قهرمانی كه پهلوان نبود

فارس: قوي‌ترين مردي كه در مسابقات مختلف توانسته بود با اتكا به بازوان بادكرده خود، وزنه‌ها و اجسام چند صد كيلويي را از زمين كنده و در نهايت با بادي در غبغب، خود را قوي‌ترين مرد ايران معرفي كند، اين‌بار نتوانست مقابل مغز چند گرمي و لجام گسيخته خود مقاومت كند و قمه را مانند يك وزنه به بدن بي‌دفاع شهروندي فرود آورد. چهارشنبه هفتم ارديبهشت، خبر وقوع درگيري منجر به قتلي در سطح شهر تهران پيچيد كه در نگاه اول مانند ديگر درگيري‌هاي روتين كه در شهر رخ مي‌دهد بود اما ساعاتي از اين حادثه نگذشته بود كه اين درگيري و قتل، نه تنها در تهران بلكه در كشور خبرساز شد. نكته خبرساز اين درگيري اين بود كه يك طرف درگيري و متأسفانه عامل قتل و جراحت شديد دو شهروند تهراني، امير قرايي، يكي از به اصطلاح قوي‌ترين مردان ايران در سال‌هاي گذشته بود. طبق اخباري كه از منابع رسمي و غيررسمي شنيده شد، برادران قرايي به خاطر اختلاف حساب 3 ميليون توماني با شخصي، با اين فرد درگير شده و امير قرايي در اين درگيري به شكلي كه هم از اصول جوانمردي و هم از اصول حرفه‌اي به دور بود، با استفاده از قمه، فرد بدهكار را با ضربات قمه به قتل رساند و فردي كه همراه او بود را از ناحيه دست به شدت مجروح كرد. همان‎طور كه گفته شد اين حادثه در نگاه اول، مانند بسيار حوادثي است كه متأسفانه نه‌تنها در سطح پايتخت كه در تمام كشور رخ مي‌دهد؛ اما نكته تأسف برانگيز اين حادثه اين بود كه يك طرف اين حادثه و عامل اين جنايت،‌ فردي بود كه به اذعان چندباره ما رسانه‌ها، يكي از قوي‌ترين مردان ايران بوده است. قوي‌ترين مردي كه در مسابقات مختلف توانسته بود با اتكا به بازوان بادكرده خود، وزنه‌ها و اجسام چند صد كيلويي را از زمين كنده و در نهايت با بادي در غبغب خود را قوي‌ترين مرد ايران معرفي كند، اين‌بار نتوانست مقابل مغز چند گرمي و لجام گسيخته خود مقاومت كند و قمه را مانند يك وزنه به بدن بي‌دفاع شهروندي فرود آورد. امير، حتي در اين مبارزه نابرابر به قدرت بازوان و هيكل قوي خود تكيه نكرد و با استفاده از سلاح اراذل و اوباشي كه غير از قمه و قداره هيچ زور و قدرتي ندارند، وارد ميدان مبارزه شد. جداي از اينكه حمل قمه توسط اين به اصطلاح قوي‌ترين مرد ايران، نشان مي‌دهد كه اين فرد نه‌تنها هيچ بويي از مرام و مسلك پهلواني و قهرماني نبرده است، بايد به نقش رسانه‌ها و سيستم ورزش پا در هواي ايران كه فقط به قهرماني در مسابقات مي‌انديشد و اخلاق را فراموش كرده است، در بروز اين حوادث اشاره كرد. متأسفانه چند سالي است كه رسانه‌ها به ويژه رسانه ملي با پوشش وسيع مسابقات قوي‌ترين مردان ايران،‌ مسابقه و مبارزه چند ورزشكار را به تصوير مي‌كشند كه در نهايت و بعد از جدال سنگين با وزنه‌هاي آهني، يكي از آنها به عنوان قوي‌ترين مرد ايران معرفي مي‌شود و به پاس اين همه رشادت، با تحويل سكه‌هاي طلا و خودرو از آنها تقدير مي‌شود. قرار نيست زحمات اين افراد براي حضور در اين مسابقات را ناديده بگيريم يا اينكه پهلوانان، قوي‌ترين و قهرمانان اصلي اين كشور را معرفي كنيم چرا كه اين افراد هم مي‌توانند به جايگاه اصلي اين عناوين دست يابند اما نكته‌اي كه در اين زمينه بايد به آن اشاره كرد و توجه داشت اين است كه رسانه‌ها نبايد بدون ملاحظه به اين افراد بال و پر داده و آنها را بي‌دليل بزرگ كنند. رسانه‌ها قطعا در شخصيت‌دهي به ورزشكاران نقش دارند و اگر ورزشكاري با تبليغات گسترده رسانه‌ها به الگو تبديل و در ادامه رها شد، ديگر نبايد انتظار داشت همچنان در راه و خط گذشته باقي بماند و اين مي‌شود كه از برادران قرايي رخ داد. امير قرايي و ديگر قهرماناني از اين دست، مصداق افرادي هستند كه توسط رسانه‌ها بزرگ شدند و اين قدرت و نيروي پوشالي وقتي فرو مي‌ريزد كه اين شخص بعد از اين درگيري مانند يك بزهكار حرفه‌اي از صحنه حادثه فرار مي‌كند و تاكنون خود را مخفي كرده است و حاضر به معرفي خود نيست. موضوع ديگري كه باعث تعجب و تأسف است،‌ اين است كه برخي از دوستان وي كه در اين حرفه با او همپا بوده‌اند، با حمايت تلويحي از او،‌ اين اقدام را غيرعمدي عنوان كرده‌اند. اقدامي كه اگر آن را صحيح بدانيم باز هم به قرايي اجازه نمي‌داد از صحنه حادثه گريخته و با آبروي جماعت قوي‌ترين‌ها بازي كند. در پايان بايد خاطرنشان كرد متأسفانه تا زماني كه مسئولان ورزش كشور به جاي اخلاق‌مداري، قهرمان شدن صرف را در دستور كار قرار داده‌اند بايد شاهد بروز ناهنجاري‌هاي مختلف مانند مصرف و توزيع موادمخدر، قتل، اقدامات خلاف شرع و فاصله گرفتن از موازين اخلاقي و ديني بود.