در تمام دنیا صاحب نظران و کارشناسان تربیت کودکان و نوجوانان بهترین روش برای پرورش فکری کودکان و نوجوانان را استفاده از محصولات فرهنگی هنری میدانند، مرکزی که زیر نظر وزارت آموزش و پرورش، مسئول این فعالیت است، در چه وضعی است؟ برای پاسخ به این سوال نیاز به طی کردن مسیری طولانی نیست و فقط کافیست به یکی از ویترینهای کانون پرورش فکری یعنی «سینما کانون» که همواره محل نمایش فیلمهای سینمایی مخصوص کودکان و نوجوانان بود، مراجعه کرد. دو سال قبل در اخبار آمده بود که این سینما، پس از مدتی رکود و تعطیلی، دوباره به محلی برای نمایش فیلمهای مطرح سینمای ایران برای و درباره کودکان و نوجوانان تبدیل میشود، اما متاسفانه این فکر قابل تحسین به مرحله اجرا نرسید و در حال حاضر نه تنها آن سینما به کاری که مسئولان وعده دادند اختصاص نیافته است، بلکه به مدد مجوز صادر شده توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نمایشی در آن اجرا میشود که باعث تاسف بسیار است. در واقع نفس اجرای تئاتر، در سالن سینما و در کنار اکران فیلم، در حالی که هنر تئاتر در تهران با کمبود شدید سالن مواجه است، شاید تصمیم نامناسبی نباشد؛ اما وقتی توجه شود که این اثر دارای اجازه اجرا از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اثری بسیار سخیف است که بیشتر به برگزاری کنسرت ترانههای مبتذل و غیرمجاز شبیه است تا اجرای نمایشی کمدی و مفرح برای مردم، درد عمیقتر میشود. به عبارت دیگر، از اینجای کار اوضاع فعلی سینما کانون بقدری بغرنجتر میشود که اساسا تغییر ماهیت این سینما و توقف مطلق نمایش فیلمهای سینمایی مخصوص آتیه سازان کشور تقلیل جایگاه مییابد و معضل دوم محسوب میشود؛ چون اهل سئوال، به دنبال پاسخ این پرسش خواهند رفت که در کشوری که داعیه دار ارزش گرایی و تقید مطلق به موازین اسلامی است، این نمایش سرشار از لمپن بازی و فاقد هرگونه وجاهت محتوایی و هنری، در حالی که تمام ارزشهای فعلی جامعه را به وضوح و با اصرار عوامل آن به سخره میگیرد و بر روی صحنه مقدس تئاتر رفته و همه روزه قریب به دو ساعت، انواع و اقسام کلمات و جملات رکیک را مسلسل وار به مخاطب عرضه میکند، چگونه و با چه معیاری اجرا میشود؟ خلاصه اینکه چه کس یا کسانی پاسخگوی این پرسش هستند که: بر این مرکز چه رفته است که سالها قبل آنچنان فعالیت میکرد که منجر به یاری رساندن به مجید مجیدیها میشد تا با ساخت بچههای آسمان، ارزشهای انسانی برآمده از جامعه مومن وسرشار از نجابت ایران را نه تنها به عموم هموطنانش، بلکه به تمام دنیا یادآور شود، اما امروز محلی برای عرضه سخیفترین آثار هنری شده است،. کاش میشد اوضاع اسفناک سینما کانون، این ویترین بسیار مخدوش از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، را نادیده گرفت و بدون توجه به اینکه «مشت نمونه خروار است»، سری به بخشهای دیگر کانون زد، تا بعد از آن به مردم اعلام شود که برخلاف اوضاع آنجایی که به محلی برای تخلف محرز از قوانین مربوط به اجرای صحیح و ضابطهمند نمایش تبدیل شده است، اما، در بخشهای دیگر این مرکز فرهنگ ساز و هنر پرور، مثل دفتر تهیه و تولید کتابهای داستانی و یا مرکز تولید تئاتر کانون، هنوز بارقههایی از امید وجود دارد و هنوز کانون وجود دارد و به تبع آن، هنوز کسانی در آن میکوشند انواع و اقسام محصولات فرهنگی و هنری ارزشمند و جذاب به کودکان و نوجوانان این مرز و بوم خدمت میکنند.