سالانه چند نفر در جاده‌ها می‌میرند؟
تصادفات جاده‌اي نهمين عامل مرگ در سطح جهان است و علاوه بر آن سالانه ٢٠ تا ٥٠ ميليون نفر در جاده ها با سوانح منجر به جرح مواجه مي‌شوند.
ایسنا: نماينده سازمان جهاني بهداشت در ايران گفت: تصادفات جاده‌اي به عامل اصلي مرگ جوانان ١٥ تا ٢٩ ساله جهان تبديل شده است و تقريبا يك ميليون و ٣٠٠ هزار نفر هر سال در جاده‌هاي سراسر دنيا جان خود را از دست مي‌دهند. دكتر آمبروجيو ماننپي در مراسم حوادث ترافيكي و ايمني جاده‌اي افزود: تصادفات جاده‌اي نهمين عامل مرگ در سطح جهان است و علاوه بر آن سالانه ٢٠ تا ٥٠ ميليون نفر در جاده ها با سوانح منجر به جرح مواجه مي‌شوند. در بسياري از كشورها مراقبت اورژانس و خدمات حمايتي ديگر براي قربانيان جاده‌اي ناكافي است. اين صدمات قابل پيشگيري، در حال حاضر بار سنگيني بر خدمات بهداشتي و درماني كشورها تحميل مي‌كنند. ماننپي در ادامه با اشاره به گزارش سازمان پزشكي قانوني ايران در سال ٢٠١٠ گفت: بر اساس اين گزارش ميزان مرگ و مير ناشي از تصادفات جاده‌اي در ايران ٢٣ هزار و ٢٤٩ نفر بوده است. وي در بخش ديگري از سخنان خود اظهار كرد: در روز ٢١ ارديبهشت ماه بسياري از كشورها در سراسر دنيا اولين دهه جهاني ايمني جاده‌اي را آغاز مي‌كنند. هدف از اين دوره ١٠ ساله، جلوگيري از مرگ و مير و جراحات جاده‌اي است كه پيش‌بيني مي‌شود تا سال ١٣٩٩ سالانه جان ٩/١ ميليون نفر را خواهد گرفت. وي افزود: اين طرح جهاني به تشريح اقدامات لازم براي بهبود ايمني جاده‌ها و وسايل نقليه، بهبود خدمات اورژانس و به طور كلي ايجاد مديريت ايمني جاده‌اي مي‌پردازد. همچنين فراخواني براي تدوين و افزايش قوانين و ضمانت اجرايي آن براي استفاده از كلاه ايمني، كمربند ايمني، صندلي ايمني كودك، اجتناب از سرعت و مصرف نوشيدني الكلي هنگام رانندگي است. امروزه تنها ١٥ درصد از كشورها داراي قوانيني هستند كه شامل همه موارد ذكر شده باشد. نماينده سازمان جهاني بهداشت در ايران اضافه كرد: پياده‌ها، دوچرخه‌سواران و موتورسواران در مجموع بيش از نيمي از كشته شدگان در جاده‌هاي دنيا را تشكيل مي‌دهند بنابراين بسياري از پيشرفت‌هاي چند دهه گذشته براي حفاظت از سرنشينان خودروها بوده است. اين منابع جهاني اقداماتي را پيشنهاد مي‌كند كه به حمايت از اين قشر آسيب‌پذير مي‌پردازد كه ساختن راه‌هاي مخصوص دوچرخه و پياده و خطوط جداگانه موتورسيكلت از جمله اين اقدامات است. وي تاكيد كرد: در صورت اجراي موفق اين فعاليت‌ها در سطح جهاني مي توان پنج ميليون زندگي را نجات داد و از ٥٠ ميليون مورد جراحات جدي جلوگيري كرد كه در طول اين دهه منجر به پس انداز شدن پنج هزار ميليارد دلار مي‌شود.