تهران امروز: اين ديگر قابل تحريم نيست
اهميت نمايشگاه فن‌آوري‌هاي راهبردي در نمايش قدرتي است كه از ايران ارائه مي‌كند، قدرتي كه به دست دانشمندان كشور ميسر شده و هيچ‌كس نمي‌تواند جلوي رشد آن را بگيرد اما آنچه اين زنجيره قدرت را تكميل مي‌كند ورود اين فن‌آوري‌ها درارتقاي زندگي عادي شهروندان است.
سوال اين است؛ اگر غرب به‌معناي حوزه تمدني به پيشرفت‌هاي علمي نائل نمي‌شد و اگر از پي چنين پيشرفتي به استانداردهاي بالاتر رفاه اجتماعي دست نمي‌يافت باز هم جاذبه‌اي براي ديگران داشت؟ واقعيت آن است آنچه باعث شده غرب را در موقعيت بالاتري نسبت به ساير حوزه‌هاي تمدني بنشاند ناشي از فرهنگ آنها نيست، برخاسته از علم آنهاست. علمي كه آنها توانسته‌اند هم توليد و هم مديريتش را سامان دهند و به‌واسطه چنين تسلطي است كه از قدرت بيشتري هم در حوزه عمومي و اجتماعي و هم در حيطه نظامي برخوردار شدند. مبتني‌بر چنين دريافتي است كه اساسا تحولي ساختاري در مفهوم قدرت در عصر جديد پديد آمده و برخي استراتژيست‌ها از آن به‌عنوان «جابه‌جايي در قدرت» ياد مي‌كنند. بدين‌معنا كه قدرت در دوران معاصر صرفا به داشتن تجهيزات نظامي بيشتر يا در «قدرت كشندگي» جنگ‌افزارها خلاصه نمي‌شود بلكه قدرت در توليد، مديريت و مصرف علم نمود مي‌يابد. كشوري كه بتواند پيشرو در توليد علم باشد سهم بيشتري در مناسبات قدرت و توازن منطقه‌اي خواهد داشت و مي‌تواند به‌عنوان يك كشور قدرتمند درمعادلات جهاني حضور داشته باشد. توليد علم هم يك كار طولاني‌مدت، ميان‌نسلي و ديرياب است و نيازمند پشتكار فراوان و ممارست بسيار است تا بتوان آن را به‌مثابه نيازي حتمي در تار و پود جامعه نهادينه كرد. اگر نقطه قوت تمدن غرب «علمي» بودن آن است بايد نقطه ضعفش را نيز در آنجا جست‌و‌جو كرد بدين‌معني كه اگر كشوري بخواهد فراتر از سياق چنين تمدني يا لااقل هم‌شانه آن در عرصه جهاني گام بردارد.بايد بتواند يا فراتر از آنها يا همانند آنان به فعاليت علمي بپردازد و نقطه قوت آنها را به گرانيگاه پيشرفت خود بدل سازد. انديشمندي مي‌گفت: «شما گرانيگاه جهان را به من نشان بدهيد تا من با چوبي آن را تكان بدهم.» حال اگر گرانيگاه تمدن غرب توليد بالاي علمي است پس مي‌توان اين شاكله را تكان داد يا حداقل نمود و نمونه‌اي از آن دستاوردها را بازيابي و بازسازي كرد. ساختي جدا از فرهنگ پيدا و پنهان غرب و مبتني‌بر ارزش‌هاي اسلامي و ايراني. چنين سازواره‌‌اي از توليد علم و چينش براساس مقتضيات بومي اينك در نمايشگاه فن‌آوري‌هاي راهبردي كه روز گذشته رهبر فرزانه انقلاب از آن ديدن كردند به نمايش درآمده است. اين نمايشگاه صرفا مجموعه‌اي مانند ساير نمايشگاه‌ها نيست بلكه تجلي و تجسد قدرت در حال ظهور جمهوري اسلامي در عرصه قدرت جهاني است. براي اثبات قدرت جهاني ايران نيازي به رژه هواپيما و تانك‌ها و نفربرها نيست بلكه نمايش اين تجهيزات كه برآمده از انديشه و دانش ايراني است گواه روشني بر اين قدرت است. صاحب علم يعني صاحب قدرت و ايران اسلامي اكنون در بسياري از عرصه‌هاي علمي جزو اولين يا بهترين كشورهاي دنياست، اين چيزي است كه نه كسي مي‌تواند صرفا ادعاي داشتنش را بكند و نه كشوري مي‌تواند آن را انكار كند و نه قدرتي مي‌تواند آن را از كشوري بازستاند؛ اين ديگر قابل تحريم نيست وكسي نمي‌تواند جلوي آن را بگيرد. اهميت نمايشگاه فن‌آوري‌هاي راهبردي در نمايش قدرتي است كه از ايران ارائه مي‌كند، قدرتي كه به دست دانشمندان كشور ميسر شده و هيچ‌كس نمي‌تواند جلوي رشد آن را بگيرد اما آنچه اين زنجيره قدرت را تكميل مي‌كند ورود اين فن‌آوري‌ها درارتقاي زندگي عادي شهروندان است. ما براي اينكه بتوانيم الگوي پيشرفت اسلامي- ايراني را در سطح كلان جامعه اجرا كنيم نيازمند آن هستيم كه اين دستاوردها را به زندگي مردم وارد و رفاه اجتماعي و اقتصادي بيشتري نصيب شهروندان كنيم. تكميل اين حلقه يك گام بزرگ است كه نيازمند همراهي و همدلي بيشتر و تلاش وكوشش خستگي‌ناپذير است چراكه هيچ كشوري در دنيا بدون تلاش و كوشش نتوانسته گامي جدي براي بهبود آتيه فرزندان خود بردارد. دهه پيشرفت و عدالت را بايد با چنين رويكردي به عصر سربلندي ايران تبديل كرد.