یک سند تاریخی نشان می‌دهد بنیان گذار عربستان سعودی، در دوران سلطنت خود بدون داشتن هرگونه حق قانونی سرزمین‌های فلسطینی را به دولت انگلیس اهدا کرده است! به گزارش فردا، در سندي که اخیرا در برخی محافل رسانه‌ای عربی منتشر شده و منسوب به عبدالعزيز بن سعود بنيانگذار سلطنت خاندان سعودي است، آمده است: «من سلطان عبدالعزیز بن عبدالرحمن السعود نزد سر پرسی کاکس نماینده بریتانیای کبیر هزار بار اذعان داشته و اقرار کردم هیچ مانعی از سوی من برای اعطای فلسطین به شهروندان یهودی و یا غیر از آنان هرطور که بریتانیا صلاح بداند وجود ندارد و تا روز قيامت هم از اين نظر عدول
نخواهم كرد.»
این سند در مجله الحرس عربستان سعودی که وابسته به مخالفان حاکمیت بوده در همایش علمای حجاز در ۲۱ ژوئیه سال ۱۹۹۱ منتشر شده بوده است. عبدالعزیز بن عبدالرحمان بن فیصل بن ترکی بن عبدالله بن محمد بن سعود معروف به ملک عبدالعزیز اولین پادشاه و بنیان‌گذار کشور عربستان سعودی بود.
او در ۱۵ مه سال ۱۸۸۰م به دنیا آمد. وی که از خاندان آلسعود و در پی تحکیم موقعیت خود بود، دراین راه تلاش نمود و در سال ۱۹۰۰م بر ریاض دست یافت و در سال ۱۹۱۲، قدرت خود را بر نَجْدْ گسترش داد. در جریان جنگ جهانی اول، شریف حسین، حاکم مکه که خود منصوب سلاطین عثمانی
بود به تحریک و تشویق انگلیسیها علیه عثمانی قیام کرد و در پایان جنگ جهانی اول به سلطنت حجاز رسید. در همین هنگام، خاندان ابن سعود که در جریان جنگ برضد عثمانیها قیام کرده بودند، بر شمال عربستان و مناطق ساحلی آن حکومت میکردند. ابن سعود نیز مانند شریف حسین، وابسته به انگلیس بود ولی سودای حکومت بر سراسر عربستان و به خصوص اماکن مقدسه در منطقه را در سر میپروراند. از این رو در اولین فرصتی که به دست آورد، به بهانه اینکه شریف حسین خود را خلیفه مسلمین خواند، ابتدا مکه و سپس مدینه و جده را تصرف کرد و خود را پادشاه نجد و حجاز عنوان کرد. ابن سعود که با قبول
تعهدات تازهای در برابر انگلیسیها دوباره از حمایت آن‌ها برخوردار شده بود، تا سال ۱۹۳۲م، علاوه بر نجد و حجاز، ایالات جنوبی و غربی عربستان را تا کرانههای دریای سرخ و حدود یمن و عدن و ایالات شمالی و شرقی را تا نواحی سواحل خلیج فارس و کویت و عراق به تصرف خود درآورد. عبدالعزیز بن سعود در نهایت، در ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۲م ایجاد کشور عربستان سعودی را اعلام کرد و نظام پادشاهی را در آن تأسیس نمود او بسیاری از قبایل کوچ‌نشین را وادار به یک‌جانشینی کرد تا از جنگ‌های داخلی میان آنان خاتمه دهد و با جلوگیری از راهزنی و اخاذی از زائران مکه و مدینه حکومت خود را اعتبار
بخشید. در ۱۹۳۶ و ۱۹۳۹ امتیاز استخراج نفت را به شرکت‌های آمریکائی واگذار کرد و با درآمد حاصل از فروش نفت، عربستان به یکی از ثروتمند‌ترین کشورهای دنیا تبدیل شد. البته بیشتر درآمدهای نفتی به خانواده سلطنتی اختصاص می‌یافت. عربستان در جنگ جهانی دوم بی‌طرف ماند اما به سمت متفقین گرایش داشت. در جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسرائیل نیز علیه اسرائیل اعلان جنگ داد. او در ۱۹۴۵ اتحادیه عرب را نیز برای تشویق اعراب به اتحاد تأسیس کرد.